Brother code กล้าดียังไงมาขโมยหัวใจฉัน

ฉันวิ่งหนีออกมาจนถึงพวกที่กำลังทำกิจกรรมอยู่...
"นี่ ยัยคุณหนูหายไปไหนมายะ?" มาถึงยัยน้ำมนต์ก็เปิดฉากถาม แต่ฉันก็เอาแต่เงียบ
 
"แล้วทำไมตาแดง?" น้ำมนต์ขยี้อีก พร้อมมาวินที่เดินเข้ามาจับหน้าฉันขึ้นให้มองหน้ามัน ก่อนฉันจะสบัดมันออกจากหน้าฉัน
 
"ไม่ได้เป็นอะไร" ฉันตอบพร้อมเดินไปนั่งที่นั่งรอทำกิจกรรมต่อไป แต่พวกน้ำมนต์ก็ยังไม่เลิกราตามมาขยี้อีก
 
"แน่นะ.." น้ำมนต์ชี้ฉัน
 
"อื้อ" ฉันตอบพลางหันหน้าไปทางหลังตึกเมื่่อกี้ และก็เห็นว่าฟีนิกซ์กำลังเดินมาและมองฉันมาแต่ไกล ฉันรีบหันไปหน้าไปทางพวกน้ำมนต์ทันที และแล้วเขาก็เดินมาถึงและหยุดตรงหน้าฉัน 
 
"เอาละน้องที่น่ารักทุกคน มาถึงกิจกรรมสุดท้ายของวันนี้แล้วนะคับ" พี่ซีน่อนก็เดินมาพูดเมื่อทุกคนทำกิจกรรมทุกอย่างเสร็จ
 
"เอ้า ไอนิกซ์หายไปไหนมาวะ" ซีน่อนถามคนตรงหน้าฉัน แต่คนตรงหน้าก็เอาแต่เงียบแล้วมองหน้าฉัน ซึ่งฉันกำลังหลบหน้าเขาอยู่ - - พยามหลบอยู่เจรงๆ
 
"เอาๆละคับ กิจกรรมสุดท้ายของวันนี้คือจับสายรหัสคับ!" ผ่ามมมมม!! สิ่งที่ฉันไม่อยากทำที่สุด พอพี่ซีน่อนพูดเสร็จ พี่ซีโน่ก็เดินเอาขวดพลาสติที่ข้างในมีกระดาษมวดๆอยู่มาให้พวกเราหยิบคนละหนึ่งอัน สาธุ ขออย่าให้เป็นอีตานั่นพอ จะเอาใครก็ได้แต่ไม่ใช่ตานั่น ขอละๆๆๆๆ พลีสๆๆๆ นะเจ้าคะเจ้าขาเจ้าคะเจ้าขา T^T 
 
"น้องๆได้ครบหมดทุกคนแล้วนะคับ พร้อมเปิดได้คับ พอเปิดแล้วได้อะไรเดินตามหาพี่คนนั้นเลยคับโผ่มมม แต่บอกเลยใครได้พี่นี่โครตโชคดีพี่จะเปย์ทั้งวันทั้งคือ ถ้าเป็นผู้หญิงนะ55" ซีโน่เอ่ยขึ้น แล้วทุกคนก็ขำกัน และหลังจากนั้นทุกๆคนก็เปิดอ่านกระดาษกัน
คำใบ้ของฉันคือ เพลย์บอย หล่อ สูง ขาว แต่งตัวดีๆ ปากหมา ชอบใช้กำลัง ! What! ฉันจะรู้ไหมเนี้ยยยยย โว๊ะ อารมเสีย 
 
"นี่ยัยคุณหนู แกรได้อะไรอะ" ยัยน้ำมนต์ถามก่อนจะดึงกระดาษฉันไปดู เอ่อถ้าจะดึงไปแบบนั้นจะถามทำไมฟระะะ - -
 
" โห้ ของแกรเนี้ย ไม่ซีโน่ ซีน่อน ก็ฟีนิกซ์ เชื่อฉันน" หื้มม ถ้าได้ซีโน่ก็ได้ ไม่เป็นไรขออย่างได้ฟีนิกซ์ฉันไม่อยากเจอหน้าหมอนั่น
 
"แล้วทำไมแกถึงว่าเป็นสามคนนั้นละ" ฉันถามน้ำมนต์
 
"ก็ออกเพลย์บอยสายเปย์กันทักคู่ ฉันได้ข่าวมาด้วยนะ ว่าสามเพื่อนซี้นั้นอะควงสาวสวยไม่เคยสำหน้ากันเลย" น้ำมนต์อธิบาย ฉันพลางดึงกระดาษของมันมาอ่าน หึๆๆ...ยัยน้ำมนต์
 
"ฉันว่าของฉันกับแกคงจะอยู่ในสามคนนั้นเหมือนกัน หึ..มีคำว่าเพลย์บอยและก็บ้านรวยกันทั้งคู่" ฉันยิ้มให้น้ำมนต์ 
 
"ไม่ใช่แค่ของพวกแกหรอก - -" จู่ๆคนที่นั่งเงียบมาสักพักอย่างมาวินก็เอ่ยขึ้น 
 
" Why?" ฉันกับน้ำมนต์หันหน้าไปถามพร้อมกัน
 
"แกดู......"มันยืนกระดาษของมันมาให้ดู หื้อออออ....มันก็มีเจ้าคะ จุดพลีค!!
 
