ได้ยินใหม? I Love You
8.5
เขียนโดย อุนจิน้อย
วันที่ 20 สิงหาคม พ.ศ. 2560 เวลา 16.26 น.
15 ตอน
5 วิจารณ์
15.84K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 4 ธันวาคม พ.ศ. 2560 22.41 น. โดย เจ้าของนิยาย
3) หวันไหว
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ฉันตื่นมาในเช้าวันใหม่ที่ไม่สดใสเอาสะเลย อาจเป้นเพราะเมื่อวาน....-////-อ้ากกกกก ฉันต้องลืมมันไปให้ได้ นี่มันบ้ามากๆ ฉันทำลงไปได้ยังไงอ๊ะ!ใช่ วันนี้รับน้องหนิ ฉํนตายแน่เลยอ่าาาา ผิวดำแน่เลย ฮือออ คิดแล้วก็เศร้าใจ
ฉันแต่ตัวชุดนักศึกษาทำผมแต่งหน้านิดหน่อยให้พอมีสีสัน เดินลงจากคอนโดแห่งหนึ่งแต่วันนี้ฉันรู้สึกว่าโชคจะไม่ดีสะแล้วสิ
สกาย:ไง ยัยแว่น
ฉัน:นี่นาย!หยุดเรียกฉันว่ายัยแว่นนะฉันมีชื่อที่น่าภาคภูมิใจอยู่นะ
สกาย:เหรอ ฉันไม่รู้เลยนะเนี้ย 55555 อืม..นี่
เขาค่อยๆเข้ามาใกล้ฉัน ฉันประหม่าก็เลยเดินถอยหลังจนกระทั้งติดกับกำแพง อ้ากก หน้าฉันเริ่มร้อนขึ้นอีกแล้ววววเขายังไม่หยุด ยังเดินเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆ
สกาย:หืมม ทำไมหน้าแดงละ รึว่าเรื่องเมื่อวาน
เขายื้นหน้าเข้ามากใกล้ฉัน อ้ากกมันใกล้เกินไปแล้วนะ เขายิ้มมุมปาก ดวงตายสีดำสนิดมองฉันด้วยอารมณ์หลายหลาย เดาไม่ถูกเลยจริงๆว่าเขาคิดอะไร
สกาย:เธอจะรับผิดชอบยังไง เธอเเต๊ะอั๋งฉันอะ รับผิดชอบฉันสะ ไม่งั้น...
ฉัน:นะ...นายต้องการอะไรกันแน่ -////-*
สกาย:อืมมมม..ฉันอยากให้เธอมาเป็นแฟนฉัน
ห้ะ!อะไรนะ ฉันหูฟาดแน่ๆ อะไรของหมอนี่ก็ไม่รู้ ฉํนไม่ตกลงหรอกก็ฉันรักนิกกี้หนิ ไม่มีทางคบกับศตรูแน่นอน หึ่ย!
ฉัน:ไม่มีทาง ฉันไม่เอาด้วยหรอก ปล่อยฉันไปได้แล้วไอบ้า
ฉันดันเขาออกแต่เขาจับมือเล็กๆของฉันรวบเอาไว้ อ้ากกกก -////-* ไอบ้าเอ้ยย!
สกาย: งั้น..ความลับของเธอ...และที่เธอกระโดดกอดฉัน..ฉันจะบอกทุกคนเลย55
เขายิ้มมุมปากอีกแล้ว อ้ากกก ไอ้หมอนี่
ฉัน:คะ..ความลับ..ความลับอะไร นะ..นายอย่าเอาไปบอกใครนะ0.0''''
สกาย:นิกกี้บอกฉันหมดแล้วละ...หึแต่เธอหนะโดนหลอกสะแล้วสิ นิกกี้ไม่ได้รักเธอสักหน่อย
หา...ฮะ..หมายความว่าไง นายนี่รู้ นิกกี้รักฉันสิ เธอรักฉันนะ ไอมั่วเอ้ย!
