Busylove the series [ รักวุ่นวาย เดอะซีรีย์ ]

   16:00 น.

     หลังจากวิชาคาบสุดท้ายของทุกๆระดับชั่นหมดลง ลำโพงทุกตัวของโรงเสียงก็เกิดเสียงเพลงที่คุ้นหูนักเรียนทุกคน เป็นสัญญาณแห่งการเป็นอิสระจากห้องเรียน นักเรียนหลายคนต่างเก็บกระเป๋าและสัมภาระเพื่อจะกลับบ้าน 

TuoNid part

               ให้ตายสิ! เวรทำความสะอาดไม่ได้มีแค่ฉันไม่ใช่รึไง...ฉันกวาดสายตาไปมา มีแค่เท็นที่นั่งฟังเพลงอยู่ข้างๆฉันเท่านั้น ที่เหลือมันไปให้หมดน้อT^T ฉันเริ่มจัดการกวาดตั้งแต่หลังห้องไปหน้าห้อง ส่วนเท็นก็ลุกขึ้นนั่งบนโต๊ะให้ฉันได้กวาดสะดวกๆอยากจะบอกว่ามาช่วยฉันกวาดจะขอบคุณมาก ทีนี้ก็มาถึงกระดานฉันหยิบแปลงลบกระดานกวาดไปมาอย่างเร่งรีบ แต่มันก็ยังเหลือส่วนบนของกระดานที่ยังไม่สะอาด อาจาร์ยคะ เขียนสูงขนาดนั้นไม่เกรงใจคนแคระอย่างหนูเลย!

เขย่ง เขย่ง อึ้บ

"ดูท่าทาง วันนี้ก็คงไม่ได้กลับบ้านหรอก" เสียงทุ่มเรียบๆพูดขึ้นก่อนจะเดินเข้ามาแย่งแปลงลบไปจากมือฉัน หนอยยย พ่อคนสูงไม่มาลบเองแต่แรกเล่า=*=

"ขะ ขอบคุณ" ฉันไม่เต็มใจจะพูดสักนิด

"รีบไปเหอะ เดี๋ยวยามจะปิดตึกซะก่อน" เท็นสะพายกระเป่าพร้อมออก สีหน้าดูไม่ออกเลยว่ารู้สึกยังไงเขานิ่งมากกกกกกกกก 

"อื้อออ แปปนึงนะ" รีบออกจากที่นี้ก็ดีเริ่มรู้สึกอึดอัดขึ้นมาหน่อยๆแล้ว เก็บของใส่สักพักก่อนจะสกิดคนตัวสูงที่ใส่หูฟังอยู่ เป็นสัญญาณว่าพร้อมไปแล้ว

ระหว่างทางในอาคาร

"เดินเร็วๆได้ป่ะ อยากโดนขังไว้ที่นี้สองคนรึไง"

"เดินเร็วสุดแล้วนะ-*-" นายเท็นเดินหายลงบันไดไปไม่คิดจะรอฉันเลย

"รอด้วยสิ! เท็น"

ว้ายยยยยย!

ด้วยความรีบของฉันที่วิ่งมาด้วยความเร็ว4x100เพื่อหวังจะตามเขาให้ทันบวกความลื่นของพื้นทำให้ฉันหน้าขมัมแถไปกับพื้น

อูยยย เจ็บง่าTT^TT

"ตัวนิด!"หมอนั้นเดินย้อนกลับขึ้นมาตามเสียงร้องของฉัน

"อยู่ดีๆลงไปจับกบทำไม ฮะฮะ^^"

"เจ็บเข่าโอ้ยยยย ยังจะมายืนยิ้มอีก ตลกมากหรอ!"

เขาไม่พูดอะไรแต่ค่อยๆนั่งลงหันหลังให้ฉัน

"ขึ้นหลังไหวป่าว"

"ฮึก ขึ้นไม่ไหวอ่า เหมือนช่วงเข่าไม่มีแรง งื้อปวด"

"งั่น...อยู่นิ่งๆถือกระเป๋าให้ด้วย"

"จะทำอารายยย +_+"

รวบ!

