'Cause I love my bae คุณน่ะรู้มั้ย?

                  '  โชคดีนะ '

                                                  - Sent  From Denmark

00:16 PM 

   ' ฮึก... ' เสียงสะอื้นร่ำไห้ของเด็กสาวคนหนึ่งที่กำลังนอนหมกตัวอยู่บนเตียงดังขึ้นเรื่อยๆ หลังจากที่ข้อความของใครสักคนที่ส่งมาให้ครั้งสุดท้ายนั้นเป็นต้นเหตุให้น้ำตาใสๆ ของเธอไหลอาบไปทั่วแก้ม

  Message

  'มึงกูไม่ไหวกูจะร้องไห้'   : Me

 Tungtung : ห๊ะ? มึงเป็นไรใครทำไรมึง

 'เขา เขาเลิกกับกูแล้ว'     : Me

 Tungtung : เฮ้ๆ ไม่เอาไม่ร้องมานี่มามาหาเพื่อนคนนี้

 'มึงอยู่ไหน? '              : Me

 Tungtung : บ้านดิวะเวลานี้จะให้กูไปอยู่ไหนอ่ะ -0- 

 'ไปร้านเดิมกันเหอะ '    : Me 

 Tungtung : ตอนนี้เนี่ยนะ? ดึกแล้วนะเพื่อน

 'โตแล้ว!'     : Me

 Tungtung  : เออก็ได้วะงั้นอีก 20 นาทีเจอกันโต๊ะเดิม 

 'Yup'                      : Me 

     เมื่อสิ้นการสนทนาของทั้งสองคนแล้วหญิงสาวที่นอนซมอยู่บนเตียงด้วยคราบน้ำตาที่ยังติดอยู่ที่แก้มใสๆ ของเธอก็กระโดดตัวขึ้นมาจากเตียงเพื่อลุกไปจัดการทำธุระให้เสร็จก่อนที่อีกฝ่ายจะไปถึงสถานที่ที่พวกเธอสองคนนั้นนัดไว้

  ' เหมียว~ เหมียว~ '  

     แมวเปอร์เซียขนสีขาวตัวดูอ้วนๆ กลมๆ นิดหน่อยก็ตื่นขึ้นจากเบาะนอนของมันพร้อมส่งเสียงเรียกร้องเจ้าของที่กำลังยืนมัดผมอยู่นั้นให้ได้ยิน 

 'ว่าไงแคทตื่นมาทำไมเนี่ยหืม?'

  มือนุ่มๆ ของหญิงสาวเอื้อมไปขยี้หัวเล็กๆ ของเจ้าเปอร์เซียขี้เซาก่อนที่เธอจะยิ้มให้ 

 ' เหมียว~ ง่าว~ ' 

  เจ้าแมวเอาหัวของมันถูไถไปกับฝ่ามือนุ่มของเจ้าของด้วยความคลอเคลียเหมือนเป็นเชิงให้บอกว่ามันรู้ดีว่าเจ้าของๆมันเจอกับอะไรแต่ก็ไม่อยากให้ออกไปไหน 

 ' เดี๋ยวฉันกลับมาน่าแคทถ้าแกหิวก็เดินไปกินข้าวคลุกทูน่าที่ฉันทำให้ไว้ในชามล่ะ ' 

 ' ม๊าว~ เหมี้ยว~! ' 

 ' ถึงไม่ให้ไปฉันก็จะไปไม่ต้องมาเรียกร้องกันเลยนะ คนอกหักจะให้นอนซมหมกตัวเน่าๆอยู่บน เตียงได้ยังไงกันห๊า~' เธอทำเสียงเนือยๆ เมื่อเห็นว่าเจ้าขนขาวเถียง

 'แง๊ว~ แง๊ว' 

 ' อืมๆ ฉันไปดีกว่าแล้วเจอกัน See ya my kat <3 ~ ' 

      เธอโบกมือลาเจ้าแมวที่ยืนส่งเสียงเรียกร้องให้เธออยู่ด้วยแต่เธอก็ไม่ฟังก่อนที่จะหยิบ  กระเป๋าสะพายเปิดประตูห้องเดินออกไปถึงแม้ว่าคนที่จะขอให้เธออยู่จะเป็นสัตว์เลี้ยงตัวโปรดของเธอก็ตาม 

 ' ในเมื่อจากกันแล้วงั้นขอฉันไปหาอะไรสนุกๆ ทำบ้างแล้วกัน...'