'Cause I love my bae คุณน่ะรู้มั้ย?

                  '  โชคดีนะ '
                                                  - Sent  From Denmark

 
 
00:16 PM 
   ' ฮึก... ' เสียงสะอื้นร่ำไห้ของเด็กสาวคนหนึ่งที่กำลังนอนหมกตัวอยู่บนเตียงดังขึ้นเรื่อยๆ หลังจากที่ข้อความของใครสักคนที่ส่งมาให้ครั้งสุดท้ายนั้นเป็นต้นเหตุให้น้ำตาใสๆ ของเธอไหลอาบไปทั่วแก้ม
  Message

  'มึงกูไม่ไหวกูจะร้องไห้'   : Me
 Tungtung : ห๊ะ? มึงเป็นไรใครทำไรมึง
 'เขา เขาเลิกกับกูแล้ว'     : Me
 Tungtung : เฮ้ๆ ไม่เอาไม่ร้องมานี่มามาหาเพื่อนคนนี้
 'มึงอยู่ไหน? '              : Me
 Tungtung : บ้านดิวะเวลานี้จะให้กูไปอยู่ไหนอ่ะ -0- 
 'ไปร้านเดิมกันเหอะ '    : Me 
 Tungtung : ตอนนี้เนี่ยนะ? ดึกแล้วนะเพื่อน
 'โตแล้ว!'     : Me
 Tungtung  : เออก็ได้วะงั้นอีก 20 นาทีเจอกันโต๊ะเดิม 
 'Yup'                      : Me 

     
     เมื่อสิ้นการสนทนาของทั้งสองคนแล้วหญิงสาวที่นอนซมอยู่บนเตียงด้วยคราบน้ำตาที่ยังติดอยู่ที่แก้มใสๆ ของเธอก็กระโดดตัวขึ้นมาจากเตียงเพื่อลุกไปจัดการทำธุระให้เสร็จก่อนที่อีกฝ่ายจะไปถึงสถานที่ที่พวกเธอสองคนนั้นนัดไว้
  ' เหมียว~ เหมียว~ '  
     แมวเปอร์เซียขนสีขาวตัวดูอ้วนๆ กลมๆ นิดหน่อยก็ตื่นขึ้นจากเบาะนอนของมันพร้อมส่งเสียงเรียกร้องเจ้าของที่กำลังยืนมัดผมอยู่นั้นให้ได้ยิน 
 'ว่าไงแคทตื่นมาทำไมเนี่ยหืม?'
  มือนุ่มๆ ของหญิงสาวเอื้อมไปขยี้หัวเล็กๆ ของเจ้าเปอร์เซียขี้เซาก่อนที่เธอจะยิ้มให้ 
 ' เหมียว~ ง่าว~ ' 
  เจ้าแมวเอาหัวของมันถูไถไปกับฝ่ามือนุ่มของเจ้าของด้วยความคลอเคลียเหมือนเป็นเชิงให้บอกว่ามันรู้ดีว่าเจ้าของๆมันเจอกับอะไรแต่ก็ไม่อยากให้ออกไปไหน 
 ' เดี๋ยวฉันกลับมาน่าแคทถ้าแกหิวก็เดินไปกินข้าวคลุกทูน่าที่ฉันทำให้ไว้ในชามล่ะ ' 
 ' ม๊าว~ เหมี้ยว~! ' 
 ' ถึงไม่ให้ไปฉันก็จะไปไม่ต้องมาเรียกร้องกันเลยนะ คนอกหักจะให้นอนซมหมกตัวเน่าๆอยู่บน เตียงได้ยังไงกันห๊า~' เธอทำเสียงเนือยๆ เมื่อเห็นว่าเจ้าขนขาวเถียง
 'แง๊ว~ แง๊ว' 
 ' อืมๆ ฉันไปดีกว่าแล้วเจอกัน See ya my kat <3 ~ ' 
 
      เธอโบกมือลาเจ้าแมวที่ยืนส่งเสียงเรียกร้องให้เธออยู่ด้วยแต่เธอก็ไม่ฟังก่อนที่จะหยิบ  กระเป๋าสะพายเปิดประตูห้องเดินออกไปถึงแม้ว่าคนที่จะขอให้เธออยู่จะเป็นสัตว์เลี้ยงตัวโปรดของเธอก็ตาม 
 
 ' ในเมื่อจากกันแล้วงั้นขอฉันไปหาอะไรสนุกๆ ทำบ้างแล้วกัน...'