ว้ายยยยย O////O

เท็นอุ้มฉันทั้งหยังงั่นแบบไม่ทันจะตั้งตัว ด้วยท่าอุ้มนี้ฉันก็เลยมีเวลามองหน้านิ่งๆของเท็น มาดนิ่งๆที่ยิ่งมองก็ยิ่งชวนหลง นี้หน่ะหรอที่สาวๆเขาพากันหลงนายนี้หัวปักหัวปัม ไม่ได้นะ><ไม่อยากมองหน้านายแล้วไอ้คนบ้าาาา

"เฮ้ๆ หลับตาปี๋เลยเป็นอะไร หือ" ด้วยคำพูดของเขาฉันเลยเผลอไปมองที่ใบหน้าคมนั้นอย่างไม่ตั้งใจ

"ป่าว ดะ เดินไปสิ"อ๊ากกกกจะบ้าตาย สายตาคมกริบที่มองลอดเส้นผมมาที่ฉันมันคืออะไร โครงหน้าของนายนี่มันเฟอร์เฟ็คชัดๆ ฮือ หล่อเกินจะบ้าตาย ทำไมคนหล่อๆต้องมาเป็นเพื่อนฉันตลอดเลย ไม่ได้การแล้ว จะให้หมอนี้เห็นฉันตอนหน้าแดงไม่ได้!

"ตัวนิด"

"อะไร นะ นายจะเรียกทำไม" คนยิ่งเขินๆอยู่ >0< อย่าเรียก!

"แกะยางรัดผมเธอ แล้วมัดจุกที่หัวฉันหน่อย"

"ห้ะ!"

"เอากระเป๋ามาให้ฉันถือ แล้วมัดจุกเร็วๆ"

เขาหยุดเดินพลางจ้องหน้าฉันแบบไม่กระพิบ ผมหน้าม้าเท็นยาวมาจนถึงจมูก คงปิดบังทัศนวิสัยในการมองของเขาละมั้ง  ฉันใช้มือขวาในการแกะ เท็นก้มหน้าลงมานิดนึงเพื่อให้ฉันรวบอย่างถนัด ฉันคล่องกระเป๋าไว้บนนิ้วเรียวยาวที่อุ้มอยู่ และรีบจัดการมัดรวบหน้าม้าของเท็น 

ก๊ากกกกกกก>{}<

"ขำไร"

โอ้ยยยยยย จะไม่ให้ขำได้ไงก็พอเท็นมัดจุกอย่างงี้ จากหน้านิ่งขรึมๆ มันดูมุ้งมิ้งขึ้นในพริบตาเลยหล่ะ ตะมุตะมิซะจนฉันอยากแกล้งๆตีเหม่ง 

"น่าร้ากกกกกคราวหลังมัดจุกแบบนี้มาเรียนนะ^O^"

"ระ หรอเหอะๆ"

สุดท้ายเท็นก็อุ้มตัวนิดไปที่บิ้กไบค์สีดำคาร์บอนของเขาอย่างทุลักทุเล เท็นวางคนตัวเล็กลงที่เบาะหลังอย่างเบา ก่อนจะไปหยิบหมวกกันน็อคมาใส่ให้คนตัวเล็กที่นั่งทำหน้างงๆ

"งงไร เดี๋ยวไปส่งบ้านไง เดินไหวแล้วรึไง"

"น่าจะไหว"

แปล๊บ! T^T

"ดะเดี๋ยว มะ ไหวก็ได้ "

"หัวไม่ได้ใหญ่มากคงใส่ หมวกฉันได้นะ"

"อื้อออ"

เท็นหยิบหมวกมาสวมให้ก่อนจะขยับสายให้พอดีกับใบหน้าฉัน และก็เป็นอีกครั้งที่ฉันได้มองหน้าเท็นใกล้ๆ ชอบจัง เวลาเท็นตั้งใจทำอะไรสายตาคมนั้นจากที่หม่นๆก็สดใสขึ้น ชอบที่สุด>< อร้ายยยยยยไม่ได้ๆ เพื่อนนะยัยนิด เพื่อน!จำไว้

"จับแน่นๆนะ จะพาซิ่ง"

ฮึมฮรึมมม บรื้นนนนนนนนน 

[บ้านตัวนิด]

บรื้นนนน เอี๊ยด!

