Isekai wa Tengoku ja Nai !

[หลังจากนั้น]

ทาบาตะที่รู้สึกตัวว่าตัวเองสนุกกับการทำร้ายทั้งๆที่ก่อนหน้านั้นไม่มีความรู้สึกอะไรเลยแท้ๆ และในเวลาต่อมาไม่นานนักความคัดแย้งในความคิดก็เกิดขึ้น.. สิ่งที่ทาบาตะคิดขึ้นได้คือ.. กินหัวใจของหญิงปริศนา.. แต่ทว่ากลับมีความคิดที่ปฏิเสษกันออกไป !?.. แต่ว่าในเวลาต่อมาคงามรู้สึกปฏิเสษที่ว่านั้นก็ค่อยๆจางหายไปความรู้สึกส่วนที่ไกล้เคียงนี้กำลังจะหายไป... ในเวลาต่อมาทาบาตะใช้มือซ้ายที่เปลี่ยนรูปร่างแทงเข้าข้างหลังตรงอกและควักหัวใจออกมาด้วยสีหน้าที่ไร้รู้สึกพร้อมสนุก!!? ทว่ามือขวาทาบาตะนั้นสามารถแปรสภาพเป็นของแข็งได้นั้นเอง และทาบาตะกินในทันทีในตอนนั้นเองก็มีเสียงดังเข้ามาในหัวทันที

《ได้รับเวทย์มนต์ ธาตุ ไฟ!!》
《ได้รับสกิลเรียนรู้ตำราเวทย์ไฟ》
《เสียงแห่งโลก LV.UP!!!》

"สองสกิลหรอ.... ยัยนี้มีสกิลแค่นี้หรอ... ไม่สิ.."
ในเวลาต่อมาทาบาตะได้มองไปเห็นเพรชเหมือนเดิมแต่เล็กมากทาบาตะใช้สองนิ้วเพื่อหยิบออกมาดู "เห้ย.. เดียวนะ.. ถ้าจำไม่ผิดไอ่นี้มันที่เข้าไปกับร่างชั้นนี้!.. เอิ่มถ้าจำไม่ผิดเอามาใส่หน้าอกแบบนี้..." ทาบาตะจับเพรชปริศนาเล็กนั้นมาใส่หน้าอกตัวเองในตอนนั้นเอง.. เพรชที่ว่านั้นกลับเริ่มหลอมรวมเข้ากับร่างในทันทีทำไห้เหว่อไปอีกครั้ง "มันอะไรอีกล่ะ!!!" และทันใดนั้นเองก็มีเสียงดังเข้าในหัวอีกครั้ง

《อธิบาย : สิ่งที่มีรูปร่างคล้ายเพรชนี้นั้นถูกเรียกว่า แก่นวิญญาน โดยมีเพียงมนุษย์กับปีศาจหรือมอนส์ชั้นสูงเพียงเท่านั้น ซึ้งแก่นวิญญาน เป็นแหล่งพลังหลักๆในโลกนี้เลยก็ว่าได้ แต่ไม่มีไครสามารถครอบครองรึซึมซับ เพียงของดูต่างหน้าจากคนตายเท่านั้น》

"...เออ.. แล้วมันเข้าไปอยู่ร่างกายชั้นนิไม่เป็นไรสินะ... ช่างเถอะ."
ในตอนนั้นเองทาบาตะได้นึกถึงตอนได้รับสกิลทว่ามีสกิลหนึ่งที่บอกว่าเป็นสกิลปีก “ปีกแห่งปีศาจนั้นเอง” แต่ทว่าทาบาจะไม่สามารับรู้ถึงวิธีที่ใช้ได้เลย ทาบาตะกล่าวขึ้นพร้อมถอนหายใจ “แล้วไอ่ สกิล เนี้ยมันใช้กันยังไง” ทันใดนั้นเองก็มีเสียงดังขึ้นในหัว

