ซามูไรพเนจรกับการผจญภัยในโลกแฟนตาซี
9.0
เขียนโดย คัตเตอร์[กัน]
วันที่ 9 กันยายน พ.ศ. 2560 เวลา 13.53 น.
14 บท
8 วิจารณ์
18.37K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 11 มกราคม พ.ศ. 2562 08.40 น. โดย เจ้าของนิยาย
12) ความมืดมิด
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ"แกมันก็แค่คนไร้ค่า" เสียงดังขึ้นข้างๆหูเชนในความฝัน
"นั้นใครหนะ" ในความฝันนั้นเชนได้เห็นตอนสมัยเชนเป็นแค่เด็กที่กำลังฝึกกับเคน
เคน:"ไปตกปลากันไหม..."
เชน:"ได้ฮะ ปู่"
"นั้นเรางั้นสินะ คิดถึงวันเก่าๆซะจริงๆ..."
ตู้ม...!!!! เสียงดังขึ้นมาอีกครั้ง ภาพในหัวของเชนก็ได้เห็นว่าที่ปู่ของตัวเองกำลังจะตายในสงคราม
แต่ทว่าเชนกลับไม่ได้รู้สึกเสียใจเยแม้แต่น้อย...
"ชินี้ข้าให้เห็นตอนที่เคนกำลังตายแล้วแท้ๆ ทำไมถึงไม่เสียใจกันนะ เจ้าหนะ"เสียงโซเฟียดังขึ้นมาในหัว
เชน:"ที่ฉันเห็นตอนที่ฉันยังเป็นเด็กและปู่ของฉันในสมัยก่อนนี้ เธอเป็นคนให้ฉันเห็นมันงั้นหรอ?"
"ก็นะ รู้ไหมทำไมฉันถึงมาอยู่ในหัวของเจ้าได้..."
เชน:"นั้นสินะ ไม่ใช่ว่าร่างกายนี้เป็นของเธอไปแล้วงั้นหรอ"
"น่าสนใจจริงๆเเหะ เหมือนปู่ของเจ้าเลย"
เชน:"สงสัยไปก็เท่านั้น เพราะฉันรู้อยู่แล้วไงละว่าเธอนะ ไม่ได้เป็นแค่4จักพรรดิ ธรรมดา"
"รู้ดีชะมัด ไม่สนุกเอาซะเลย"
เชน:"แล้วที่นี้คงเป็นฝันของฉันสินะ เธอมีอะไรถึงมาหาฉันละ ก็ฉันบอกไปแล้วไงว่าฉันมีคนทำสัณญาด้วยแล้ว"
"ไม่หรอกนะ ฉันมาเพียงเพื่ออยากเห็นอะไรสนุกๆเท่านั้น แต่ก็คงหมดหวัง เจ้าเล่นด้วยไม่สนุกเอาซะเลย"
เชน:"จำไว้ด้วยฉันไม่ใช้ของเล่นของเธอ ว่าแต่เฟียน่าไม่รู้หรอว่าเธอมา"
"ไม่หรอกนะ ถึงเธอจะอยู่ในตัวเจ้า แต่ว่านะ เธอก็ต้องการพักผ่อนมาเหมือนกัน เธอกำลังผักอยู่ในตัวเจ้าไงละ"
เชน:"สุดท้ายแล้ว พี่น้อง ก็ต้องเป็นห่วงกันเป็นธรรมดาสินะ"
"เธอหนะ ยังไม่รู้นิสัยที่แท้จริงของน้องสาวของฉันหรอกนะ สักวัน เธอคงจะรู้เอง"
เชน:"หมายความว่าไง?"
หลังจากนั้นเชนก็สะดุ้งตื่นขึ้น
เชน:"โอ้ย...ปวดหัวชะมัด คงเป็นเพราะโซเฟียแน่ๆ"
ก๊อกๆ... เสียงประตูดังขึ้น
ซิสต้า:"เป็นไงมั้งเชน...เธอสบายดีไหม"
หลังจากนั้นซิสต้าก็เปิดประตูเข้ามา
ซิสต้า:"อ้าว แล้วเธอคนนั้นละ"
เชน:"เรื่องมันยาวหนะ ขอนอนต่อละกัน..."
ซิสต้า:"เดี๋ยวๆ เธอยังไม่ได้กินอะไรเลยนะ นี้มันก็จะเย็นแล้ว..."
แต่ไม่ว่าซิสต้าจะพูดอะไรไป เชนก็ได้แต่หลับยาว จนเช้าวันถัดมา
เชนตื่นขึ้นมาพร้อมเห็นซิสต้านอนอยู่ข้างๆ
เชน:"เห้ ซิสต้า..."
ซิสต้า:"หึ่ม..." ซิสต้าตื่นขึ้นมา สะลึมสะลือ
ซิสต้า:"ชะ..เชนนนน!!!!"
ซิสต้าตะโกนออกมา
จบตอนที่12
--------------------------------------------------------------
-w- มาเข้าสู่ช้วงคุยหลังนิยายนะครับ
ก็นะ เป็นอีกตอนที่สั้นพอสมควรนะครับ ผมจะปรับให้ดำเนินเนื้อเรื่องช้าๆนะครับ
คนอ่านจะได้ตามทำ ผมจะเอาเขียนแบบตอนสั้นๆ แต่ไม่สั้นมากจนเกิดไปนะครับ
ในตอนนี้ ผมก็เหมือนเดิมครับงานเยอะมาก กว่าจะได้เขียนนิยายก็ต้องใช้เวลา
ก็ขอให้ติดตามนิยายเรื่องนี้กัต่อไปนะครับ XD
--------------------------------------------------------------
"นั้นใครหนะ" ในความฝันนั้นเชนได้เห็นตอนสมัยเชนเป็นแค่เด็กที่กำลังฝึกกับเคน
เคน:"ไปตกปลากันไหม..."
