ภารกิจป่วน ข้ามมิติพลิกชะตาโลก!

และแล้วเช้าวันต่อไปก็มาถึง เดนนิสรีบเตรียมตัวออกทำภารกิจตามเคย

“ครูซ! พวกเราจะเปลี่ยนแผนจากที่นัดเจ้าริงโก้ไว้วันเสาร์ เราจะลงมือกันวันนี้เลย”

“ยังงั้นจะดีรึเดนนิส ทางนู้นจะว่ายังไงบ้างละ”

“ไม่เป็นไรหรอกน่า เจ้าคนอย่างริงโก้มันไม่คิดหน้าคิดหลังอยู่แล้ว”

ลุงฮอกริดส่งเดนนิสออกร้านขนมตามเคยและจุดหมายที่เดนนิสรีบพุ่งไปก็คือหน้าประตูโรงเรียนสุกี้น้ำ

เดนนิสมาถึงหน้าประตูโรงเรียนตั้งแต่เช้าตรู่

“ครูซ.. ฉันว่าวันนี้ฉันจะลองเข้าไปที่นี้ดูนะ”

“เอาจริงดิ...”

“วันนี้เราต้องพยายามชักจูงเจ้าริงโก้ ให้ได้ ฉันจะไม่ยอมแพ้เด็ดขาด”

เดนนิสรีบเดินเข้าไปในโรงเรียน ภายในร้องเรียนเต็มไปรอยสเปรย์ผนัง

และมีข้าวของกระจัดกระจายเต็มไปหมด

เดนนิสรีบหาที่นั่งที่ไม่เป็นที่สนใจของคนอื่นๆ

เดนนิสนั่งรอไปพักใหญ่ๆ เวลาพ่านไปก็เริ่มมีพวกนักเลงเดินเข้ามาเพ่นพ่าน พอนั่งไปเรื่อยๆก็เริ่มตีกันเสียงดัง

ทันใดนั้นก็มีคนเดินเข้ามาหาเดนนิส เดนนิสหันไปมองก็พบกับเด็กม.5คนนั้นที่เคยให้โน้ตไว้เพื่อส่งต่อให้ริงโก้

“คุณไตเติ้ลมานั่งทำอะไรตรงนี้นะครับ”

แย่ละเจ้านั้น.. พอได้รู้ข้อความในโน้ตนั้นกรู้เลยละว่าเจ้าหมอนี้ไม่ใช่คนดีแน่

“อ..อ่า พอดีมานั่งรอสะสางธุระบางอย่างนะ”

“ยังงั้นรึครับคุณไตเติ้ล” เด็กคนนั้นตอบกลับมาก่อนที่จะจ้องไปที่เดนนิส

“คุณรู้สินะครับ ว่าในโน้ตนั้นเขียนว่าอะไร..”

“ม..ไม่รู้เลยจริ๊งๆ! ฉันก็แค่ส่งให้เจ้าริงโก้ก็แค่นั้น”

“ยังงั้นรึครับ.. ฮึๆ แต่ที่ผมม่าสังเกตการดูคุณอยู่กับเจ้าริงโก้ที่ร้านเบอเกอร์นั้นจนค่ำ และคุณก็ร็ข้อความในโน้ตนั้นแล้วด้วยอย่างแน่นอน ซึ่งนั้นก็หมายความว่าคุณกับเจ้าริงโก้ต่อต้านขุมกำลังของพวกเรา”

“หา? ขุมกำลัง”

เมื่อเดนนิสพูดจบข้างหลังเด็กคนนั้นก็มีพวกนักเลงเดินมาเต็มไปหมด

รวมถึงคามุด้วยก็เช่นกัน

“จ..เจ้าพวกนั้น!?”

“ใช่แล้วละครับ นี้ละคือขุมกำลังของพวกผม ช่วยมาด้วยกันหน่อยจะได้ไหมครับ แต่ถ้าไม่ยอมมาละก็คุณก็คงรู้ว่าอะไรจะเกิดขึ้น”

“อ..เออ”

งานเข้าแล้วอีกแล้วโว้ย! ไม่น่าลุยเข้ามาเลยยยย!