《อธิบาย : การใช้สกิลเพียงแค่เรียกชื่อนั้นๆก็สามารถใช้สกิลได้แล้ว แต่ทว่าการใช้สกิลจำพวกสกิลเวทย์มนต์นั้นจำเป็นต้องการคำร่ายเวทย์เสียก่อน แต่ทั้งนี้ทั้งนั้น สำหรับตัวผู้ที่ครอบครอง ‘เสียงแห่งโลก’ นั้นเป็นอีกกรณีซึ้งหมายความว่า การใช้เวทย์ไม่จำเป็นต้องร่ายเพราะว่า…….. ไม่สามารถระบุไห้ทราบได้ในขณะนี้----》

“ยังงี้นี้เอง… แต่ไม่สามารถระบุได้งั้นหรอ.. ช่างเถอะ.. ชึ้นไปจากนี้ดีกว่า”
ในตอนนั้นเองทาบาตะได้หลับตาพร้อมกล่าวออกมาว่า “ปีกแห่งปีศาจ” ทันใดนั้นเองมีปีกที่คล้ายคลึ่งกับปีกค้างคาว ไม่มีขน เป็นแฉกๆ และมีหน้า ได้หน้าปีกเป็นสีแดงด้านหลังเป็นสีดำ และดูเหมือนว่าปีกจะควบคุมได้ผ่านการคิดเพียงเท่านั้นเป็นความง่ายดายและแน่นอนว่าทาบาตะตัดสิ้นใจบินตรงขึ้นไปข้างบนอย่างรวดเร็วแต่ว่าในขณะที่บินขึ้นข้างบนได้เพียงไม่กี่เมตรก็ชนกัยบสิ่งปริศนสที่ว่างเปล่า “อะไรอีกล่ะเนี้ย” ทันใดนั้นเอง ก็มีเสียงดังขึ้นอีกครั้ง

《อธิบาย : หากต้องการคำตอบจำเป็นต้องมี ‘การเข้าใจโลก’ เสียก่อน》

“อะไรล่ะนั้น… ช่างเถอะ”
ทันใดนั้นเองจู่ๆก็มีเสียงลมหายใขรุนแรงดังขึ้นจากทางเดินต่อไปข้างหน้าที่มืดมิดไร้แสงทาบาตะถอนหายใจเบาๆ “งั้นลองไปดูล่ะกัน ยังไงก็มีแต่ต้องไปด้วยสิ” ในตอนนั้นเองทาบาตะตัดสิ้นใจไปต่อตามหาต้นตอของเสียงโดยใช้วิธีการบินแทยการเดินทว่าขาได้ขาดไปแล้วจึงไม่สามารถเดินเท้าเปล่าได้ ในเวลาต่อมาทาบาตะที่บินไปจู่ๆก๋เห็นประตูใหญ่ขนาดมหึมา เรียกได้ว่าเป็นประตูทางเข้า ยักษ์ ยังไงยังงั้น และทาบาตะได้รู้ว่าเสียงหายใจที่รุนแรงหลายรอบดังขึ้นภายในนั้น ไปๆมาๆ แถมเหมือนกับว่ามีสิ่งมีชีวิตขนาดใหญ่ที่หายใจบนอากาศประเภท ไดโนเสาร์ กินเนื้ออยู่ราว 9-10 ตัวเลยก็ว่าได้ และแน่นอนว่าทาบาตะได้ใช้มือข้างเดียวที่ไม่ขาดผลักประตูอย่างรุนแรงจนทำไห้ประตูขนาดยักษ์กระเด็นลอยไปข้างในห้องโถงขนาดยักษ์เลยทีเดียว ซึ้งทาบาจะตกใจกับพลังที่ล้นหลามของตัวเองมากและในเวลาต่อมาทาบาตะกลับหันไปสนใจจับจ้องกับสิ่งที่อยู่ด้านหน้าแทน.. ซึ้งนั้นคือ สิ่งมีชีวิตปริศนาขนาดไหญ่มีรูปร่างที่คล้ายกับมังกร แต่มี 10 หัว และทางเดินเดียวตรงไปยังปีศาจที่ว่าพร้อมกับส่วนอื่นๆที่ลึกลงไปประมาณ 4-5 เมตรมีลาวาความร้อนมากอยู่ ทาบาตะได้กล่าวขึ้น “หืม.. ตัวไรน่ะ” ทันใดนั้นเองก็มีเสียงดังขึ้นในหัวอีกครั้ง