"ต้องให้อุ้มเข้าบ้านมั้ย?"

"ไม่ต้องก็ได้! เอ่ออ ขอบคุณที่มาส่งนะ"

"อ่าฮ่ะ"

"ฉันจะจะเข้าบ้าน นายรีบๆขับไปก่อนที่แม่ฉันจะออกมาฆ่านาย ไป้"

"ขอบคุณสำหรับจุกนี่" เขาชี้ไปบนหัวก่อนจะยิ้มให้ฉัน

"ตัวนิด! ใครมาส่งหน่ะ"เสียงแม่เรียกดังมาจากในบ้าน

"แม่! ตายๆนายรีบขับไปเร็วๆเส้"

หมอนั้นรีบใส่หมวกตัวเองและรีบขับออกไป ส่วนแม่ก็รีบเข้ามาพยุงฉันเดินเข้าบ้าน

"นิด! เมื่อกี้ใครที่ขับมาส่งเรา เข่าไปทำไรมาทำไมบวมขนาดนั้น"

"แฮ่ๆ เพื่อนแหละแม่ก็คิดมาก หนูหิวแล้วมีข้าวอะไรบ้างน๊าาาา"

"ไปต้องมาเปลี่ยนเรื่อง ใช่ไกด์รึป่าว บอกแม่มา"

"ไม่ใช่คร่าาา หนูไม่ยุ่งกับคนแบบนั้นหรอกแม่"

"แล้วไป ว่าแต่คนเมื่อกี้ใคร? ถ้าไม่ใช่ไกด์"

"ไม่บอก :p"

"เดี่ยวก็ไม่ได้กินหรอกข้าวหน่ะ จะกินมั้ย?"

"เดี๋ยวบอกกกกก แต่หนูขอกินข้าวก่อนนะ แม่น๊าาา"

"ลูกคนนี้นิ หัดมีความลับ เดี๊ยะๆ"แม่บ่นไปพร้ออมกับยกกับข้าวมาให้ชุดใหญ่ ชอบแม่ก็ตรงนี้แหละเหมือนโหดแต่ใจดีม๊วกกก>3<

18:45 น.

[Tuonid]>>> เท็นเท็นถึงบ้านรึยัง 

[Ten]>>> พึ่งถึง นี่ๆฉันว่าเธอควรเปลี่ยนชื่อใหม่นะ

[Tuonid]>>> ทำไมต้องเปลี่ยนด้วยย่ะ?

[Ten]>>> ก็เธอตัวหนักโครต ไม่ใช่ตัวนิดละมั้ง5555

[Tuonid]>>> ไอ้#@!%&*#$@ พรุ่งนี้นายตายแน่!

[Ten]>>> ว่าแต่พรุ่งนี้เธอมาเรียนไหวแน่นะให้ไปรับมั้ย

[Tuonid]>>> สบายหายห่วง!

[Ten]>>> โอเค งั่นฉันไปอาบน้ำละ

ไม่รู้อะไรดลใจให้ฉันหยิบโทรศัพย์แล้วทักไลน์เท็น จริงๆก็อยากให้เท็นมารับนะแต่ไม่อยากให้นายนั้นเป็นห่วง ฉันก็ได้แต่เอายาหม่องมาทาๆนวดๆเข่าตัวเอง หวังว่าจะหายทันพรุ่งนี้เนอะ...