Friend - ก็เราเป็นเพื่อนกัน
เขียนโดย 
แรคคูนตัวน้อย
วันที่ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2560 เวลา 17.48 น.
แก้ไขเมื่อ 31 สิงหาคม พ.ศ. 2560 18.18 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) ตอนที่ 1 - เพื่อนซี้ . .
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ‘ ครืดดด ฉันเป็นอะไรไม่รู้ ~ ครืดดดด (เสียงโทรศัพท์)
" ฮัลโหล "
" ไอ่อาร์ต มึงตื่นยัง วันนี้มีซ้อมที่ชมรมเช้า นะเว้ย "
" เอ่อ เอ่อ กูตื่นเพราะมึงปลุกกูเนี่ย " อาร์ตควานหาแว่นที่โต๊ะข้างเตียง
" มึง รีบๆลุก เลย รีบกินข้าว อาบน้ำได้แล้ว กูรอ แล้วเจอกัน "
สวัสดีครับ เพื่อนๆ ผมชื่อ ` อาร์ต ‘ เป็น เด็กมหาลัยทั่วไปนี้หละครับ ผมเรียนอยู่ ที่ มหาลัยแถวบ้าน เล่นกีฬาเก่ง โดยเฉพาะว่ายน้ำ ผม ได้เหรียญทุกปี แต่ส่วนใหญ่ จะได้เหรียญ เงิน
ผม มีเพื่อนที่สนิทอยู่คนนึงครับ ทุกวันนี้ สนิทกันมาก จนเรียกว่า คู่ซี้เลยก็ว่าได้ ไปไหน ชอบไปด้วยกัน กินก็กินด้วยกัน เล่นก็เล่นด้วยกัน ขนาดชมรม มันยังลงตามผมเลย แต่สิ่งที่สำคัญ เพื่อนผมคนนี้ มันทำได้ดีกว่าผมทุกอย่าง อยากรู้แล้วอะดิ ว่าเขา ชื่ออะไร
เขาชื่อ ไอ่ ` อิท ‘ ชื่อ แมร่งโคตร แปลก แล้วก็ชอบทำตัวแปลกด้วย เอาไว้ ผมค่อยเล่าให้ฟัง
ตอนนี้ผมสายมากแล้ว . . ~
" อาร์ต ลูก ตื่นรึยัง ข้าวเช้า เสร็จแล้ว นะลูก " แม่ตะโกน ขึ้นมาจากห้องครัวชั้นล่าง
" กำลังจะลงไปครับ แม่ "
แล้วผม ก็วิ่งลงไปข้างล่าง รีบจนติดกระดุมไม่ครบ
" สายแล้ว ๆ " ผมรีบ ทานอาหารเช้า ที่แม่ เตรียมไว้ให้ อาหารที่แม่ทำ อร่อยที่สุดเลยหละ โดยเฉพาะไข่ดาว
จากนั้นผมก็ใส่รองเท้า รีบเปิดประตูหน้าบ้าน เตรียมตัว ที่จะรีบไป
" ไง ทำไมมึงช้าว่ะ กูมารอมึงนานแล้วเนี่ย "
" เชี่ย อิท มึงมาได้ไง " ผมงงๆ และก็แปลกใจ
" กูมารอมึงแต่เช้าและ กะว่า วันนี้กูจะไปพร้อมๆมึง เนี่ยหละ "
" ไปเหอะว่ะ สายแล้ว "
" เอ่อ เชือกรองเท้ามึง ยังผูกไม่เสร็จเลย " อิทพูดไปพลางหัวเราะไป
" มึงจะรีบอะไรขนาดนั้น เพิ่ง จะ 7 โมงครึ่ง เอง "
" ก็ปกติกูออกจากบ้าน 7 โมงนี่หว่า เมื่อวานก็ เขียนรายงานถึง ตี 2 "
" ขยันเนอะ มึงอะ "
" เชี่ย ถ้ากูไม่ลืมทำ ตั้งแต่ 2 วันที่แล้ว นะ คงไม่สายหรอก "
" ไปกันเหอะ ไอ่ อาร์ต ขี้ลืม " ไอ่อิทแซวผม ตลอดทาง เดิน ผม ตบบ่ามันแล้ว โต้มันกลับ
" อะไร ไอ่อิท มึงนี้จอมกวนประสาทหวะ "
" เอ้าสายแล้ว วิ่งดิวะ วิ่ง "
ผมกับอิท วิ่งเข้า มหาลัย เพราะกลัวจะมาสาย และก็อย่างที่คาดไว้ ทุกคน วอร์มร่างกาย ที่สนามกันแล้ว
" 2 คน ทำไมเพิ่งมา " โค้ดนักกีฬาว่ายน้ำ ทำหน้าดุ
" ผมตื่นสายครับ " ผมตอบอย่างไม่ลังเล