เชน:"ได้ฮะ ปู่"
"นั้นเรางั้นสินะ คิดถึงวันเก่าๆซะจริงๆ..."
ตู้ม...!!!! เสียงดังขึ้นมาอีกครั้ง ภาพในหัวของเชนก็ได้เห็นว่าที่ปู่ของตัวเองกำลังจะตายในสงคราม
แต่ทว่าเชนกลับไม่ได้รู้สึกเสียใจเยแม้แต่น้อย...
"ชินี้ข้าให้เห็นตอนที่เคนกำลังตายแล้วแท้ๆ ทำไมถึงไม่เสียใจกันนะ เจ้าหนะ"เสียงโซเฟียดังขึ้นมาในหัว
เชน:"ที่ฉันเห็นตอนที่ฉันยังเป็นเด็กและปู่ของฉันในสมัยก่อนนี้ เธอเป็นคนให้ฉันเห็นมันงั้นหรอ?"
"ก็นะ รู้ไหมทำไมฉันถึงมาอยู่ในหัวของเจ้าได้..."
เชน:"นั้นสินะ ไม่ใช่ว่าร่างกายนี้เป็นของเธอไปแล้วงั้นหรอ"
"น่าสนใจจริงๆเเหะ เหมือนปู่ของเจ้าเลย"
เชน:"สงสัยไปก็เท่านั้น เพราะฉันรู้อยู่แล้วไงละว่าเธอนะ ไม่ได้เป็นแค่4จักพรรดิ ธรรมดา"
"รู้ดีชะมัด ไม่สนุกเอาซะเลย"
เชน:"แล้วที่นี้คงเป็นฝันของฉันสินะ เธอมีอะไรถึงมาหาฉันละ ก็ฉันบอกไปแล้วไงว่าฉันมีคนทำสัณญาด้วยแล้ว"
"ไม่หรอกนะ ฉันมาเพียงเพื่ออยากเห็นอะไรสนุกๆเท่านั้น แต่ก็คงหมดหวัง เจ้าเล่นด้วยไม่สนุกเอาซะเลย"
เชน:"จำไว้ด้วยฉันไม่ใช้ของเล่นของเธอ ว่าแต่เฟียน่าไม่รู้หรอว่าเธอมา"
"ไม่หรอกนะ ถึงเธอจะอยู่ในตัวเจ้า แต่ว่านะ เธอก็ต้องการพักผ่อนมาเหมือนกัน เธอกำลังผักอยู่ในตัวเจ้าไงละ"
เชน:"สุดท้ายแล้ว พี่น้อง ก็ต้องเป็นห่วงกันเป็นธรรมดาสินะ"
"เธอหนะ ยังไม่รู้นิสัยที่แท้จริงของน้องสาวของฉันหรอกนะ สักวัน เธอคงจะรู้เอง"
เชน:"หมายความว่าไง?"
หลังจากนั้นเชนก็สะดุ้งตื่นขึ้น
เชน:"โอ้ย...ปวดหัวชะมัด คงเป็นเพราะโซเฟียแน่ๆ"
ก๊อกๆ... เสียงประตูดังขึ้น
ซิสต้า:"เป็นไงมั้งเชน...เธอสบายดีไหม"
หลังจากนั้นซิสต้าก็เปิดประตูเข้ามา
ซิสต้า:"อ้าว แล้วเธอคนนั้นละ"
เชน:"เรื่องมันยาวหนะ ขอนอนต่อละกัน..."
ซิสต้า:"เดี๋ยวๆ เธอยังไม่ได้กินอะไรเลยนะ นี้มันก็จะเย็นแล้ว..."
แต่ไม่ว่าซิสต้าจะพูดอะไรไป เชนก็ได้แต่หลับยาว จนเช้าวันถัดมา
เชนตื่นขึ้นมาพร้อมเห็นซิสต้านอนอยู่ข้างๆ
เชน:"เห้ ซิสต้า..."
ซิสต้า:"หึ่ม..." ซิสต้าตื่นขึ้นมา สะลึมสะลือ
ซิสต้า:"ชะ..เชนนนน!!!!"
ซิสต้าตะโกนออกมา
จบตอนที่12
--------------------------------------------------------------
-w- มาเข้าสู่ช้วงคุยหลังนิยายนะครับ
ก็นะ เป็นอีกตอนที่สั้นพอสมควรนะครับ ผมจะปรับให้ดำเนินเนื้อเรื่องช้าๆนะครับ
คนอ่านจะได้ตามทำ ผมจะเอาเขียนแบบตอนสั้นๆ แต่ไม่สั้นมากจนเกิดไปนะครับ
ในตอนนี้ ผมก็เหมือนเดิมครับงานเยอะมาก กว่าจะได้เขียนนิยายก็ต้องใช้เวลา
ก็ขอให้ติดตามนิยายเรื่องนี้กัต่อไปนะครับ XD
--------------------------------------------------------------
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9.2 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