Extra love ศึกรักชิงบัลลังหัวใจ
7.0
เขียนโดย leone
วันที่ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2560 เวลา 19.53 น.
15 chapter
2 วิจารณ์
15.78K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 11 ตุลาคม พ.ศ. 2560 21.28 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) ทดสอบ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ -Itsumi-
สนามแข่ง
เฮฮฮฮฮฮ!!!!!~~~~~
"รู้สึกว่าสมาธิที่ฉันรวบรวมมาจะกระเจิงหายไปหมดเลยนะคะเนี้ย"
ฉันพูดแล้วยิ้มเล็กๆที่มุมปากมองไปทางอาจารณ์ เขามองกลับมาแล้วยิ้มกลับ
"นั่นสิ ช่วงแรกๆที่มาคุมสอบนักเรียนฉันก็เป็นเหมือนกับเธอนั่นแหละนะ แต่ไม่ต้องห่วงฉันแค่อยากจะเห็นพลังที่เธอมีแค่นั้นแหละ" อาจารณ์พูดจบแล้วยกนิ้วโป้งมาให้ฉันฉีกยิ้มอย่างสนุก ฉันก็ยิ้มกลับไปพร้อมกับส่งสายตาที่เป็นประกายสีฟ้าออกมาอย่างนึกสนุก
*จะเริ่มแข่งในอีก 3 2 1...*
"เอาล่ะ เธอแค่แสดงออมาให็ฉันดูหน่อยสิว่าเธอจะมีปัญญาล้มฉันได้รึเปล่า.."
"บางทีมันก็ไม่แน่หรอกนะคะ...อาจารณ์"
ฉันรวบวมพลังไว้ที่มือข้างขวาแล้วใช้มันสร้างอาวุธขึ้นมา สิ่งที่ได้คือกริชนินจา ที่มีด้ามจับสีดำสนิท ฉันกางมันออกมา สิ่งที่ได้คือกริชที่มีใบมีดสองข้าง :เนื่องจากนักเขียนลงรูปไม่เป็นเดี๋ยวจะลงไว้ให้ในแนะนำตัวละครนะคะ: ฉันยืนควงมีดเล่นจนอาจารณ์เริ่มประท้วง
"จะสู้กันรึเปล่าล่ะเห็นยืนเล่น"
"สู้สิคะ แค่อยากให้อาจารณ์เริ่มก่อน..."
"กล้าจริงๆ"
ฟิ้วววว~ ตูมมมม!!!
เสียงอาจารณ์ยิงปืนใหญ่ดังตูมตาม ฉันวิ่งหลบรอบสนามและวิ่งวนไปเรื่อยๆ วนเข้าไปข้างในนะ พื้นสนามที่สวยงามก็เริ่มพังเพราะระเบิดที่อาจารณ์ไอโดยิงไปรอบๆนั่น ส่วนฉันก็ยังวิ่งวนต่อไปจนถึงตัวอาจารณ์ไอโด เขารู้ว่าฉันมาถึงตัวเขาแล้ว เขาเปลี่ยนจากปืนใหญ่เป็นปืนกระบอกแล้วยิงฉันด้วยกระสุนระเบิด สงสัยบ้านอาจารณ์ทำระเบิดขายมีแต่ระเบิด ฉันก้มลงไปเพื่อหลบระเบิดแล้วขว้างกริชไปข้างหน้า มันหมุนไปข้างหน้าอยู่พักหนึ่งแล้วย้อนกลับมาที่ตัวอาจารณ์ไอโด อาจาณ์เปลี่ยนอาวุธเป็นดาบนินจาแล้วป้องกันตัวเองจากกริชด้วยการใช้ดาบปัดมันออก เราแยกออกมาจากกัน อาจารณ์เปลี่ยนจากท่าตั้งรับเป็นยืนนิ่งๆ ส่วนฉันรับกริชแล้วยิ้มอย่างสนุกสนานส่งไปให้อาจารณ์
"เธอนี่ร้ายไม่เบาเลยนะ แต่แค่นี้เธอคิดเหรอว่าจะชนะฉันได้น่ะ"
"ไม่คิดหรอกค่ะว่าจะชนะ แค่คิดว่ามันคงจะน่าสนุกดีเหมือนกันที่ได้มาประลองกับคนเก่งๆอย่างอาจารณ์เนี้ย"
"555ฉันคิดว่าพอแล้วล่ะ ฉันให้เธอผ่าน"
"แต่ฉันพึ่งจะใช้พลังไปแค่1%เองนะคะ"
"1%ก็คุ้มแล้วล่ะที่เหลืออีก99%ไว้ใช้ฝึกซ้อมและการแข่งตอนกลางวันเถอะ"
"สอบง่ายเกินไปแล้วนะคะอาจารณ์ไอโด"
อาจารณ์ิยิ้ม
"พอแล้วล่ะเธอเก่งอยู่แล้วแถมอีกอย่างกริชเธอน่ะ..."
