ซามูไรพเนจรกับการผจญภัยในโลกแฟนตาซี

เชน:"เจ้ารู้เรื่องพวกนี้ใช่ไหม? โซเฟีย"

โซเฟีย:"ฝีมือคนที่ทำเรื่องพวกนี้ได้ นอกจากเขาแล้วก็ไม่มีใครสามารถทำเรื่องแบบนี้ได้อีกแล้วล่ะ"

เชน:"มันเป็นใครกัน"

โซเฟีย:"1ใน4จักพรรดิปีศาจ ริคุ"

โซเฟีย:"ริคุเป็นจักพรรดิปีศาจที่แข็งแกร่งที่สุดในหมู่จักพรรดิด้วยกันเลยล่ะ"

เชน:"ข้าไม่สนว่ามันจะเป็นใคร แต่คนที่มันทำกับเพื่อนของข้าให้อยู่ในสภาพนี้ข้าจะไม่ให้อภัยมันเด็ดขาด!"

โซเฟีย:"ข้าเข้าใจความรู้สึกของเจ้า ในอดีตกาลมีอยู่คนเดียวเท่านั้นที่สามารถสู้กับริคุได้ใน การต่อสู้ครั้งนั้นริคุได้เสียแขนซ้ายและขาซ้ายไป ริคุได้แพ้อย่างราบคาบแต่ก็หนีออกมาได้"

โซเฟีย:"คนๆนั้นก็เคนคือปู่ของเจ้าไงล่ะ"

เชน:"ปู่ของข้าเคยมาที่โลกนี้งั้นหรอ"

โซเฟีย:"เจ้าน่าจะรู้อยู่แล้วนิ ว่าปู่ของเจ้ากับมหามังกรเป็นสหายร่วมรบกัน การที่จะเข้ามาโลกนี้ถ้ามีมหามังกรล่ะก็ไม่ใช่เรื่องอยากเลยล่ะ"

เชน:"เป้าหมายของมันล่ะ"

โซเฟีย:"ริคุเป็นปีศาจที่เล่ห์เหลี่ยมและฉลาดมาก ไม่มีใครรู้หรอกว่าหมอนั่นกำลังทำอะไรอยู่"

เชน:"แต่ก่อนอื่นพาเธอไปที่ปลอดภัยก่อนดีกว่า" ริวพูดแล้วยกตัวยูริขึ้นพากลับไปที่พัก

เฟียน่า:"นี้เชน... จริงๆข้าก็รู้อยู่บ้างละนะเรื่องของริคุน่ะ?" เธอถามในระหว่างที่กำลังเดินทางกลับ

เชน:"เธอก็ด้วยหรอ?"

เฟียน่า:"อือ ริคุเคยเป็นภูติมาก่อนน่ะ แต่ถูกเนรเทศออกมาโดยมหามังกรเพราะริคุเริ่มคิดทรยศภูติโดยการพยายามฆ่าเทพแห่งภูติแล้วตนจะขึ้นเป็นใหญ่ มหามังกรจึงไม่ให้อภัยในสิ่งที่ริคุทำเลยเนรเทศออกมา"

เชน:"เออนี่ ข้าอยากจะถามพวกเธอเหมือนกัน ในโลกนี้ใครเป็นผู้ปกครองน่ะ"

โซเฟีย:"โลกใบนี้แบ่งออกเป็น3พวกใหญ่ๆที่ปกครองโลกก็คือ มหาจักพรรดิปีศาจ เทพแห่งภูติ แล้วก็มหามังกร เผ่าปีศาจกับเผ่าเทวดาหรือภูติ จะไม่ค่อยถูกกัน ยกเว้นพ่อแม่ของพวกเราน่ะ"

เชน:"พ่อแม่ของพวกเจ้างั้นหรอ?"

เฟียน่า:"พ่อเป็นเผ่าปีศาจ แม่เป็นภูติ แต่แม่ของพวกเราท่านจากไปแล้วล่ะ"

โซเฟีย:"แม่ของพวกข้าถูกเผ่าปีศาจสังหารไปข้าที่เกิดออกมาเป็นปีศาจจึงแยกตัวออกจากน้องสาว"

เชน:"สุดท้ายเจ้าก็เป็นห่วงน้องสาวงั้นหรอ ฮ่าๆๆต่อให้เป็นปีศาจ แต่จิตใจของเจ้าก็ยังเป็นภูติอยู่สินะ" เมื่อเชนพูดจบ โซเฟียก็หน้าแดงขึ้นมาทันที

เฟียน่า:"ง้ันหรอค่ะพี่ ขอบคุณมากนะคะ"

โซเฟีย:"..." เธอยังคงหน้าแดกไม่หายพร้อมกับหันหน้าหนี

เฟียน่า:"แต่ว่าถึงอยากนั้นทั้ง2คนก็ยังคงรักกันอยู่นะคะ"

เชน:"แล้วพ่อของพวกเธอล่ะ"

โซเฟีย:"ท่านพ่อตอนนี้เป็นมหาจักพรรดิปีศาจ ท่านพ่อกับมหามังกรเป็นเพื่อนสนิทกับน่ะ"

เชน:"พลังของข้าจะเทียบชั้นกับปู่ได้หรือเปล่าน่ะ"

โซเฟีย:"พลังของเจ้าในตอนนี้แข็งแกร่งเริ่มใกล้เคียงเจ้าแล้วนะเคน นี้สินะคำพูดที่ว่าลูกไม้หล่นไม่ไกลต้น" จากนั้นโซเฟียก็มองไปที่เชนแล้วเห็นปภาพเคนขึ้นมาลางๆ หลังจากนั้นเธอก็เริ่มมีน้ำตาไหล

เฟียน่า:"พี่ร้องไห้งั้นหรอค่ะ?"

โซเฟีย:"เปล่าซะหน่อย" เธอชินน้ำตา

               จบตอนที่14 แบบสั้นๆอ่าน1นาที

          นิยายบ้าไรว่ะคำผิดเยอะมากยังไม่ได้ไปแก้เลย ตอนนี้เริ่มมีเวลาสักนิดแล้วครับก็จะกลับมาเขียนต่อเรื่อยๆของคุณที่อ่านมาจนถึงตอนนี้นะครับ ส่วนคนที่มาอ่านใหม่ๆ ถ้าใครมาอ่านถึงตอนนี้ก็จะงงๆหน่อยแนะนำอ่านตั้งแต่1น่ะครับ เพราะผมจะใส่ปมเรื่องไว้เรื่อยๆ