ยัยตัวร้ายของนายจอมโหด " Love at first sight "

     อะไรกัน ทำไมเช้าไวจังเนี่ย ไม่รู้ว่าเวลาเดินไว หรือคุณหญิงนัทตี้มันรีบ จะไม่ให้พูดก็คงไม่ได้ เพราะคุณหญิงนัทตี้เธอเล่นตื่นตั้งแต่ตีสี่ ลุกอย่างเดียวไม่พอยังเดินวนไปวนมารอบบ้าน ล้ะจากตรงนี้ไปตรงนัน ละจากห้องน้ำเข้าห้องครัว ลุกคนเดียวไม่พอ
     " ริน ผิง ตื่นเร็วววว " นัทตี้ตื่น ทุกคนต้องตื่น ฮ่าๆๆ
     " อ่ะๆๆ ลุกแล้วๆ จะรีบไปไหนเนี่ย " เราลุกขึ้นมานั่งถามด้วยอาการที่งัวเงียมาก ส่วนผิง รายนั้นลุกจากที่นอนก็ไม่พูดอะไร เก็บของเข้าไปในห้อง
     " ก็เดี๋ยวไป ม. สายไงมึง รีบๆเลยไป พี่ก็อตเท็มเคร่งเรื่องเวลานะมึง เดี๋ยวนัทตี้คนสวยจะเสียคะแนนหมด ไปๆๆๆๆ "
     " เดี๋ยวมึง นี่ยังไม่หกโมงเช้าเลยนะ รีบไปป่ะเนี่ย โหยยยยยยยย " ฉันบ่นนัทตี้ แต่นี่ใคร นัทตี้นะคะ สนซ้ะที่ไหนกันล่ะ เดินเชิดหน้า ยิ้มคนเดียวเป็นคนบ้า ฉันก็ขี้เกียจที่จะบ่รต่อ เลยจำใจต้องไปอาบน้ำแต่งตัว สรุปแล้ว ออกจากบ้านกันตั้งแต่หกโมงเช้า ฉันกับผิงยิ้มให้กันแบบเหนื่อยใจมาก มีแต่นัทตี้คนเดียว ที่ดูแล้วจะมีความสุข ชีวิตแฮปปี้มากจ้าาาา
     ก่อนใกล้ถึง ม. จะมีตลาด และนั่นคือความสุขของฉัน ของกิน เสื้อผ้า โหย! เนี่ย สวรรค์บนดินชัดๆ แต่ก็ซื้อเยอะไม่ได้ ซื้อได้แค่ของกิน จากนั้นก็เข้าไปนั่งกินใน ม. ที่เดิมจ้ะ โต๊ะม้าหินใต้ตนไม้ใกล้สนามบอล หลังจากที่กินของที่ซื้อมาเสร็จ แน่นอนว่าจะต้องมีเรื่องคุย และคนแรกที่พูด...
     " นี่ๆ ฉันว่านะ ผิงอ่ะได้เป็นน้องรหัสพี่บอสแน่ๆ เพราะตอนนั้นฉันเห็นพี่บอสมองแกตาเยิ้มเลย เหมือนประมาณว่า โลกนี้มีแค่เรา ><" นัทตี้เปิดประเด็นขึ้นมาก่อน
     " พูดได้จะอ้วกมาก แต่ก็จริงนะผิง จำตอนที่เราโดนเรียกไปหน้าแถวได้ป้ะ น่ะฉันก็เห็น"
     " หื้อ ไม่ๆๆ เราว่าพี่เค้าน่ากลัว " ผิงพูดด้วยสีหน้าเอือมมาก ฮ่าๆๆ
     " ส่วนแก นังชะนีขี้เกียจ ฉันว่าแกอ่ะถ้าได้เป็นน้องรหัสพี่ก็อตเท็ม แกคงมีวินัยมากขึ้น"  
     " ฉันว่ามันคงไม่บัง ..... "
     กรี๊งงงงงง !!! " ขอให้น้องๆมารวมตัวกันที่โดมข้างตึกศิลด้วยครับ " นั่นไง ทำไมฉันต้องโดนขัดจังหวะการพูดด้วยเนี่ย " เร็วๆกันนะครับ มาช้าไอ้ก็อตมันจัดเต็มนะครับน้อง " อะไรกัน อีตาพี่ก็อตเท็มผู้ซึ่งไร้วิญญาณคนนี้อีกแล้วหรอ เวร ๆๆๆๆๆ
     พวกฉันสามคนเลยต้องย้ายก้นกันไปตามเสียงที่ประกาศออกมา พอมาถึงก็ไปรวมตัวกัน ฉันกับผิงนั่งข้างกันแต่คนละแถว ส่วนนัทตี้ ต้องปนั่งอีกฝั่งนึง เพราะต้องรวมตัวกะผู้ชาย
