สงครามเขตแดนซากศพ

8.0

เขียนโดย Bloodlas

วันที่ 14 สิงหาคม พ.ศ. 2560 เวลา 23.50 น.

  51 chapter 1 hunter
  7 วิจารณ์
  55.53K อ่าน

แก้ไขเมื่อ 13 ตุลาคม พ.ศ. 2561 19.06 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

45) Last part IV เสียงคำรามของอสูรและการหลบหนี

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

               ภาพที่หนูเห็นคือคุณพ่อ ถูกตึงแขนและขาด้วยแท้งเหล็กอะไรซักอย่าง คุณแม่มีน้ำตาไหลออกมา แต่หน้าคุณแม่พร้อมจะฆ่าทุกคนที่ขวางหน้า

        : เจ้าหน้าที่G hunter จงยอมจำนนและวางอาวุธลงซะ เพราะไม่มีทางชนะพวกเรา

    ฟูกะ: พวกแก่ คิดว่าทำแบบนี้จะรอด ถึงฉันจะแข็งแกร่งเท่าชู แต่ฉันก็แข็งแกร่งเทีบเท่าอสูร

            คุณแม่พูดจบ คุณแม่ก็จับเดสไซร์ฟันออกไปเต็มแรงจนเป็นคลื่นอัดอากาศออกไป ในตอนนั้นหนูรู้สึกได้ถึงอะไรบางอย่าง หันไปมองก็เห็นเครื่องยิงอะไรซักอย่างแต่พอดีดี มันคือเครื่องยิงแท้งเหล็ก และมันก็เล็งมาที่หนู ตอนนั้นหนูหันไปผลักมิยะจังให้พ้นวิธีแต่มันก็เกือบไม่ทัน แต่ที่ไม่ทันคือหนูหลังจากผลักมิยะแต่ก็ไม่ทันแล้ว แต่ตอนนั้นรู้สึกได้ถึงมือข้างนึง คุณแม่! คุณแม่พุ้งมาผลักหนูออก 

      :ไม่นะค่ะคุณแม่ๆๆๆๆๆๆๆ

         แท้งเหล็กนั้นกะแทกเข้าร่างคุณแม่ แต่มันไม่เข้าแต่ร่างคุณแม่กระเด็นออกไปกระแทกกับพื้นหนูวิ่งเข้าไปดูคุณแม่ และตอนนั้นน้ากิงก็วิ่งเข้ามาดู

  "น้ากิงช่วยแม่ด้วยนะค่ะ

  "น้าขอตรวจดูก่อน(ใช้เครื่องเอ็กเซรพกพา)

  "คุณแม่เป็นยังไงบ้างค่ะ

  "ซี่โครงหัก ปอดฉีกคาด ต้องใช้เวลาฟื้นตัวแต่

  "แต่อะไรค่ะน้ากิง

  "อากาศเริ่มรั่วออกจากปอด ต้องเจาะหน้าอกระบายอากาศ ฮินะทุกคนคุ้มกันที

         หนูจับโล้ ขึ้นมากันเพื่อนถ่วงเวลาตอนนั้น หนูมองออกไปเห็นคุณพ่อเริ่มลืมตาขึ้นมาสีหน้าคุณพ่อเปลี่ยนทันที ที่มองมาทางหนู และตอนนั้นคุณพ่อก็ละเบิดกำลังดึงแขนขาออกจากแท่นตึงร่างและพุ้งมาทางหนู และไปหยุดตรงคุณแม่

  "กิง ฟูกะเป็นอะไรไครทำ

  "พวกมันทำพวกทหารพยามจะฆ่าฮินะ แต่ฟูกะขวางเอาใว้

  "งั้นหลอๆ 

              ตอนนั้นหนูเสียวสันหลังขึ้นมาทันที หันกลับไปมองพบคุณพ่อเปิดกล่องพยาบาลและหยิบกล่องสีแดงออกมา เปิดออกและหยิบเข็มยา2อันขึ้นมาเป็นยาGSแบบยังไม่ได้ผสมตามที่รู้มันคือยาระดับ5 แต่ค่ยังไม่ได้ผสม 

  "ฮินะหลบไปก่อนลูก

  "ค่ะคุณพ่อระวังตัวนะค่ะ

         :ชูอย่าใช้มันนะ ท่านายใช้มันจะกลับไปเป็นคนอีกไม่ได้

               น้ากิงตะโกนผ่านหนูไปบอกคุณพ่อ แล้วมันก็ไม่ทันคุณพ่อจิมเข็มละฉีดคุณพ่อนิ้งไปแปบนึง และเค้าคำรามออกมาสุดเสียง 

  "ริทสึ: กิงฉันว่ามันแปลกๆ

  "กิง: แปลกยังไงบอกมาสิ

  "ริทสึ: ร่างกายเค้าไม่เปลี่ยนแปลง

  "ฮินะ: เปลี่ยนแปลงยังไงค่ะ

  "ริมสึ: ครั้งก่อนเค้าใช้แค่ระดับ3 ร่างกายเค้าเปลี่ยนแปลงไปจนเหมือนพวกซากศพ

  "กิง: แปลกมากจริงๆนั้นและ

              หนูมองดูคุณพ่อ ตอนนั้นไม่ต่างจากปีศาจร้าย เปลี่ยนผิวหนังเป็นผลึกกันกระสุนรถถังยิงมาคุณพ่อยังจะปัดได้ลูกเจาะเกระยังปัดได้ ลูกหัวระเบิดเข้าปะทะคุณพ่อยังจะไม่ถอยแม้แต่ก้าวเดียว เครื่องยิงแท้งเหล็กก็ยังไม่ต่างจากของเล่น

