รักของนายพ่อบ้านและคุณชายจอมเย็นชา

ณ คฤหาสน์วรติยานนท

ขอบคุนค้ะ...ที่มาส่งอริสรากล่าวขอบคุนก่อนจะเดินเข้าไปแต่ก้ต้องหยุดเพราะเสียงนิ่งๆของชินะเรียกไว้

คุณอริสรารู้ใช่มั้ยครับว่าอาอธิศคิดยังไงกับผมถ้ารู้ก้บอกทีเถอะครับเพราะผมเองก้อยากจะรู้เหมือนกันว่าอาคิดอะไรอยู่

ชินะที่โผล่งออกมาอย่างไม่เกรงกลัวว่าใครจะมาเห้นหรือไม่แต่อย่างได้แต่ก็ได้แต่เก้บสีหน้าเป้นกังวลเอาไว้โดยไม่แสดงออกมา

ใช่ค้ะดิฉันรู้ว่าอาอธิศคิดยังไง...คุณเองก้ชอบเขาไม่ใช่หรอค้ะแล้วคุณคงรู้อยุ่แก่ใจว่าทำไมถ้าคุณไม่แสดงมันออกมาตอนนี้มันอาจจะสายเกินไปก้ได้น้ะค้ะคุณชาย

อริสราพูดเพียงแค่นั้นแล้วเดินขึ้นบันไดไปอย่างเงียบๆ

ผมก้ได้คิดว่าหากบอกไปแล้วมันจะเป้นอะไรมั้ย

มันจะมีผลอะไรหรือเปล่า...แล้วผมก็กลัว....

กลัวเสียเขาไป....

ถ้าหากบอกไปมันจะเป้นอะไรมั้ย

สองขายาวก้าวอย่างช้าเหมือนกับไม่อยากจะเดิน

แต่ก็ต้องสะดุ้งเมื่อเจอใครบางคนที่เดินมาตามแต่ก้ไม่ใช่ใครที่ไหน....

อาอธิศเดินมาตามผมหรอครับ

ครับ...เห้นคุณชายออกมาช้าเลยเดินมาตามนะครับ น้ำเสียงนุ่มสุขุมตอบ

อาครับ...ชินะเรียกด้วยน้ำเสียงนิ่ง

ครับ..คุณชาย

วันนี้ยกเลิกตารางงานช่วงบ่ายทั้งหมดให้หน่อยน้ะครับ

ทำไมล้ะครับ...คุณชาย

เพราะผมมีเรื่องสำคัญอยากจะคุยกับอาโดยตรงแล้วคงต้องใช้เวลาอย่างมากนะครับ

ขนาดนั้นเลยหรือครับคุณชาย

ใช่ครับ

พูดจบชินะก้เดินไปขึ้นรถทันทีโดยที่อธิศนั้นมองด้วยสายตาแปลกใจ

อะไรกันน้ะ...คุณชายมีอะไรจะคุยกับเรากันแน่

คำถามนี้จึงถูกตั้งขึ้นภายในใจของอธิศอย่างงงวย

แต่ก็ต้องเก้บไวล้ะรีบเดินไปขึ้นรถและจัดการตารางงานวันนี้ให้เรียบร้อย

เพราะผมก็อยากรู้เหมือนกันว่าคุณชายคิดยังไงกับผม

อธิศคิดได้ดังนั้นจึงรีบขึ้นรถและโทรจัดการตารางงานของชินะทันที

ชินะเองทีแอบมองเวลาอธิศที่ขับรถอยุ่เป้นพักๆอย่างอึดอัดใจอย่างบอกไม่ถูก

อธิศที่เริ่มรู้ตัวแล้วจึงรีบเร่งเครื่องให้เร็วขึ้นเพื่อที่จะได้ไปถึงที่หมายโดยไว

.

.

.

.

.

.