"..."
"คมเกินไปมั้ยนะ สามารถทำให้ฉันเป็นแผลได้เนี่ยไม่เลวเลยแหะ..."
อาจารณ์พูดแล้วชี้ไปที่แขนกับแก้มที่มีรอยกรีดเป็นแนวยาว บ๊ระจ้าว!!! คมขนาด...
*และแล้วผู้ชนะก็คืออายาเมะ อิซึมิ*
เปาะแปะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เสียงปรบมือดังขึ้น นี่มันอะไรกันเนี้ยแค่ซ้อมมือเองนี่นา
*ยินดีด้วยนะครับคุณอิซึมิ คุณสอบผ่านแล้วครับ เชิญรับเครื่องแบบที่ห้อง ผอ ได้เลยนะครับ*
เป็นงั้นไป สรุปคือ ผ่านแล้วไปห้อง ผอ พูดให้มันรวบรัดหน่อยสิเดี๋ยวเจอกันหลังไมค์หรอก และแล้วฉันก็ต้องเดินไปห้อง ผอ อีกรอบ เพื่อ!!!!!!!!!
------------------------------End------------------------------
มันส์มือไปหน่อยพิมพ์ซะยาวเลย อยากรู้จังว่าสนุกรึเปล่า คนแต่งดูของตัวเองไม่เป็น ฝากวิจารณ์และลงคะแนนด้วยนะคะ
สนามแข่ง
เฮฮฮฮฮฮ!!!!!~~~~~
"รู้สึกว่าสมาธิที่ฉันรวบรวมมาจะกระเจิงหายไปหมดเลยนะคะเนี้ย"
ฉันพูดแล้วยิ้มเล็กๆที่มุมปากมองไปทางอาจารณ์ เขามองกลับมาแล้วยิ้มกลับ
"นั่นสิ ช่วงแรกๆที่มาคุมสอบนักเรียนฉันก็เป็นเหมือนกับเธอนั่นแหละนะ แต่ไม่ต้องห่วงฉันแค่อยากจะเห็นพลังที่เธอมีแค่นั้นแหละ" อาจารณ์พูดจบแล้วยกนิ้วโป้งมาให้ฉันฉีกยิ้มอย่างสนุก ฉันก็ยิ้มกลับไปพร้อมกับส่งสายตาที่เป็นประกายสีฟ้าออกมาอย่างนึกสนุก
*จะเริ่มแข่งในอีก 3 2 1...*
"เอาล่ะ เธอแค่แสดงออมาให็ฉันดูหน่อยสิว่าเธอจะมีปัญญาล้มฉันได้รึเปล่า.."
"บางทีมันก็ไม่แน่หรอกนะคะ...อาจารณ์"
ฉันรวบวมพลังไว้ที่มือข้างขวาแล้วใช้มันสร้างอาวุธขึ้นมา สิ่งที่ได้คือกริชนินจา ที่มีด้ามจับสีดำสนิท ฉันกางมันออกมา สิ่งที่ได้คือกริชที่มีใบมีดสองข้าง :เนื่องจากนักเขียนลงรูปไม่เป็นเดี๋ยวจะลงไว้ให้ในแนะนำตัวละครนะคะ: ฉันยืนควงมีดเล่นจนอาจารณ์เริ่มประท้วง
"จะสู้กันรึเปล่าล่ะเห็นยืนเล่น"
"สู้สิคะ แค่อยากให้อาจารณ์เริ่มก่อน..."