เดนนิสเดินตามไปตามน้ำและหวังจะหาจังหวะหนีแต่ดูท่าทีแล้วไม่พบช่องโหว่เลย

“เตรียมตัวเจ็บนักได้เลยนะคุณไตเติ้ล” เด็กคนนั้นพูดข่มขู่

เดนนิสพยายามพลิกวิกฎตครั้งนี้ให้เป็นโอกาศ

เหตุการณ์ครั้งนี้เจ้าริงโก้มันก็มีเอี่ยวด้วย เพราะฉะนั้นต้องทำยังไงก็ได้ให้หมอนั้นตามมา

เดนนิสพูดกลับกลุ่มนักเลงว่า

“ต่อให้ทำแบบนี้เจ้าริงโก้มันก็ไม่มางตามพวกนายมาหรอก”

“งั้นเราก็จะไปลากตัวมันมายังไงละ!”

“อย่างพวกนายไปก็จะโดนหมอนั่นกระทืบเอาเสียมากกว่า ละมั้ง”

เดนนิสรู้กังวลกับแผนที่พวกนักเลงนี้อย่างมาก เพราะคงไม่มีทางเป็นไปได้ที่จะลากคนอย่างริงโก้มาได้

ทันใดนั้นคามุก็หยุดเดินและพูดว่า

“ถ้าเป็นยังงั้นเดียวฉันจะไปลากคอมันมาเอง”

“ฮ่าๆๆ ผมดีใจนะครับที่คุณคามุจะทำแบบนั้น แต่ไม่ต้องห่วงผมว่าแล้วว่าเหตุการณ์แบบนี้ต้องเกิดขึ้นผมเลยเอาโน้ตไปยัดใส่ใต้โต้ะเรียนมันเรียบร้อย เจ้าหมอนั้นต้องมาแน่” เด็กม.5คนนั้นพูดขึ้น

เยสสส! เป็นความคิดที่ดีมากเลย เดนนิสคิดขึ้นมา

ในที่สุดก็ถึงจุดหมายปลายทาง

“นี้ละคือฐานของขุมกำลังชองพวกเรา!”

“ห้องเรียน ม.5/5 ยังไงละ!!”

“อ..อื้ม” เดนนิสตอบแบบขอไปที

“เอาละคุณไตเติ้ลรออยู่ตรงนี้แหละ และเตรียมตัวโดนซัดได้เลย”

เด็ก ม.5คนนั้นพุ่งเข้าไปจะซัดเดนนิสเต็มแรง

เดนนิสหลบได้แบบง่ายๆ คงไม่ใช่เรื่องแปลกเพราะที่โรงเรียนเวทย์มนเคยเล่นหลบลูกบอลเวทย์ซึ่งมีความเร็วมากกว่านี้ นินามะเองก็เคยเช่นกัน และที่สำคัญที่กองขยะเดนนิสรู้สึกว่าหมัดของนักเลงที่เขาเจอที่นั้นยังมีความเร็วมากกว่า

“อู้ยย ฉิวเฉียด..” เดนนิสหลบได้และโล่งใจ

“หนอยแน่ คุณไตเติ้ลถ้าหลบแบบนี้อีกจะเจ็บหนักกว่าเดิม..นะ!”

เด็ก ม.5 คนนั้นชกไปรัวๆ เดนนิสก็หลบได้เรื่อยๆเช่นกัน

เด็กคนนั้นสะดุดล้มลงไปเพราะเสียหลัก

โคร่ม!