และแล้วก้มาถึงคฤหาสน์กุนต์กลทีป์จนได้

ถึงแล้วกลับคุณชาย

ครับอา

ตกลงคุณชายมีอะไรจะคุยกับผมหรอครับถาามออกไปงั้นแหละจริงๆก้รุ้คำตอบอยุ่แก่ใจแล้ว

ลงจากรถแล้วไปนั่งคุยกันข้างในเถอะครับอา...แต่เป้นห้องของผมนะครับ

ทำไมล้ะครับคุณชาย

มันเป้นเรื่องที่ให้ใครได้ยินไม่ได้นะครับ

ครับๆเดี๋ยวผมขอตัวเอารถไปเก็บแล้วจะตามไปน้ะครับ

ครับ

งั้นเจอกันที่ห้องน้ะครับคุณชาย

.

.

.

.

.

ก๊อกๆๆๆๆ

คุณชายเปิดประตูให้ผมหน่อยครับ

แอ๊ดดดดดดด

เชิญเข้ามาด้านในครับอา

อธิศที่ทำเพียงพยักหน้าแล้วเดินตามชินะเข้าห้องไปอย่างเงียบๆโดยไม่พูดอะไรแต่จู่ๆชินะก้ดึงมือ

อศิธให้ลงมานั่งที่เตียงของตนด้วยกันชินะที่แสดงออกอย่างชัดเจนสะจนอธิศต้องเลื่ินมือมาจับที่มือชินะ

แล้วบีบเบาๆเพื่อไม่ให้เครียด

อธิศที่ถามออกมาระหว่างบีบมือของชินะให้ผ่อนคลาย

ตกลงคุณชายมีเรื่องอะไรจะคุยกับผมหรือครับแล้วทำไมต้องทำท่าท่างเครียดขนาดนั้น

อาครับ...ชินะเองที่โดนบีบมืออยุก้เอื้อมมือไปจับมือของอธิศแล้วยื่นหน้าไปใกล้ๆจึงทำให้อธิศเห้นน้ำ

ตาที่คลอกับดวงตาสวย

อธิศที่เห้นดังนั้นจึงยื่นหน้่เข้าไปใกล้แล้วจูบที่หางตาชินะที่สะดุ้งกับการกระทำของอธิศแต่ก้ไม่ได้ว่า

อะไรแต่ปล่อยให้อธิศจูบหางตาอย่างพอใจ

ก่อนที่จะผละออกแล้วมองดวงหน้าสวยที่บัดนี้แดงเป้นลูกตำลึงสุขไปแล้ว

ตกลงคุณชายมีอะไรจะพูดหรือครับอธิศพูดพลางขยับเข้าไปใกล้ๆร่างบาง

ชินะที่ต้องเบือนหน้าหนีก่อนปรับสีหน้าของตนเองให้เป้นปกติ

ก่อนที่จะเริ่มพูดในสิ่งที่ตนเองไม่เข้าใจ

อาคิดยังไงกับผมกันแน่ครับ

คำถามนี้ทำเอาอธิศนิ่งไปชั่วขณะ

คิดอะไรก้พูดมาเถอะครับ...ผมอยากรู้

ผมคิดกับคุณชายเกินคำว่าเจ้านายนั่นแหละครับ

แต่..ผมก็คงเป้นได้ไม่เกินคำๆนั้นหรอกครับ

ไหนๆคุณชายเปิดโอกาศให้ผมได้พุดแล้ว...ก้ขอผมพูดหน่อยเถอะครับ

อธิศที่เริ่มยื่นหน้าเข้าไปใกล้ชินะแต่ชินะขยับหนีเขาจึงจับตัวชินะไว้แล้วประกบริมฝีปากอย่างอ่อนโยน

ก่อนที่จะผละออก

ผมรักคุณชายครับ

ชินะที่บัดนี้หน้าแดงอย่างกับมะเขือเทศที่มองดูแล้วน่ารักน่ากอดมาก

แล้วคุณชายล้ะครับ...คิดกับผมยังไง