     " น่าเบื่อจริงๆเลย ต้องมาเจอกับคนชอบทำตัวไร้วิญญาณ เห้อ " ฉันบ่นพึมพัม
     " เอาน่า อย่างน้อยวันนี้ก็วันสุดท้ายแล้ว แต่บ่นอ่ะ วังจะได้เจอตลอดน้ะ ฮ่าๆๆ " ขนมผิงพูด นี่ขนมผิงคนดี ติดนิสัยของนัทตี้ไปแล้วหรอเนี่ย ไม่น่าเชื่อ
     " เอาล่ะน้องๆครับ เดี๋ยวเราจะแถวแบบนี้ แล้วค่อยๆเดินมาหยิบกระดาษที่อยู่ในกล่อง ที่พวกพี่เตรียมไว้ ก็จะคล้ายๆจับฉลากนะครับ ใครได้ชื่ออะไรก็ไปหาพี่คนนั้น เอาละครับ ได้เวลาแล้วครับ มาๆ เดินให้เป็นระเบียบนะครับ " พี่คนนึงพูดกึ่งตะโกน เพราะกลัวว่าพวกน้องๆจะได้ยินกันไม่ชัด แล้วทุกคนก็ค่อยๆเดินไปหยิบ นัทตี้ได้พี่บอมเป็นพี่รหัส ส่วนขนมผิงได้พี่บอส พี่บอมกับพี่บอสเป็นลูกพี่ลูกน้องกัน เรื่องนิสัยนี่ไม่ต้องพูดถึง คล้ายกันมาก แค่พี่บอสไม่เจ้าชู้ตอนที่มีแฟน สีหน้าของขนมผิงตอนจับได้ชื่อพี่บอส บอกบุญไม่รับเลย แต่ก็ต้องฝนทำหน้าให้ปกติที่สุด พอมาถึงตาฉัน มันลุ้นมากจริงๆ แล้วสิ่งที่ฉันเจอ .........
     " ไม่นะ ไอริน " ฉันทำหน้าเมือจะร้องไห้ จนนัทตี้กับขนมผิงต้องเดินมาดู
     " เป็นไรไปชะนี ทำหน้าอย่างกับเจอผี " นัทตี้ถาม
     " นี่นังกระเทยมานัท แกเป็นอับดุนใช่ไม๊ ฉันอยากจะร้องไห้ "
     " เห้ย!! อย่าบอกนะว่า... " ฉันยักหน้า แล้วก็พูดว่า
     " ทำไมต้องเป็นฉันด้วยว้ะแก " แล้วนัทตี้ขำฉัน ขนมผิงก็ยิ้ม
     " เอาล่ะครับน้องๆ คนที่เป็นน้องรหัสของพี่บอส พี่บอม พี่ก็อตเท็ม พี่สามคนฝากมาบอกว่าให้ไปเจอกันที่ผับ R นะครับ น้องน่าจะรู้จักกัน เพราะวันนี้พี่สามคนเค้าติดพรีเซ้นงาน เลยมาไม่ได้ในวันนี้ ยังไงก็ไปกันด้วยนะครับ ไปรอข้างหน้า ส่วนน้องคนอื่นๆ ก็พบพี่รหัส พูดคุย จากนั้นก็เข้าเรียนกันตามปกตินะครับ โชคดีครับทุกคน "
     ฉัน ขนมผิง แล้วก็นัทตี้ก็แยกตัวไปหาที่นั่งรอเวลาเรียนก่อนคนอื่น ก็แหงล่ะ นัดไปเจอซ้ะขนาดนั้น รอจนถึงเวลาเข้าเรียน แล้วก็เดินไปเรียนกัน เรียนกันจนครบทุกวิชา แล้วก็กลับบ้านกัน แต่ก่อนกลับบ้านก็ไม่ลืมที่จะแวะตลาด ใกล้ๆ ม. เค้าตั้งกันทั้งวัน แต่ตอนเย็นจะเยอะกว่า หลังจากที่หอบข้าวของ เสื้อผ้ากลับมาบ้านแล้ว ก็ประมาณ ห้าโมงเย็น จะไม่ให้ช้าได้ไง คุณนายนัทตี้เล่นพาช็อป เลือกเสื้อผ้า ร้านนู้นร้านนี้ กว่าจะได้กลับบ้านก็ปาเข้าไปตอนเย็น
     ตั้งแต่เช้า จนตอนนี้ ฉันก็ยังไม่หยุดคิดนะ ว่าทำไม ? อะไรมันจะบังเอิญขนาดนั้น แล้วนับจากนี้ชีวิตฉันจะต้องเจออะไรบ้าง ยิ่งต้องมีพี่รหัสจอมโหด แถมคืนนี้ต้องไปเจอกันอีก ฉันจะต้องทำตัวยังไง เห้ออออ ........