ชายเย็นชากับสาวขี้อ้อน

ก๊อก ก๊อก ก๊อก

พยาบาล:ญาติคนไข้เข้ามาได้ค่ะ

วิน:เอ่อผมขอให้พยาบาลออกไปได้มั้ยครับ

พยาบาล:ได้เลยค่ะ

เรย์:แก เจมส์เป็นยังไงมั่ง

วิน:ก็พ่นขัดอันตรายแล้วแต่ว่ายังไม่ฟื้น

เรย์:แก ออกไปก่อนได้มั้ยหรือจะกลับบ้านไปเลยก็ได้

วิน:งั้นฉันกลับบ้านและ

วินจึงกลับบ้านทันที

เรย์:เจมส์ ฉันขอโทษมันเป็นความผิดฉันใช่มั้ยที่ทพให้แกเป็นแบบนี้ฉันผิดเองแหละ ฮึกฮือ~~ ถ้านายยังได้ยินฉัน ฉันอยากจะบอกเลยว่า ฉันรักนายน้ะรักนายตั้งแต่ม.ปลายแล้วด้วยแต่ตอนนี้นายมีแฟนแล้วสิ้น้ะ

เจมส์:ใครบอกว่าฉันมีแฟน

เรย์:ก็ฉันเห็นนายจับมือกับคริสนี่น่า แง~~

เจมส์:แล้วเป็นแฟนกับฉันมั้ย

เรย์:เป็นสิ้ เอ๊ะ??

เจมส์:ไง ที่รักกัน

เรย์:เห้ย!!! ได้ยินที่พูดหมดแล้วหรอ 

เจมส์:ใช่

เรย์:เอ่ออ

เจมส์:ต่อไปนี้.....เธอเป็นของฉันแล้วน่ะ(กระซิบข้างหู)

เรย์:อื้อ ตาบ้า.. ฉันรักนาย -///-

#คนเขียน มันยังไม่จบเพียงเท่านี้(เสียงสูงๆ)