"พลีคมา เหมือนนัดกันมาเลยวะ" น้ำมานต์เอ่ยขึ้นน นั่นดิเหมือนนัดกันมาเลยไอไรเตอร์แกบังอาจแต่งเรื่องแบบนี้ได้ไง (เดี๊ยวๆๆๆ อย่าด่านอกเรื่องสิ ไรเตอร์ก็เขียนตามที่อยากให้เป็นมันก็จะฟินๆหน่อยอะแกรรรร) 
 
"เฮ้ออออ จะเป็นสามคนนั้นจริงอ้อ แล้วเราจะแยกยังไงอะว่าได้ใคร" ฉันเท้าคางพร้อมถามน้ำมนต์กับมาวิน  แต่ก็ไรวีแววเสียงตอบ ฉันเลยหันไปมอง เอ้าา....ฉันเห็นพวกมันวิ่งตรงดิ่งไปหาสามคนที่กำลังนั่งพักคุยกันอย่างสนุกสนาน...อีเพื่อนนิสัยไม่ดี!! ไปก็ไม่บอก แต่ฉันก็ไม่อยากไปอะ กลัวไปได้เจ้านั่นอ่าาาาาาาาาาผู้ชมช่วยข้าวปุ้นด้วยยย ฮืออออ T^T  แต่ในที่สุดดดด...ฉันก็ต้องเดินมา 
 
"ใช่พี่รึป่าวคะ?" น้ำมนต์เอ่ยถามพี่ซีน่อน 
 
"ไหนนคับ" พี่ซีน่อนพูดพร้อมแบมือของกระดาษคำใบ้ 
 
"นี่คะ" น้ำมนต์ตอบพร้อมยื่นให้ 
 
"5555 โชคดีจังนะเรา แต่ว่าใครมันเขียนฉันแบบนี้วะ - -" พี่ซีน่อนบ่นพึมพำ
 
"แล้วพี่ใช่พี่รหัสผมรึป่าว" มาวินถามพร้อมยื่นกระดาษคำใบ้ให้กับซีโน่ 
 
"โว๊ะ ก็ใช่แหละ แต่ทำไมฉันไม่ได้ผู้หญิงว้าาา" พี่ซีโน่กุมขมับ ส่วนมาวินก็ทำหน้าเหมือนแบบฉันก็ไม่ได้อยากได้พี่รหัสผู้ชายอะทำนองนั้น สองคนนี้เดี๋ยวแม่งต้องกินกันเองแน่นอน(มีสปอยเนื้อเรื่อง WTF) แต่แบบนี้ก็เหลือฉันคนเดียวอะดิ โห้...ม่ายยยยยยยยย
 
"อะเหลือเราและ ยัยกระเปี๊ยก" ฟีนิกซ์หันมาถามฉัน 
 
"ฉันว่าน่าจะเป็นพี่คนที่ยืนอยู่ตรงกลองแน่เลย" ฉันรีบเปลี่ยนคนทันทีและกำลังจะเดินออก แต่ทว่า...มีมือหนาๆมาดึงกระดาษในมือฉันไป 
 
"นี่นาย...."ฉันขวมดคิวแล้วชี้หน้าเขา
 
"หึ...ไม่ใช่คนถือกลองเรอะ แต่ว่า.."ฟีนิกซ์พูดเว้นช่วงก่อนจะดึงตัวฉันเข้าไปใกล้ๆเขา
 
"เป็นฉันเองแหละ" ฟีนิกซ์พูดก่อนจะยิ้ม ฉันรีบสบัดแขนออก
 
"แต่ว่าใครมันเขียนว่าฉัน ปากหมาชอบใช้กำลังวะ" ฟีนิกซ์หันไปถามพี่ซีโน่ ก่อที่พี่ซีโน่จะยิ้มและจะรีบลุกขึ้นเพื่อจะหนี
 
"ไอฟีโน่ มึงง.."ฟีนิกซ์วิ่งตามไปและตามมาด้วยเสียงหัวเราะ 
 
"แต่ว่าบังเอิญดีเนอะ กลุ่มพี่และกลุ่มน้องเป็นสายรหัสกันพอดี" ซีน่อนเอ่ย
 
"นั่นสิคะ บังเอิญจัง" น้ำมนต์เอ่ยก่อนทุกคนจะแยกย้ายไปพักผ่อน 
 
ฉับๆๆๆๆ ติดตามตอนต่อไป อ่านจบแล้วอย่าลืมคอมเม้นเป็นกำลังใจกันเด้อค่าา
-----------------------------------------------------------------------------------