《อธิบาย : ไฮดร้า 10 หัว เป็นสิ่งมีชีวิตอมตะ โดยตามตำนานในโลกของท่านผู้ครอบครอง ถูกจัดอยู่ในหมวดมังกรในตำนานกรีก เคยอาศัยอยู่ในทะเลสาบ เฮอน่าเป็นลูกของ ไทฟรอ และ อีดิกน่า โดยกล่าว่าถ้าถูกตัดหัวจะเพิ่มหัวขึ้นมาอีกข้าง》

[โน๊ต : สำหรับเสียงแห่งโลกนั้น มีความสามารถรับรู้ตามชื่อเลย]

“ไฮดร้า.. หรอ.. ไม่รู้จักเลยแหะ..”
ในตอนนั้นเองหัวหนึ่งของไฮดร้าได้หันมามองสบตากลับทาบาตะอย่างตรงๆทว่านั้นกลับทำไห้ทาบาตะตัวสั่นสีหน้ายิ้มและดีใจทว่า…. ตั้งแต่ตกลงมาที่นี้… เพิ่งจะเคยเจอกับสิ่งมีชีวิตตรงไ และความอยากฆ่าสิ่งมีชีวิตของทาบาตะก็เพิ่มขึ้น.. ความตื่นเต้นที่จะฆ่าสิ่งมีชีวิตก็เพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว… ทันใดนั้นทาบาตะรู้ตัวอีกทีร่างกายตัวเองก็ได้ไปซัดหัวไฮดร้าเสียแล้ว และในตอนนั้นเองไฮดร้าอีกหัวก็หันมาพร้อมพ้นไฟใส่ทาบาตะในทันที แต่ทว่า “เพิ่มความเร็ว!!” ทำไห้ร่างกายทาบาตะเพิ่มความเร็วเพื่อหลบการโจมตีของไฮดร้าได้แต่ทว่า… หัวอีกหัวกลับฟาดทาบาตะจนกระเด็นตกลงไปบ่อลาวาที่มีความร้อนสูง… แต่ทว่าทาบาตะนั้นเอนได้ใช้ปีกดันตัวขึ้นมาก่อนที่จะตกลงลาวาและไฮดร้าก็ไม่อยู่นิ่งไฮดร้าได้พ้นไฟมาใส่ทาบาตะต่ออีกทันที แต่ทว่า “เพิ่มความเร็ว ×2!!!” ทาบาตะได้ยิ้มออกมาด้วยใบหน้าที่สนุกและพุ้งตรงเข้าไปยังไฟที่ไฮดร้าพ้นออกมาทันที “ป้องกันสถานะผิดปกติ” ทำว่าทาบาตะไม่มีแผลที่ไฟไหม้ยาวๆแต่มีแค่แผลโดนไฟไหม้แล้วหายไปในทันที ทาบาตะที่พุ้งผ่าไฟไปตรงๆก็ปรากฏตัวขึ้นไกล้ตัวของไฮดร้า “กายเหนือสิ่งมีชีวิต!!” ทาบาตะได้เปลี่ยนสภาพมือซ้ายเป็นเหมือนตอนที่ควักหัวใจหญิงปริศนาและแทงเข้ากับร่างกายไฮดร้าแต่ทว่ามือกับถูกดีดออกมาสะง่ายๆ และทาบาตะได้ออกห่างไฮดร้า ประมาณ 10 เมตรโดยลอยเหนือพื้นราว 4-5 เมตร เหนือลาวา 8-9 เมตร ในตอนนั้นเอง
“แข็งแกร่งดีนิ…” “ใช่ๆ แกร่งดี” “ฮ่ะฮ่าๆ ดูเหมือนจะเป็นคู่แก้เบื่อไห้ได้”
หัวสามหัวได้กล่าวขึ้นมาต่อเนื่อง และทาบาตะได้ตอบกลับไปว่า
“อ่า… เป็นสิ่งที่ไห้ชั้นล่าน่ะนะ!!!” ทาบาตะกล่าวและยิ้มขึ้นมา
“เป็นแค่มนุษย์ช่างปากดี!! งั้นข้าจะแสดงไห้เห็นเอง ถึงความเหนือชั้น”