ทุกคนในห้องอยู่ในสภาพมึนงงและคิดว่านั้นมันบ้าอะไรนะ

“ไอไตเติ้ล!!!” เด็กคนนั้นโมโหอย่างหนัก

“พอได้แล้ว เบส!” คามุตะโกนขึ้นมา

เหมือนว่า ม.5 คนนั้นจะชื่อเบสเพราะเมื่อได้ยินชื่อนั้นเขาถึงกับหยุดชะงักและรีบหันไปทางคามุ

“ค..ครับ! คุณคามุ”

“แกนะไม่ต้องไปตีเจ้านั้นแล้ว เดียวพวกเราจะจัดการเอง ไปดูลาดเลาว่าเจ้าริงโก้มันจะมารึป่าวดีกว่า”

“อ..อ่า ได้ครับคุณคามุ”

เดนนิสคิดในใจว่า เหมือนจะเจอโจทย์ที่ใหญ่กว่าเดิมซะแล้วสิแล้วเจ้าคามุนั้นก็ดูเหมือนจะไม่ธรรมดาซะด้วย

เบสเดินไปที่ประตูกำลังจะออกจากห้อง

ตู้ม!

มีคนเปิดประตูเข้ามาแบบบังเอิญแต่ค่อนข้างรุนแรง เบสถึงกับกระเด้น

“มีใคร.. เอาโน้ตนี้มาไว้ใต้โต้ะฉัน!”

ริงโก้บุกมาถึงห้องหลังได้รับโน้ตที่ทิ้งข้อความว่าส่งมาจากห้องนี้

“ร..ริงโก้!” นักเลงในห้องตระโกนขึ้นมาพร้อมกัน

“ฮึ มาจนได้สินะ..” คามุพูดขึ้นมาเบาๆ

ริงโก้กวาดสายตาไปรอบๆแล้วพบกับเดนนิส

“อ่า! นั้นเพนนิสคุงนี้นา”

“ยังไม่เลิกเรียกแบบนั้นอีกเรอะ!”

บรรยากาศในห้องค่อนข้างเปลี่ยนไปเมื่อริงโก้เข้ามา คามุเดินเข้าไปใกล้ๆ

“เฮ้ไอน้อง กล้าไม่เบานะที่มาบุกถึงนี้เมื่อได้รับข้อความนั้นกระทันหันแบบนั้น..”

ริงโก้หันไปมอง

“ดูเหมือนแกจะเป็นหัวโจกของห้องนี้สินะ ถ้าอยากสู้กับฉันนะ ก็เข้ามาแต่แรกเลยสิ ไม่ต้องสร้างยาวมากมายให้ฉันเดินไปมาแบบนี้หรอก”

“ฮึกล้าไม่เบา ฉันก็ขี้เกียจพูดแล้วเหมือนกัน งั้น.. มาซัดกันเลยจะดีกกว่า!”

เมื่อพูดเสร็จคามุก็ออกหมัดไปแบบรวดเร็วทันที

ผัวะ!

ริงโก้ตั้งกาดรับเอาไว้แล้วก็ยิ้มออกมา

“ไม่เบาเลยนี้ ก็ต้องยอมรับว่าหนักกว่าทุกคนที่เจอมา” ริงโก้พูดขึ้นและมองไปทางคามุ

“ฮึ นี้นะรึริงโก้ที่ร่ำลือกันไม่เห็นจะแน่ซักเท่าไหร่เลย”  คามุพูดเสร็จและพุ่งเข้ามาอย่างดุดัน

นักเลงในห้องเฮกันใหญ่

“ถ้าเป็นระดับคุณคามุต้องโค่นริงโก้ได้แน่”

คามุชกไปที่หน้าของริงโก้

หมับ!

ริงโก้จับหมัดที่คามุชกไว้อย่างแน่น กร๊อบ!

“อ..อึ๊ก” คามุโดนบีบแขนอย่างรุนแรงทำให้ตัวเองถึงกับดิ้นไม่หลุด

“จบกันแค่นี้ละ!” ริงโก้ใช้เท้าขวาถีบไปที่คอของคามุแบบรวดเร็วสุดๆ คามุไม่สามารถป้องกันมันไว้ได้ทันจึงโดนเข้าไปอย่างจัง

ผลัก!!!!

คามุกระเด้นไปชนโต้ะล้มลงไป

โคร่ม!!

“คุณคามุ!!!” นักเลงที่อยู่ในห้องตะโกนออกมาพร้อมกันแบบไม่ได้นัดหมาย

เดนนิสคาดไว้แล้วว่ามันก็คงต้องจบประมาณนี้ละนะ..