  "มิยะ: พ่อเธอสุดยอดจริงๆเลยฮินะ

  "ฮินะ: ฉันกะเพิ่งเคยเห็นคุณพ่อเป็นแบบนี้

  "กิง: นี้ละอสูรที่แข็งแกร่งที่สุดในด่านพละกำลังและการทำลายล้าง อสูรลำดับที่13 อาชูร่า

  "มิยะ: น่ากลัวจังเลยแล้วทำไมน้าชูถึงได้เป็นแบบนี้ละค่ะ

  "ริทสึ: ก็นะพวกนั้นไปเเตะต้องสิ่งต้องห้ามไง ตอนฟูกะขึ้นรับตำแหน่งรองผบ. ชูประกาศไว้ว่าหากแตะต้อง3อย่างที่นี้จะไม่ได้รับการอภัยไดๆทั้งสิ้น 1ครอบครัวของผม 2เพื่อนร่วมทีม 3ลูกน้องของผม

  "กิง: พวกนั้นเล่นทำผิดทั้ง3ข้อโทษทันคือความตาย

         หนูวิ่งมาช่วยน้ากิงดูคุณแม่ ตอนนี้คุณแม่ดีขึ้นมากแล้วจนไม่ต้องเจาะออกแล้ว(ฮินะลูกไปช่วยพ่อ เค้ากำลังฟืนตัวเองอยู่) แม่ที่พูดออกมาแบบนั้นหนูคิดในจะช่วยยังไงหนูไม่ได้แข็งแกร่งเหมือนคุณพ่อกับคุณแม่

  "สาวน้อย หลานยูนะ เธอยังมีฉันอยู่นะ

       หนูที่ได้ยินเสียงดังมาจากในหัว หยิบมีดขึ้นมาแทงลงไปที่กลางมือซ้ายบิดแล้วขวางแล้วดึงออก เอามือลงไปในแอ่งที่มีเลือดขังและหลับตาลง "ตัวจะถักทอโล้หิตให้เป็นกำแพง" พอเริ่มตาขึ้นมีกำแพงเลือดขวางพ่อกับพวกทหารเอาไว้

  "ริงโกะ: นั้นชูนิ

  "ฮานะ: เราเอาของที่นายบอกมาให้แล้ว

  "ชู: ยกมาตรงนี้

        น้าริงโกะกับน้าฮานะยกของที่หน้าตาเหมือนลูกบอลเหล็กขนาดเส้นผ่านศูนย์กลาง1เมตร ไว้ตรงหน้าคุณพ่อ

  "ฮินะลูกเดียวลดความสูงกำแพงลงครึ้งนึงนะลูก

  "หนูจะลองดูค่ะ

        หนูนึกภาพในหัวให้กำแพงลดลงมากรึ้งนึงพอลืมตาขึ้นมันก็ลดลงจริงๆ แล้วคุณพ่อก็เดินไปตรงลูกบอล ท่านต่อยมันเต็มแรงด้วยมือซ้ายจนสนับแตกผิวหนังแขนชิกเลือดไหล ลูกบอลรอยขึ้นไปบนอากาศแล้วพุ้งขึ้นไปต่อยลูกบอลแตกไปท่างทหาร ข้างในมีลูกบอลขนาดเส้นผ่าสูญกลาง5เซนอีกนับสิบนับร้อย

        :ลูกบอลเหล็กตาวตก เมเทโอ

     หนูมองดูคุณพ่อ ที่ตกลงมาจากการต่อยตอนนี้สนับขวาของคุณพ่อแตกไปแล้วแต่แขนขวาไม่เจ็บมาก

  "ฮินะอดทนก่อนนะลูก เดวพ่อสั่งให้ทุกคนถอยก่อน

  "ค่ะคุณพ่อ ฝากดูคุณแม่ด้วยนะค่ะ

      คุณพ่อที่เดินไปดูคุณแม่ คุณพ่อคุยกับคุณแม่แล้วน้ากิงก็อุ้มแม่วิ่งไป คุณพ่อเดินมาหา

  "เดวพอสั่งให้ปลดก็ปลดเลยนะ

  "ค่ะค่ะ พ่อจะทำไรค่ะ

  "พ่อจะพาลูกหนี

      หนูทดถอยู่ประมาน5นาที(ฮินะปลด) หนูกำแพงเลือดคุณพ่ออุ้มหนูขึ้นบ่าละวิ่งออกไปหนูไม่รู้ว่าวิ่งไปไหน แต่พอคุณพ่อหยุดลงมันอยู่ที่ลานกล่าวแห่งนึง มีน้าริงโกะกับน้าฮานะยืนหันหน้าเข้ากันห่างประมาน4เมตร และทั้ง2คนต่อยลงพื้น ในตอนนั้นพื้นแตกออกเป็นหลุดดำมืด

           :ทุกคนกระโดดลงไปให้หมด

     ทุกคนทะยอยกระโดดลงไป แต่น้ากิงหยิบกระเป๋าอะไรบางอย่างออกมาละสาดออกไป มันคือยากำจัดซาก และน้ากิงก็อุ้มคุณแม่กระโดดลงไป หนูกลับมองไปทางทีมีเหล่าซากศพและเพื่อนพ้องของเรานอนอยู่ไฟลุกโชน หนูกระโดดลงพร้อมคุณพ่อ คุณได้โยนกำแพงฉุกเฉิดปิดทางเข้า ในตอนนั้นได้ยินเสียงละเบิดดังมาจากด่านบนแต่ตอนนี้หนูไม่ได้สนใจเพราะเรากำลังตกลงไปในความมืด

     ติดตามตอนต่อไป

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้ฉันแต่งขึ้นเอง

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8.6 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.6 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7.8 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา