Princess Fox เจ้าหญิงจิ้งจอก
8.3
เขียนโดย 
Valencia
วันที่ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2560 เวลา 17.10 น.
3 ตอน
0 วิจารณ์
5,228 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 6 สิงหาคม พ.ศ. 2560 17.18 น. โดย เจ้าของนิยาย
แชร์นิยาย
2) เกรย์เวล
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ" นี่คือองค์หญิงจริงๆน่ะหรอ ฉันไม่เชื่อหรอก " ผู้ชายผมสีน้ำตาลพูดด้วยความสงสัย
" ใช่ๆ ฉันไม่ใช่เจ้าหญิงหรอก เพราะฉะนั้นส่งฉันกลับโลกของฉันเถอะนะ "
" คงไม่ได้หรอกขอรับองค์หญิง ถ้าท่านจะไม่ใช่องค์หญิงจริงๆ ท่านก็กลับไปไม่ได้แล้ว เพราะตอนนี้ตัวท่านในโลกนั้น ได้ตายไปแล้วขอรับ "
" เอ๋!!? เป็นแบบนี้ไปได้ยังไง แล้วถ้าฉันไม่ใช่จริงๆจะทำยังไง "
" ก็คงต้องฆ่าทิ้ง "
ฮื้ออ คนหล่อใจร้ายซะจริงๆ จะฆ่าฉันได้ลงคอจริงๆน่ะกรอ T^T ฉันในตอนนี้ช่างน่าสงสารเสียจริงๆ
" ดูเหมือนว่าองค์หญิงลำดับที่ 21 จะเดินทางมาถึงที่นี่แล้วสินะครับ "
ผู้ชายผมสีฟ้า ตาสีเหลือง ใบหน้าอันหล่อเหลาอะไรเช่นนี้ แต่เอ๊ะ..
" หูนาย? "
" หู? อ๋อขอรับ ก็พวกเราเป็นเผ่าพันธุ์จิ้งจอกนิครับ "
" เอ๋? งั้นแล้วทำไมผู้ชายผมสีน้ำตาลคนนั้นถึงไม่มีล่ะ "
ฉันยืนขึ้นเดินไปหาผู้ชายผมสีน้ำตาลคนนั้น ทำไมเขาถึงไม่มีหูล่ะ หรือเพราะว่าเขาไม่ใช่คนที่นี่รึเปล่า
พรึ่บบ !
เอ๋? O.o อยู่ดีๆหูของผู้ชายคนนี้ก็เด้งขึ้นมาจากผม เอ๋ แบบนี้ก็ได้หรอ -.-
" ผู้ชายผมสีน้ำตาลคนนี้ชื่อเกรย์เวล ส่วนผู้ชายผมสีฟ้าชื่อเรย์จิ "
" ฉันชื่อเวียทีน่า "
หูของเกรย์นี่ช่างยั่วยวนอะไรเช่นนี้ ถ้าฉันจับจะเป็นไรมั้ยนะ ><
ควับ !
