Busylove the series [ รักวุ่นวาย เดอะซีรีย์ ]

บรรยากาศภายในโรงอาหารของโรงเรียนตอนนี้เต็มไปด้วยความวุ่นวาย แม้ว่าจะมีแค่นักเรียนระดับชั้นม.ปลาย ร้านอาหารนับสิบร้านเต็มไปด้วยนักเรียนผู้โหยหิว รวมถึงกลุ่มสาวน้อยหน้าใส ม.4/3

"บอกแล้ว!ให้รีบลงมาๆ แง...ไข่พะโล้ต้องหมดก่อนถึงคิวฉันแน่" อันอันทำหน้าเซ็งเมื่อมองความยาวของแถวร้านโปรดร้านประจำ

"อันอัน กระปุกขอโทษนะที่ช้า ;~;"

"เอาไงหล่ะทีนี้ หาที่นั่งก่อนมั้ย" มินนี่พลางชี้นิ้วไปที่โต๊ะว่างด้านในสุดโรงอาหาร

"เอากระเป๋ามาเดี๋ยว เซริกับมินนี่ไปจองที่ให้นะ"ข้าวฟางส่งกระเป๋าให้เซริ ส่วนกระปุกกับอันอันก็ยื่นกระเป๋าให้มินนี่

"แล้วสองคนจะทานไร เดี๋ยวสั่งไปให้"

"ข้าวผัดกุ้ง!" ทั้งสองคนพูดพร้อมกันอย่างรู้กัน เป็นเซริที่พลักให้มินนี่เดินไปไวๆ

"อันอัน! ข้าวฟาง! กระปุก! ทำไมลงมาไม่รอกันเลยย่ะ" เสียงหวานของเฟย์เอ่ยขึ้นอย่างงอนๆ โดยมีเกียร์เดินตามมาห่างๆ

"ปล่อยฉันนั่งทำงานกับอิตาเด็กใหม่จอมกวนสองคนได้ไง ฮึก"

"กระปุกก็นึกว่าเฟย์สนิทกับคุณเกียร์ซะอีก 555+"

"ใช่ๆก็เห็นกัดกันทั้งคาบ ก็เลยไม่อยากกวน เนอะข้าวฟาง" อันอันแซว

"ใช่ๆ ฮิ้วววว"ข้าวฟางเสริม

อะแฮม!

"อะไรกันหรอ" เกียร์เดินเข้ามายืนประกบเฟย์จากด้านหลังทำให้หน้าของเธอชนเข้ากับแผงอกกว้างอย่างจัง

"โอ้ย จะตามกวนฉันทั้งวันเลยรึไง!"

"ไม่ได้ตามเธอ อย่าหลงตัวเองให้มาก : P"

"นาย =^="

"พอๆ ทั้งคู่เลย"กระปุกเข้าไปแทรกกลางระหว่างทั้งคู่ ก่อนจะดันให้เฟย์ไปอยู่ด้านหน้าแถว

"ฉันจะประสาทกิน คนอะไรโครตกวนประสาท ไม่เกินวันพรุ่งนี้ฉันต้องไมเกรนขึ้นแน่ๆ"

ผ่านไปเกือบสิบนาทีทั้งหมดก็ถือจานข้าวของตัวเองไปโต๊ะที่มินนี่กับเซริจองอยู่

 

"นี่มันที่ประจำของพวกพี่ ลุกขึ้นไปนั่งที่อื่นด้วยครับ"

"อะไร ตอนเรามานั่งพวกพี่ก็ไม่ได้นั่งอยู่นิคะ"

 

แก็งหน้าใสที่ถือข้าวมาก็เห็นเป็น เซริยืนเถียงกับกลุ่มชายร่างสูงสามคน

 

"ไอ้กันต์ มึงจะมายืนทะเลาะกับน้องเขาทำไมเนี่ย กูหิว"

"ก็มันที่เรานั่งป่าววะ ไม่นั่งนี่มึงจะยืนกินกันหรอครับ"

กันต์ชี้ไปที่สาวลูกครึ่งก่อนจะทำหน้างอแงเหมือนเด็ก

 

"มีไรกันหรอคะ ?" กระปุกกับพวกที่พึ่งมาถึงเอ่ยถาม

 

"ไม่มีไร เพื่อนพี่มันหวงที่นั่งประจำมันหน่ะ แฮ่ๆ น้องเฟย์กินข้าวให้อร่อยนะค้าบ"เซโร่ยิ้มร่าให้เฟย์แล้วพยายามลากกันต์ออกมาจากตรงนั้น

"ฝากไว้ก่อนนะยัยเด็กแสบ!"กันต์ยังหันมาคาดโทษเซริก่อนจะโดนเซโร่ลากไปสงบอารมณ์

"ขอโทษ" จู่ๆชายหน้านิ่งก็พูดขึ้น

"ขอโทษแทนเพื่อนด้วย ที่มันเสียมารยาท" ใบหน้าเรียบนิ่งพูดจริงจัง ประกอบเสียงหล่อนั้น ทำให้ละลายจนโกรธไม่ลง 

 

ตึก ตัก ตึก ตัก ตึกก ตัก

 

"ไปนะ" เท็นโบกมือเบาๆก่อนจะเดินไป

 

"แก เซริ แกรู้มั้ยกำลังเถียงกับใครอยู่" อันอันเปิดประเด็นหลังจากทุกคนเริ่มจัดการกับอาหารตรงงหน้าตัวเอง