คามุลุกขึ้นมาอีกครั้ง

“ยังลุกขึ้นมาได้อีกรึ โดนไปขนาดนั้น” เดนนิสคิดในใจ

“เดี๋ยวก่อนริงโก้ มันยังไม่จบ! ฉันยังสู้ไหว” คามุลุกขึ้นมาแบบโซ่เซ่

ริงโก้หันไป

“งั้นก็ได้ มาต่อกัน..” ริงโก้ตอบรับคำท้า

“ย๊าก!” คามุพุ่งเข้าไปหาริงโก้แบบบ้าคลั่ง

ริงโก้ก้มตัวลงและก้าวไปชกคามุที่พุ่งเข้ามาที่คางแบบจังๆ

ผัวะ!

คามุล้มลงไปกองกับพื้น อยู่ในสภาพที่เกือบน็อคไป

คามุพยายามลุกขึ้นอีกครั้ง

“พอได้แล้วละน่า เป็นนั้นต่อไปต้องเดี้ยงแน่ๆ” เดนนิสคิดขึ้นมาในใจ

“ริงโก้... ถึงแกจะชนะฉันได้แต่ก็ต้องมีคนหมายหัวแกเพิ่มแน่ๆ มันจะไม่จบไม่สิ้น” คามุลุกขึ้นมาพูดกับเดนนิสด้วยสภาพที่เหมือนเมาค้าง

ริงโก้หันไปและพูดอย่างเรียบๆว่า

“ใครจะมามีเรื่องกับฉันก็เข้ามาเถอะ ฉันคนนี้จะเป็ฯคู่ซัดให้เอง!”

“ฮึๆๆ ปากดีไม่เบานี้ริงโก้... นายอัดฉันซะน่วมเลยก็จริง ฉันยอมรับว่าแพ้แกแล้ว แต่ว่าตะกี้ที่แกว่าฉันเป็นหัวโจกของขุ่มกำลังนี้นะ แกคิดผิดไปแล้วละ” คามุพูดขึ้นมาก่อนจะนั่งทรุดลงไป

“ว่าไงนะ?”ริงโก้ถามออกไปด้วยความสงสัย

สักพักนึงบรรยากาศในห้องก็เงียบและซักพักก็ได้ยินเสียงเดินมา

ตึกๆ....

เสียงหยุดลงที่ประตู้ห้อง ม.5/5 ทุกคนที่อยู่ในห้องหันไปมองต้นเสียง

“ค..คุณเคโจ!” นักเลงทุกคนในห้องตะโกนออกมาด้วยน้ำเสียงอึ้ง

เคโจหัวโจกแห่งขุ่มกำลัง ม.5 ได้มายืนอยู่ตรงหน้าแล้ว

เคโจเดินเข้ามาหาริงโก้

“แกสินะ ริงโก้”

“ เอาชนะคามุได้ไม่เลวนี้ ฮะๆๆๆ  แกนะ... ฉันนะอยากจะชวนแกเข้าขุ่มกำลังของฉัน สนใจไหมละ มาเป็นมือขวาให้ฉัน” เคโจยื่นข้อเสนอให้ริงโก้

ริงโก้เดินมาใกล้ๆและพูดว่า

“ไม่ละ ไปก่อนนะ”

ริงโก้กำลังจะเดินออกไป ทันใดนั้นเคโจก็หัวเราะออกมา

“ฮ่าๆๆๆ นั้นก็คงปล่อยแกไปไม่ได้แล้วจริงไหม”

ริงโก้หันกลับมา

“จะเข้ามาก็ตอนนี้เลย จะได้จบๆ” ริงโก้ส่งคำท้าให้เคโจ

ทั้งสองกำลังจะเตรียมซัดกันแบบดุเดือด

เดนนิสตระหนักได้ว่า

“ภารกิจของฉันก็คือแค่จะมาคุยธุระกับเจ้าริงโก้ไม่ใช่รึ!!!”