" ผมก็ด้วยครับ " ไอ่อิท ยิ้มแบบกวนตีนๆ ใส่ผม แล้วพยักหน้า เสมือนว่ามัน ตื่นสายแบบผม
" ไปเลย ไปวิ่ง กับเพื่อน นู้น "
จะว่าไป โค้ดของมหาลัยผม ดูท่าทางจะใจดีซ่ะมากกว่า ถึงจะวางมาดไว้ดุๆ ก็เถอะ ใครที่ได้สนิทกับ โค้ด รับรอง ได้รู้ว่า แท้จริง โค้ดเป็นคนตลก
จากนั้น พวกเราก็วิ่ง กัน ซ่ะ เหงือโชก ไอ่อิท มันก็พยายามมาคลุกคลีกับผม
" เชี่ยอาร์ต โคตร เหนื่อยเลยหวะ มึง " ไอ่อิทพูดก็คว้าน้ำที่ผมกำลังหยิบเพื่อจะดื่ม
มันราดไปที่ศรีษะ น้ำที่กำลังไหล ชะโลมลงบนเสื้อสีขาว ทำให้เห็น กล้ามเนื้อของไอ้อิท ด้วยที่มัน เล่นกีฬาทุกชนิด กล้ามส่วนต่างๆ มันเลยแน่นขนาดนั้น
" ไอ่อาร์ต มองเชี่ยไรวะ " อิทหันมาเรียกผม เหมือนจะรู้ว่าผม มองมัน
" เปล่า กูเพิ่งสังเกตว่า มึงเล่นกล้าม ดู แน่นดีหวะ " ผมตอบแบบตะกุกตะกัก
" ใครจะไปเหมือนมึง ไม่เล่นเชี่ยไรเลย มีแค่ กล้ามหน้าท้อง ที่ได้จากการว่ายน้ำอย่างเดียว "
" ว่าแต่ อาร์ต มึงลองจับดิ ว่ากล้ามกู แน่นจริงเปล่า " ว่าแล้ว ไอ่อิท มันก็เอามือ มาจับมือผม ไปวางตรงหน้าท้องมัน
" ลูบดิ๊ จะได้รู้ว่าแน่นแค่ไหน "
ผมลองเอามือ กดดูแต่ด้วยความเขินของผม เอง ก็เลยได้แค่เหมือนเอามือไปแตะๆเท่านั้น
" เชี่ย กดหน่อยดิว่ะ " จากนั้นไอ่อิทก็ เอามือมัน กดมือผมไปที่หน้าท้อง จับลูบๆ
" เป็นไงว่ะ " ในขณะนั้น ผมรู้สึก ได้ ใจเต้นแรง ได้ยินเสียงไอ่อิทเบาลง ผมสัมผัสได้ว่าแรงมือที่อิทจับมือผมมันไม่ได้บีบแบบบังคับ แต่มันจับเบาๆ ให้ผมได้เล่นกล้ามเนื้อหน้าท้องมัน
" เอ่อๆ กูรู้แล้ว " ผมกระชากมือกลับ
" ฮ่า ฮ่า แล้วแน่นไหมว่ะ "
ผมเริ่มรู้ตัวแล้วว่าโดนอิทแกล้งเลย ลุกขึ้น เดินหนีแม่ง ซ่ะเลย
" จะไปไหนว่ะ จะโดดชมรมอ่อ " ไอ่อิทลุกขึ้นคว้ามือผมไว้
" กูหิว ข้าว และกู จะกินตอนนี้ " ผมรีบตอบส่งๆไป
" ป่ะ เดี๋ยวก็เลี้ยงเอง " อิทยิ้มหวานๆ แล้ว กอดคอผมเดินไปโรงอาหารด้วยกัน ในขณะที่ โค้ดมองมาที่เรา 2 คน แบบงงๆ แต่ก็ไม่ค่อยสนใจอะไร
พอเรามาถึง โรงอาหาร คนที่ พูดว่า หิวข้าวอย่างผม กลับไปซื้ออะไร แต่กลายเป็นไอ่อิท ที่ สั่ง ข้าวมากิน สงสัยจะไม่ได้กินข้าวเช้า
" กินเยอะเลยนะมึง ไม่กลัวอ้วนไงว่ะ "
" อ้วนแล้ว ไง กูเล่นกีฬาทุกวัน ใช้พลังงานเยอะเว้ย "
" เชี่ย แดกเหมือนหมู อดข้าว " ผมว่าไอ่อิท
" มึงก็ไม่ต่างจากกูหรอก ไอ่ไม้ตะเกียบ " ไอ่อิทโต้ผมกลับ
" เอ่อๆ กินเข้าไป เดี๊ยว กูเข้าห้องน้ำแป๊ป "
" ไปเร็วๆนะ กูรอ "
ผมงงๆ กับสิ่งที่มันบอก แต่ ก็ไม่ได้คิดอะไร วิ่งเข้าห้องน้ำราวกับ จรวด
เป็นไงกันบ้างครับ เพื่อนซี้ของผม วีรกรรม มัน เหนือคณา นี่หละครับ เพื่อนซี้ . . ~...~
" ไอ่เชี่ยอาร์ต มึงพูดอะไรเนี่ย "
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