"ใครหรอ พี่คนที่เถียงกับฉัน" เซริถามพร้อมตักข้าวคำโตใส่ปาก

"นี่ไม่รู้จัก จริงๆหรอ พี่กลุ่มนี้ดังและก็ฮอตพอๆกับพี่ๆBlackCrowเลยนะจะบอกให้" อันอันพูดเสร็จก็ทำหน้าตื่นเต้น

"พี่เซโร่ที่กำลังจีบฉันก็อยู่กลุ่มนี้หรอ-//-" เฟย์จู่ๆก็หน้าแดงขึ้นมา

"อย่างเธอมีคนจีบด้วยหรอ ว้าว! โชคร้ายอะไรทำให้พี่เขาหน้ามืดตามัว" เกียร์พูดลอยก่อนจะตักข้าวใส่ปาก

"พูดอย่างงี้อยากกินบาทาพี่ชายฉันแทนข้าวหรอ=_=*" เฟย์เปลี่ยนสีหน้าทันทีที่เกียร์พูด เธอในตอนนี้มือไม้สั่นไปหมดอยากหาอะไรมาฟาดไอ้ผู้ชายสุดกวนนี่สักที เอาให้สลบ หึ หมันไส้!

"เอ่อออ แล้วพี่คนที่ขอโทษแทนเพื่อนเขาชื่ออะไรหรอ" มินนี่ถามขึ้น 

"เขาชื่อพี่เท็น เห็นว่าอยู่ห้องเดียวกับพี่เพียวพี่อาร์"

"แต่ก่อนเคยอยู่กลุ่มเดียวกับพี่เฟย์ด้วยแหละ ข่าวลือบอกว่าพี่เท็นไปข่มขืนแฟนพี่ไกด์ไม่รู้จริงป่าว พอผิดใจกันพี่เขาเลยแยกกลุ่ม"

อันอันตอบ

"เห็นท่าทางก็น่ากลัวแล้ว ข่มขืนแฟนเพื่อนอีกกระปุกกลัว"

 

ณ สระน้ำ

"มากินที่นี้ก็ได้ มึงจะเถียงกับน้องเขาเพื่อไรไอ้กันต์"

"ไม่รู้โว้ย แค่อยากเอาชนะน้องหน้าญี่ปุ่นคนนั้น"

"=~=  มึงกำลังสนใจน้องเขาหรอ"

"พ่อง ไอ้เท็นเมื่อไหร่จะเอาข้าวมาหิวแล้ว"

"มึงไม่ต้องเปลี่ยนเรื่องเลย บอกมา"

"มึงจะเซ้าซี้ทำไมเนี่ย"

"ชอบ? ไม่ชอบ?"

"..."

ตึบ ตึบ ตึบ 

"โห้ววว กว่าจะได้เนอะข้าวกู มึงงไปซื้อร้านไหนมาเนี่ย"

"อย่าบ่น ไม่ปล่อยมึงอดตายก็บุญละ" เท็นเดินมานั่งพร้อมกับข้าวสามกล่อง ขนมและช็อคโกแลตเต็มกระเป๋า

"ให้ทุกวัน จนล้นล็อคเกอร์ กลัวกูไม่อ้วนมั่ง กันต์กูให้กูรู้มึงชอบ"เท็นโยนกระเป๋าเป้ให้กันต์รับอย่างดีใจเพราะนี่คือของโปรดของเขา

 

แดดร้อนแรงตอนเทียงวันถูกบดบังด้วยร่มไม้ขนาดใหญ่ หญิงสาวสีน้ำตาลเป็นประกายสีทองแดงเมื่อกระทบแสงแดดอ่อนที่ลอดผ่านร่มเงา หญิงสาวกำลังขมักขเม่นกับการนั่งปั่นงาน เธอไม่รู้ตัวเองเลยว่าท่าทางของเธอกำลังอยู่ในสายตาเขา

"เจน ฮัลโหลเจน ว่าที่ประธานนักเรียนครับ"

"หือ เอ้ายูตะ"

"ให้ช่วยสอนป่ะ"

"ไม่จำเป็นย่ะ ไปไกลๆเลยอย่ามากวน"

"งั่นขอนั่งตรงนี้นะ"พูดจบยูตะก็วางกระเป๋าและไปนั่งข้างๆเจน

"แลดูว่างเนอะนาย"

"หัวใจผมว่างจะมีใครบ้างจับจอง^^"

"ไปเสี่ยวไกลๆ"

"เขินป่ะ"

"ไร้สาระ"

"..."

ผ่านไปเกือบสิบนาทีหลังจากนั้นที่ยูตะเงียบไปพร้อมใส่หูฟังเปิดเพลงเบาๆ เจนก็ทำงานของตัวเองเสร็จ

 

เป็นเจนที่หันมาสนใจข้างๆที่เงียบไป กับเป็นเธอที่จ้องยูตะบ้าง

"จ้องอะไร"

"ป่าว"

 

° ~° °~ °

 

"หน้าแดงหมดแล้ว5555+"

"ไหน! อย่าพูดมั่วๆนะยูตะ"

เจนพูดพลางหยิบกระจกในกระเป๋ามาส่องใบหน้าตัวเอง

"ไม่เห็นแดงเลย"

 

จุ๊บ!   >///<)

 

"ไหนลองดูใหม่ ถ้ายังไม่แดงจะได้ทำอีก"

"อื้อออ แดงแล้วก็ได้ o//o"