ซามูไรพเนจรกับการผจญภัยในโลกแฟนตาซี

หลังจากนั้น ชายปริศนาได้หายตัวไปในความมืด

เชน:"วิชานี้มัน วิชาสายเงา วิชาต้องห้าม เราเคยอ่านเจอในห้องสมุดในพระราชวังนี้น่า"

เมื่อเชนพูดเสร็จ เชนได้เหลือบตาไปเห็นดาบคาตานะที่แขวนไว้ตรงหน้าห้องนั่งเล่น

เชน:"งานนี้ข้าคงต้องขอยืมพลังเจ้าหน่อยซะแล้วละ"

เมื่อเชนพูดจบ เชนก็หยิบดาบคะตานะขึ้นมาใส่ปลอกดาบแล้วออกจากบ้านไป

                                       5ชั่วโมง ผ่านไป

                                           ณ ป่ารูม

จ๊อก~~~ เสียงท้องของเชนร้อง

เชน:"โอ้ยหิวจังเลย คงต้องพักที่ป่านี้แล้วหละ"

หลังจากนั้นเชนก็มองไปเห็นผลไม้ที่อยู่บนต้นที่สูงมาก

เชน:"ไม่มีผลไม้ที่มันอยูใกล้ๆแล้วหรือไงเนี้ย ช้วยไม่ได้ละนะ"

เมื่อพูดจบเชนก็ จับดาบไว้แล้วฟันไปที่ต้นไม้ด้วยความเร็วสูง เมื่อต้นไม้ล้ม ผลไม้ที่อยู่บนต้นไม้ก็ล่วงหล่นมาเยอะเต็มไปหมด

เชน:"รอดแล้วเรา"

แล้วเชนก็นั่งกินผลไม้จนหมดต้น แล้วก็มีเสียงประหลายดังขึ้น

ตู้มม.........!!!!!

เสียงของมังกรที่บาดเจ็บตกลงมาจากฟ้าต่อหน้าเชน เชนจึงพยายามรักษามังกร และรีบเดินทางต่อ

เชน:"เสียงอะไรหนะ เดี๋ยวนะ นี้มันมังกรนี้น่า บ้าเอ้ยจะเอายังไงดีละทีนี้ คงต้องลองรักษาแบบคนดูก่อนละนะเราก็ไม่เคยรักษาให้สัตว์ในตำนานแบบนี้เลยด้วยสิ"

เชนก็ได้ทำการรักษา มังกรจนมังกรตัวนั้นฟื้นตัว

มังกร:"เจ้าเป็นใครกัน โอ้ย.." มังกรนอนคว่ำหน้า

เชน:"ข้ามีชื่อว่าเชนแล้วเจ้าหละ มังกร"

มังกร:"ข้ามีชื่อว่าซิสต้า"

ซิสต้า:"นี้ข้าตกต่ำถึงขนาดต้องให้มนุษย์มารักษาให้เลยงั้นหรอนี้ชั้งน่าอับอายยิ่งนัก"

เชน:"ถึงข้าจะเป็นมนุษย์ที่ตกต่ำแต่ข้าไม่มีเวลาอยู่ที่นี้นานนักข้าต้องไปแล้วถ้าเจ้าหายแล้วเจ้าก็ไปซะ"

เชนก็กำลังเดินออกไป

ซิสต้า:"เดี่ยวก่อนเจ้ามนุษย์" 

เชน"ว่ามาข้ามีเวลาไม่มาก"

ซิสต้า:"เจ้าจะทิ้งข้าไว้ตรงนี้ตนเดียวหรือยังไง ชั่งใจร้ายยิ่งนัก"ซิสต้าพูดด้วยความเอาแต่ใจ

เชน:"แล้วแต่เจ้าเถอะ"

ซิสต้า:"นั้นสินะ เจ้าไม่ได้เป็นอะไรกับข้าอยู่แล้ว แล้วเจ้าจะไปไหนละ"

เมื่อซิสต้าพูดจบเชนก็หันกลับมาที่มังกร ซิสต้าใจเต้นรัวเมื่อได้เห็นหน้าเชน

ซิสต้า:"อะไรกันทำไมใจข้าเต้นรัวอย่างงี้"

ซิสต้า:"ใจของข้ากำลังหวั่นไหวต่อชายผู้นี้ งั้นหรอบ้าน่า " ซิสต้าพูดในใจ

เชน:"ข้านะไม่มีที่จะไปแล้วคงต้องออกเดินทางไปเพื่อล้างแค้นให้กับครอบครัวของข้าและทวงความยุติธรรมของข้าคืนมา"

ซิสต้า:"งั้นมาแลกเปรียนกับข้าเอาไหม"

เชน:"แลกเปรี่ยนอะไร"

ซิสต้า:"ข้าเหงาข้าไม่อยากอยู่คนเดียวในป่านี้"
ซิสต้า:"นี้เราพูดอะไรออกไปกันละนี้" มังกรพูดในใจแล้ว หลบหน้าเชน

เชน:"แล้วถ้าข้าอยู่เป็นเพื่อนเจ้าในป่านี้จนกว่าจะหายละข้าจะได้อะไร"

ซิสต้า:"ข้าจะบอกทางเจ้านะสิ"

เชน:"เจ้ารู้หรอว่าข้าจะไปที่ไหน"

ซิสต้า:"เจ้ากำลังตามหา ชายที่มีวิชาเงาอยู่ใช่ไหมละ ท่านพ่อของข้าน่าจะรู้จัก"

เชน:"เจ้ารู้ได้ยังไง"

ซิสต้า:"หลายวันก่อนข้าก็ลงมาที่โลกมนุษย์เพื่อมาหาคนของข้าที่หายตัวไป แล้วข้าก็ได้กลายร่างเป็นมนุษย์ เพื่อจะได้ไม่ถูกสงสัย แต่ว่า ข้าก็ได้ไปได้ยินว่ามีชายที่มีวิชาเงา ได้ทำการสังหารหมู่ในที่ต่างๆ ข้าเลยคิดว่าเจ้าน่าจะเป็นเหยื่อของมันนะสิ"

เชน:"มันต้องการอะไรกันแน่"

ซิสต้า:"ข้าก็ไม่รู้" มังกรยังใจเต้นไม่หาย
ซิสต้า:"นี้เราเป็นอะไรกัน ทำไมทุกครั้งที่คุยกับเจ้ามนุษย์นี้ถึงได้ ใจเต้นแรงแบบนี้ เรารู้สึกได้ว่าเราเคยเจอ เจ้าหมอนี้ แต่ที่ไหนกันละ" ซิสต้าพูดในใจ

เชน:"แล้วเจ้าจะบอกทางข้าได้หรือยัง"

ซิสต้า:"ตามข้ามา"

เมื่อซิสต้าพูดจบ มังกรก็ได้ให้เชนขึ้นขี่หลัง

เชน:"เรากำลังจะไปไหนกัน

ซิสต้า:"เมืองมังกร"

แล้วจากนั้นมังกรก็ได้บินด้วยความเร็วสูงไปยังเมืองมังกร

                                    จบ บทที่2