fall in love

เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อวันหยุดที่ผ่านมา ...ฉันกำลังมองหาที่นั่งชิวๆคลายเครียดกับแก้เบื่อ ฉันโทรไปหาแฟนฉันเพื่อที่จะให้เขามาหาฉัน แต่เขาก็ปฏิเสธแล้วบอกว่า ปวดหัวไม่สบาย อยากนอนพักที่บ้าน ฉันเลยไม่อยากรบกวนเขามากนัก... แล้วฉันก็เดินไปเจอร้านไอติมร้านนึง แว๊บแรกที่มองร้าน ฉันรู้สึกว่าร้านน่ารักดี มีไอติมหลายรสชาติ มีมุมตุ๊กตา ร้านข้งนอกเป็นสีฟ้าอ่อนมองแล้วรู้สึกเย็นสบาย ฉันเลยเดินเข้าไปนั่งในร้าน แล้วหยิบเมนูขึ้นมาดู แต่ทันใดนั้นฉันก็หันออกไปนอกร้าน ฉันก็เห็น ... แฟนของฉันมากับผู้หญิงคนอื่น ... ฉันโมโหมาก แล้วเดินออกไปดักหน้าพวกเขาไว้
"..นี่เธอ ดะโดนัท เธอมาเดินเล่นแถวนี้หรอ" 
พอเขาเห็นหน้าฉัน เขาถึงกับชะงักแล้วพูดติดๆขัดๆ
"ฉันควรจะถามนายมากกว่า ไหนบอกว่าไม่สบาย จะพักผ่อนที่บ้านยังไงล่ะ แล้วนี่อะไร!!"
"เอ่อคือ.."
เขาได้แต่ยืนอ้ำๆอึ้งๆ ไม่พูดอะไรออกมา
"เธอเป็นใครหน่ะ"
เสียงแหลมๆที่ฟังแล้วปวดประสาท เอ่ยถามฉันขึ้นมา
"ฉันเป็นแฟนของเบส" ฉันตอบทันควัน
"อ่อหรอ ฉันสิแฟนเขา เธอเพ้อเจ้ออะไรหน่ะ"
"ว่าฉันเพ้อเจ้อหรอ ฉันไม่ได้เพ้อเจ้อนะ เธอนั่นแหละ ยัยมือที่สาม!!"
"นี่แก กล้าว่าฉันหรอ!!" (เพี้ยะ!!) เสียงฝ่ามือของยัยคนเสียงแหลมที่กระกับหน้าของฉันอย่างแรง ..
"นี่เธอ!!" ฉันเงยหน้าขึ้นไปมองหน้าของเธอคนนั้น สีห้าที่เย่อหยิ่งของเธอ ยั่วโมโหฉันอย่างมาก "ทำไม.. ทำไมทำแบบนี้กับฉัน!! ฉันเคยไปแย่งของๆเธอหรอ เธอถึงมาแย่งของๆฉันไป!! แล้วนายหน่ะฉันทำตัวน่าเบื่อน่ารำาญหรอถึงต้องมีคนใหม่!!"
"ใช่ ..ฉันเบื่อเธอแล้ว เลิกยุ่งกับฉันเถอะนะ" 
เสียงทุ้มของชายคนที่ฉันรักมากที่สุดพูดคำบอกลาที่เจ็บปวดกับฉัน..
"ทำไมกันน!! ฉันทำอะไรไม่ดีอย่างงั้นหรอ อย่าไปนะ.. ฉันขอร้อง" ฉันคว้ามือเขาเอาไว้ แล้วร้องไห้ออกมา พร้อมกับขอให้เขาอย่าไปจากฉัน แต่ทันใดนั้นก็มีมือของใครอีกคนมาแกะมือฉันออก แล้วตบหน้าของฉันอย่างแรงอีกครั้งหนึ่ง ฉันล้มลงไปนั่งกับพื้น แล้วก็ทำอะไรไม่ถูก..
"อย่ามาจับตัวเบส เธอหน่ะ ผู้ชายเขาไม่เอาแล้วก็อย่ามาวุ่นวายสิ!!"
ฉันโมโหกับคำพูดของเธอ แล้วกำลังจะลุกขึ้นยืน เธอก็ตบฉันอีกครั้งนึง แล้วเธอก็กำลังจะง้างมือของเธอมาตบฉันอีกครั้ง แต่ทันใดนั้นก็มีมือหนาๆใหญ่ของใครบางคนมาคว้ามือเธอไว้..
"หยุด!! ถ้ายังไม่หยุด จะโทรบอกตำรวจข้อหาทำร้ายร่างกาย ถ้าไม่อยากโดนก็ไปซะ อย่ามาทำตัวต่ำๆหน้าร้านฉัน" 
เสียงที่แข็งด้าง พร้อมกับสายตาที่สามารถจะกินเลือดกินเนื้อของอีกฝ่ายได้พูดขึ้นมา หลังจากนั้นทั้งเบส และยัยมือที่สามก็เดินไปอย่างเงียบๆ เหลือทิ้งไว้แต่ฉัน ที่นั่งร้องไห้อยู่กับพื้น
"นี่ ..ลุกไหวหรือเปล่า"
เสียงนี้ เป็นเสียงของใครกัน เสียงที่นุ่มนวนแบบนี้.. ฉันเงยหน้าขึ้นไปมองหน้าเจ้าของเสียงนั้น เขาคือคนที่หยุดยัยมือที่สามไว้นั่นเอง 
"เอ่อ.. ค่ะฉันไหว" 
"มาเดี๋ยวผมช่วย"
เขายื่นมือมาให้ฉันจับ มือของเขาทั้งใหญ่แล้วก็อุ่นด้วย ..
"เดี๋ยวเข้ามานั่งพักในร้านของผมก่อนนะ" 
แล้วเขาก็พาฉันเขาไปนั่งในร้านของเขา