Extra love ศึกรักชิงบัลลังหัวใจ
7.0
เขียนโดย leone
วันที่ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2560 เวลา 19.53 น.
15 chapter
2 วิจารณ์
15.70K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2560 21.28 น. โดย เจ้าของนิยาย
4) ซื้อของ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ฉันเดินเข้ามาดูในห้อง ภายในห้องนั้นว่างเปล่าและมืดสนิท ฉันว่าฉันต้องแต่งห้องใหม่ซะแล้ว ฉันไม่คิดเปล่าเดินออกไปนอกห้องทันทีแล้วมุ่งหน้าไปที่ทางออกโรงเรียน แล้วฉันก็พบใครคนหนึ่งที่กำลังเดินสวนทางมา...
"นี่เธอ!..."
"ไคโตะ!"
เขาไม่ใช่ใครที่ไหนเลย เขาก็คือไคโตะผู้ชายที่พาฉันมาส่งที่ห้องนั่นเอง ฉันยิ้มให้เขา
"ฉันจะออกไปซื้อของน่ะ"
"ฉันไปด้วยสิ ก็ว่าจะออกไปอยู่พอดีเลย"
"ได้สิ"
"รอฉันก่อนแป๊ปนึงนะฉันจะไปเอากระเป๋าตังค์"
"อืม"
เขาวิ่งหายไปพักหนึ่งแล้ววิ่งกลับมา
"รอนานรึเปล่า"
"ไม่เท่าไหร่"
"เราไปกันเถอะ"
ฉันพยักหน้ารับ แล้วเดินคู่ไปกับเขา
...
เราเดินกันอยู่พักหนึ่งแล้วก็เจอร้านหนึ่งที่ฉันสนใจ ไคโตะหันมามองฉันที่กำลังมองดูสิ่งต่างๆอย่างสนใจ
"ถ้าสนใจนักก็เข้าไปเลยสิ"
"ได้เหรอ"
"ไม่มีใครห้ามนี่"
"แล้วนายล่ะ"
"ฉันจะรออยู่ตรงนี้แหละ"
"อะ อืม"ฉันเดินเข้าไปแล้วเดินดูของที่เหมาะกับห้องที่ฉันต้องการ จะว่าไปแล้วฉันก็ลำบากใจเหมือนกันนะเนี้ย จะเอาอะไรดีล่ะ มีแต่ของที่เหมาะกับห้องที่ฉันจะแต่งทั้งนั้นเลย
"ไฟติดเพดานน่ะ น่าจะใช้ไฟสีเหลืองนวลมากกว่าสีขาวนะ"
"เอ๋?"
"ฉันเห็นเธอดูลำบากใจก็เลยช่วยไง"
เขาดูจริงจังมาก
"สวยนะ"
"หืม?" จู่ๆเขาก็พูดขึ้นแล้วหันมายิ้ม
"ไฟน่ะ สวยเนอะ"
"อืม ฉันก็ว่าอย่างงั้น"
"ไปดูของต่อเถอะ"
...
11.30
"ได้ของมาเยอะกว่าที่คิดอีกนะเนี้ย"
"ก็ฉันต้องแต่งห้องใหม่นี่"
"เหรอไม่เห็นจำเป็นเลยว่าจะต้องแต่งห้องใหม่"
"มันรู้สึกไม่สบายใจเวลาไม่ได้อยู่ในห้องที่ตัวฉันเองไม่ชอบน่ะ จะว่าฉันเรื่องมากก็ไม่เถียงหรอกนะแต่ว่าฉันแต่งห้องแค่ครั้งเดียวแค่นั้นแหละ"
"เหรอ"
"ถ้าของมันหนักฉันถือก็ได้นะ"
...
------------------------------End----------------------------- มัวแต่อ่านการ์ตูนจนลืมนิยายไปเลย มาอัพแล้ว ฝากวิจารณ์และลงคะแนนด้วยนะคะ
"นี่เธอ!..."
"ไคโตะ!"
เขาไม่ใช่ใครที่ไหนเลย เขาก็คือไคโตะผู้ชายที่พาฉันมาส่งที่ห้องนั่นเอง ฉันยิ้มให้เขา
"ฉันจะออกไปซื้อของน่ะ"
"ฉันไปด้วยสิ ก็ว่าจะออกไปอยู่พอดีเลย"
"ได้สิ"
"รอฉันก่อนแป๊ปนึงนะฉันจะไปเอากระเป๋าตังค์"
"อืม"
เขาวิ่งหายไปพักหนึ่งแล้ววิ่งกลับมา
"รอนานรึเปล่า"
"ไม่เท่าไหร่"
"เราไปกันเถอะ"
ฉันพยักหน้ารับ แล้วเดินคู่ไปกับเขา
...
เราเดินกันอยู่พักหนึ่งแล้วก็เจอร้านหนึ่งที่ฉันสนใจ ไคโตะหันมามองฉันที่กำลังมองดูสิ่งต่างๆอย่างสนใจ
"ถ้าสนใจนักก็เข้าไปเลยสิ"
"ได้เหรอ"
"ไม่มีใครห้ามนี่"
"แล้วนายล่ะ"
"ฉันจะรออยู่ตรงนี้แหละ"
"อะ อืม"ฉันเดินเข้าไปแล้วเดินดูของที่เหมาะกับห้องที่ฉันต้องการ จะว่าไปแล้วฉันก็ลำบากใจเหมือนกันนะเนี้ย จะเอาอะไรดีล่ะ มีแต่ของที่เหมาะกับห้องที่ฉันจะแต่งทั้งนั้นเลย
"ไฟติดเพดานน่ะ น่าจะใช้ไฟสีเหลืองนวลมากกว่าสีขาวนะ"
"เอ๋?"
"ฉันเห็นเธอดูลำบากใจก็เลยช่วยไง"
เขาดูจริงจังมาก
"สวยนะ"
"หืม?" จู่ๆเขาก็พูดขึ้นแล้วหันมายิ้ม
"ไฟน่ะ สวยเนอะ"
"อืม ฉันก็ว่าอย่างงั้น"
"ไปดูของต่อเถอะ"
...
11.30
"ได้ของมาเยอะกว่าที่คิดอีกนะเนี้ย"
"ก็ฉันต้องแต่งห้องใหม่นี่"
"เหรอไม่เห็นจำเป็นเลยว่าจะต้องแต่งห้องใหม่"
"มันรู้สึกไม่สบายใจเวลาไม่ได้อยู่ในห้องที่ตัวฉันเองไม่ชอบน่ะ จะว่าฉันเรื่องมากก็ไม่เถียงหรอกนะแต่ว่าฉันแต่งห้องแค่ครั้งเดียวแค่นั้นแหละ"
"เหรอ"
"ถ้าของมันหนักฉันถือก็ได้นะ"
...
------------------------------End----------------------------- มัวแต่อ่านการ์ตูนจนลืมนิยายไปเลย มาอัพแล้ว ฝากวิจารณ์และลงคะแนนด้วยนะคะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