"กล้าจริงๆ"
ฟิ้วววว~ ตูมมมม!!!
เสียงอาจารณ์ยิงปืนใหญ่ดังตูมตาม ฉันวิ่งหลบรอบสนามและวิ่งวนไปเรื่อยๆ วนเข้าไปข้างในนะ พื้นสนามที่สวยงามก็เริ่มพังเพราะระเบิดที่อาจารณ์ไอโดยิงไปรอบๆนั่น ส่วนฉันก็ยังวิ่งวนต่อไปจนถึงตัวอาจารณ์ไอโด เขารู้ว่าฉันมาถึงตัวเขาแล้ว เขาเปลี่ยนจากปืนใหญ่เป็นปืนกระบอกแล้วยิงฉันด้วยกระสุนระเบิด สงสัยบ้านอาจารณ์ทำระเบิดขายมีแต่ระเบิด ฉันก้มลงไปเพื่อหลบระเบิดแล้วขว้างกริชไปข้างหน้า มันหมุนไปข้างหน้าอยู่พักหนึ่งแล้วย้อนกลับมาที่ตัวอาจารณ์ไอโด อาจาณ์เปลี่ยนอาวุธเป็นดาบนินจาแล้วป้องกันตัวเองจากกริชด้วยการใช้ดาบปัดมันออก เราแยกออกมาจากกัน อาจารณ์เปลี่ยนจากท่าตั้งรับเป็นยืนนิ่งๆ ส่วนฉันรับกริชแล้วยิ้มอย่างสนุกสนานส่งไปให้อาจารณ์
"เธอนี่ร้ายไม่เบาเลยนะ แต่แค่นี้เธอคิดเหรอว่าจะชนะฉันได้น่ะ"
"ไม่คิดหรอกค่ะว่าจะชนะ แค่คิดว่ามันคงจะน่าสนุกดีเหมือนกันที่ได้มาประลองกับคนเก่งๆอย่างอาจารณ์เนี้ย"
"555ฉันคิดว่าพอแล้วล่ะ ฉันให้เธอผ่าน"
"แต่ฉันพึ่งจะใช้พลังไปแค่1%เองนะคะ"
"1%ก็คุ้มแล้วล่ะที่เหลืออีก99%ไว้ใช้ฝึกซ้อมและการแข่งตอนกลางวันเถอะ"
"สอบง่ายเกินไปแล้วนะคะอาจารณ์ไอโด"
อาจารณ์ิยิ้ม
"พอแล้วล่ะเธอเก่งอยู่แล้วแถมอีกอย่างกริชเธอน่ะ..."
"..."
"คมเกินไปมั้ยนะ สามารถทำให้ฉันเป็นแผลได้เนี่ยไม่เลวเลยแหะ..."
อาจารณ์พูดแล้วชี้ไปที่แขนกับแก้มที่มีรอยกรีดเป็นแนวยาว บ๊ระจ้าว!!! คมขนาด...
*และแล้วผู้ชนะก็คืออายาเมะ อิซึมิ*
เปาะแปะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ
เสียงปรบมือดังขึ้น นี่มันอะไรกันเนี้ยแค่ซ้อมมือเองนี่นา
*ยินดีด้วยนะครับคุณอิซึมิ คุณสอบผ่านแล้วครับ เชิญรับเครื่องแบบที่ห้อง ผอ ได้เลยนะครับ*
เป็นงั้นไป สรุปคือ ผ่านแล้วไปห้อง ผอ พูดให้มันรวบรัดหน่อยสิเดี๋ยวเจอกันหลังไมค์หรอก และแล้วฉันก็ต้องเดินไปห้อง ผอ อีกรอบ เพื่อ!!!!!!!!!
------------------------------End------------------------------
มันส์มือไปหน่อยพิมพ์ซะยาวเลย อยากรู้จังว่าสนุกรึเปล่า คนแต่งดูของตัวเองไม่เป็น ฝากวิจารณ์และลงคะแนนด้วยนะคะ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
6.7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.3 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