ฉัน:ไม่จริงน่า นิกกี้รักฉัน นายอย่ามามั่วนิ่มนะ
สกาย:หึ!ไม่เชื่อเหรองั้นเย้นนี่มาเจอฉันที่สวนข้างมหาลัยใกล้กับคณะวิศวะกรรมศาสตร์
ฉัน:ฉันจำเป็นต้องไปด้วยเหรอ
สกาย:หึ!แล้วแต่ ฉันจะรอ
แล้วเขาก็เดินจากไป เสี่ยงดูละกัน ฉันไม่เชื่อนายหรอก หึ!
ฉันแต่ตัวชุดนักศึกษาทำผมแต่งหน้านิดหน่อยให้พอมีสีสัน เดินลงจากคอนโดแห่งหนึ่งแต่วันนี้ฉันรู้สึกว่าโชคจะไม่ดีสะแล้วสิ
สกาย:ไง ยัยแว่น
ฉัน:นี่นาย!หยุดเรียกฉันว่ายัยแว่นนะฉันมีชื่อที่น่าภาคภูมิใจอยู่นะ
สกาย:เหรอ ฉันไม่รู้เลยนะเนี้ย 55555 อืม..นี่
เขาค่อยๆเข้ามาใกล้ฉัน ฉันประหม่าก็เลยเดินถอยหลังจนกระทั้งติดกับกำแพง อ้ากก หน้าฉันเริ่มร้อนขึ้นอีกแล้ววววเขายังไม่หยุด ยังเดินเข้ามาใกล้ฉันเรื่อยๆ
สกาย:หืมม ทำไมหน้าแดงละ รึว่าเรื่องเมื่อวาน
เขายื้นหน้าเข้ามากใกล้ฉัน อ้ากกมันใกล้เกินไปแล้วนะ เขายิ้มมุมปาก ดวงตายสีดำสนิดมองฉันด้วยอารมณ์หลายหลาย เดาไม่ถูกเลยจริงๆว่าเขาคิดอะไร
สกาย:เธอจะรับผิดชอบยังไง เธอเเต๊ะอั๋งฉันอะ รับผิดชอบฉันสะ ไม่งั้น...
ฉัน:นะ...นายต้องการอะไรกันแน่ -////-*
สกาย:อืมมมม..ฉันอยากให้เธอมาเป็นแฟนฉัน
ห้ะ!อะไรนะ ฉันหูฟาดแน่ๆ อะไรของหมอนี่ก็ไม่รู้ ฉํนไม่ตกลงหรอกก็ฉันรักนิกกี้หนิ ไม่มีทางคบกับศตรูแน่นอน หึ่ย!
ฉัน:ไม่มีทาง ฉันไม่เอาด้วยหรอก ปล่อยฉันไปได้แล้วไอบ้า
ฉันดันเขาออกแต่เขาจับมือเล็กๆของฉันรวบเอาไว้ อ้ากกกก -////-* ไอบ้าเอ้ยย!
สกาย: งั้น..ความลับของเธอ...และที่เธอกระโดดกอดฉัน..ฉันจะบอกทุกคนเลย55
เขายิ้มมุมปากอีกแล้ว อ้ากกก ไอ้หมอนี่
ฉัน:คะ..ความลับ..ความลับอะไร นะ..นายอย่าเอาไปบอกใครนะ0.0''''
สกาย:นิกกี้บอกฉันหมดแล้วละ...หึแต่เธอหนะโดนหลอกสะแล้วสิ นิกกี้ไม่ได้รักเธอสักหน่อย
หา...ฮะ..หมายความว่าไง นายนี่รู้ นิกกี้รักฉันสิ เธอรักฉันนะ ไอมั่วเอ้ย!
ฉัน:ไม่จริงน่า นิกกี้รักฉัน นายอย่ามามั่วนิ่มนะ
สกาย:หึ!ไม่เชื่อเหรองั้นเย้นนี่มาเจอฉันที่สวนข้างมหาลัยใกล้กับคณะวิศวะกรรมศาสตร์
ฉัน:ฉันจำเป็นต้องไปด้วยเหรอ
สกาย:หึ!แล้วแต่ ฉันจะรอ
แล้วเขาก็เดินจากไป เสี่ยงดูละกัน ฉันไม่เชื่อนายหรอก หึ!
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.5 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8.5 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