ชายเย็นชากับสาวขี้อ้อน

ก๊อก ก๊อก ก๊อก
พยาบาล:ญาติคนไข้เข้ามาได้ค่ะ
วิน:เอ่อผมขอให้พยาบาลออกไปได้มั้ยครับ
พยาบาล:ได้เลยค่ะ
เรย์:แก เจมส์เป็นยังไงมั่ง
วิน:ก็พ่นขัดอันตรายแล้วแต่ว่ายังไม่ฟื้น
เรย์:แก ออกไปก่อนได้มั้ยหรือจะกลับบ้านไปเลยก็ได้
วิน:งั้นฉันกลับบ้านและ
วินจึงกลับบ้านทันที
เรย์:เจมส์ ฉันขอโทษมันเป็นความผิดฉันใช่มั้ยที่ทพให้แกเป็นแบบนี้ฉันผิดเองแหละ ฮึกฮือ~~ ถ้านายยังได้ยินฉัน ฉันอยากจะบอกเลยว่า ฉันรักนายน้ะรักนายตั้งแต่ม.ปลายแล้วด้วยแต่ตอนนี้นายมีแฟนแล้วสิ้น้ะ
เจมส์:ใครบอกว่าฉันมีแฟน
เรย์:ก็ฉันเห็นนายจับมือกับคริสนี่น่า แง~~
เจมส์:แล้วเป็นแฟนกับฉันมั้ย
เรย์:เป็นสิ้ เอ๊ะ??
เจมส์:ไง ที่รักกัน
เรย์:เห้ย!!! ได้ยินที่พูดหมดแล้วหรอ 
เจมส์:ใช่
เรย์:เอ่ออ
เจมส์:ต่อไปนี้.....เธอเป็นของฉันแล้วน่ะ(กระซิบข้างหู)
เรย์:อื้อ ตาบ้า.. ฉันรักนาย -///-
#คนเขียน มันยังไม่จบเพียงเท่านี้(เสียงสูงๆ)