“อ่า… ได้เลยเจ้าสิ่งมีชีวิต!!!”
ในตอนนั้นเองหัวทั้ง 5 ที่ยังไม่โผล่ออกมาก็ผลุดขึ้นมาทันทีแต่ทว่าท่าทางของทาบาตะก็ยังเช่นเดิมยังยิ้มกับสิ่งที่เกิดทันใดนั้นเพรชที่อยู่ใต้ตาก็ปรากฏขึ้นมากกว่าเดิม เปฌ็นเวลาเดียวกันกับที่ทาบาตะคิดขึ้น “ชิ.. ถ้าแขนยังครบคงได้สนุกแท้ๆ” ในตอนนั้นเองเพรชที่เกาะใต้ตาได้ขยายใหญ่ขึ้นทันใดนั้นจู่ๆแขนขาที่ขาดก็มีเพรชสีฟ้าพุ้งออกมาทันที และมีรูปร่างเหมือนแขนและขามีนิ้วครบทั้ง 5 ขยับตามความคิด ทาบาตะได้ฉีกยิ้มกว้างกว่าเดิม “กายเนื้อแกร่ง×3” “กายเหนือสิ่งมีชีวิต ×3” “ความเร็ว ×3” “เวทย์ไฟ!!” ทันใดนั้นเองทาบาตะได้ทิ้งตัวลงพื้นและพุ้งเข้าหาไฮดร้าตัวใหญ่ด้วยความเร็วสูงจนสายตาจับจ้องไม่ทัน ทันใดที่อยู่เพียงสามเมตร ไฮดร้าได้พ้นไฟออกมาทั้งสามหัวพร้อมๆกันลงมาใส่ทาบาตะแต่ทาบาตะกลับวิ่งต่อไปพร้อมยิ้ม เพียงไฟที่เข้ามาไกล้นั้น ปรากฏวงเวทย์ขนาดใหญ่ขึ้นเหนือหัว ทันใดนั้นปรากฏเพลงขนาดใหญ่ขึ้นเผาผลาญ คาร์บอนได ออกซิเจน อากาศ ไปเป็นเพียงเวลา 0.50 วินาที ทำไห้เพลงที่ไฮดร้าพ้นออกมาหายไปทว่าไม่มีสามส่วนที่ไห้เกิดไฟเป็นเวลาราวๆ 1 วินาที ทาบาตะที่เข้าไกล้ระยะประชิดแล้วนั้นทันใดได้ง้างหมัดขวาขึ้นและต่อยสุดแรงพร้อมแขนซ้ายเปลี่ยนสภาพเหวี่ยงเป็นแนวนอน ทำไห้ท้องไฮดร้าหายไปเป็นวงกว้างและมีบาดแผลลอยฟันเป็นแนวนอนยาว 2-3 เมตร และทาบาตะดีดตัวออกห่างพร้อมกับใช้ปีกเพื่อเพิ่มความเร็วซึ้งเพียงเสี้ยววินาทีต่อมาเกิดไฟขนาดใหญ่ขึ้นอีกครั้งจนไหม้หัวไฮดร้า

“เหมือนจะเป็นเรื่องจริงแหะ.. ที่ว่าถ้าไฟไม่มีอากาศแล้วจะหายไป ค่อยคุ้มที่เข้าไปเสี่ยงแอบไปเข้าห้องของเจ้าอ้วนนั้นหน่อย (ตาแก่ที่โลกเดิม)”
แต่ทว่าในตอนนั้นเองกลับมีเสียงดังขึ้น…
“หึๆ.. ใช้ได้เลยนี้…. เจ้ามนุษย์”
ทันใดนั้นร่างกายของไฮดร้าก็เริ่มฟื้นฟู และหัวที่ถูกจัดการไปกลับงอกขึ้นมาใหม่เป็นหลายหัวกว่าเดิม และทันใดนั้นทาบาตะได้พยายามจะพุ้งเข้าไปโจมตีอีกครั้งแต่ทว่าเพรชที่แขนและขาที่สร้างขึ้นมากลับแตกสลายไปในทันที……

-โปรดติดตามตอนต่อไป-

#อิๆ_บอกแล้วพระเอกเทพก็จริงแต่มีคนแกร่งกว่า
#มีคนอ่านไหมไม่รู้นะ