" เอ๋!!! "
ทุกคนในห้องทำหน้างงกับการกระทำของฉัน ฉันทำไรหรอ .. จับหูแล้วตานี่จะหายไปหรอ .. ทำไมทุกคนทำหน้าแบบนั้นล่ะ
" เอ๋.. นี่ฉันมาถูกเวลาหรือเปล่านะ ฉันชื่อมาดากัส เป็นตัวแทนจากตะกูลขุนนางทั้ง 6 มาต้อนรับองค์หญิง แต่ดูเหมือนจะไม่สะดวกซะแล้ว "
" องค์หญิงรู้ตัวมั้ยขอรับ ว่าทำอะไรลงไป.. "
เรย์จิพูดกับฉัน ก่อนจะหันไปมองหน้าเกรย์ที่ทำหน้าอึ้งอยู่
" การนำมือขององค์หญิง ซึ่งเป็นของสูงไปสัมผัสกับหูของจิ้งจอก เป็นการประกาศการแต่งงานน่ะขอรับ แต่ไม่ต้องห่วงนะขอรับ เกรย์เป็นคนดี ดูแลองค์หญิงได้อย่างแน่นอน ^o^ "
ชาร์จกี้ส่งยิ้มให้ฉัน ก่อนจะหันไปยังผู้หญิงที่บอกว่ามาจากตะกูลขุนนางทั้ง6 อะไรนั่น
" ขอบคุณที่เสียสละเวลามา แต่เราคงต้องพาองค์หญิงกับปราสาทฟรอซเซ่นแล้ว ถ้ายังไงก็จะขอเชิญไปงานขึ้นครองราชขององค์หญิงด้วยนะขอรับ "
" อืม เราจะไปร่วมเป็นพยานแน่นอน "
ผู้หญิงคนนั้นเดินออกไปก่อนที่เกรย์จะยืนขึ้นจากเก้าอี้ แล้วคุกเข่าลงที่หน้าฉัน
" เห้อ ช่วยไม่ได้นะ ถ้าเป็นเช่นนั้น กระผมก็คงต้องยินดีรับคำขอแต่งงานจากท่าน อย่างเลี่ยงไม่ได้อยู่แล้ว หลังจากที่ตะกูลขุนนางทั้ง 6 มาเห็นแล้ว "
" เอ๋ แต่ว่าฉันไม่.. "
" เป็นประเพณีของที่นี่อย่างเลี่ยงไม่ได้ขอรับ ^^ "
" ใช่ๆ ฉันไม่ใช่เจ้าหญิงหรอก เพราะฉะนั้นส่งฉันกลับโลกของฉันเถอะนะ "
" คงไม่ได้หรอกขอรับองค์หญิง ถ้าท่านจะไม่ใช่องค์หญิงจริงๆ ท่านก็กลับไปไม่ได้แล้ว เพราะตอนนี้ตัวท่านในโลกนั้น ได้ตายไปแล้วขอรับ "
" เอ๋!!? เป็นแบบนี้ไปได้ยังไง แล้วถ้าฉันไม่ใช่จริงๆจะทำยังไง "
" ก็คงต้องฆ่าทิ้ง "
ฮื้ออ คนหล่อใจร้ายซะจริงๆ จะฆ่าฉันได้ลงคอจริงๆน่ะกรอ T^T ฉันในตอนนี้ช่างน่าสงสารเสียจริงๆ
" ดูเหมือนว่าองค์หญิงลำดับที่ 21 จะเดินทางมาถึงที่นี่แล้วสินะครับ "
ผู้ชายผมสีฟ้า ตาสีเหลือง ใบหน้าอันหล่อเหลาอะไรเช่นนี้ แต่เอ๊ะ..
" หูนาย? "
" หู? อ๋อขอรับ ก็พวกเราเป็นเผ่าพันธุ์จิ้งจอกนิครับ "
" เอ๋? งั้นแล้วทำไมผู้ชายผมสีน้ำตาลคนนั้นถึงไม่มีล่ะ "
ฉันยืนขึ้นเดินไปหาผู้ชายผมสีน้ำตาลคนนั้น ทำไมเขาถึงไม่มีหูล่ะ หรือเพราะว่าเขาไม่ใช่คนที่นี่รึเปล่า
พรึ่บบ !
เอ๋? O.o อยู่ดีๆหูของผู้ชายคนนี้ก็เด้งขึ้นมาจากผม เอ๋ แบบนี้ก็ได้หรอ -.-
" ผู้ชายผมสีน้ำตาลคนนี้ชื่อเกรย์เวล ส่วนผู้ชายผมสีฟ้าชื่อเรย์จิ "
" ฉันชื่อเวียทีน่า "
หูของเกรย์นี่ช่างยั่วยวนอะไรเช่นนี้ ถ้าฉันจับจะเป็นไรมั้ยนะ ><
ควับ !
" เอ๋!!! "
ทุกคนในห้องทำหน้างงกับการกระทำของฉัน ฉันทำไรหรอ .. จับหูแล้วตานี่จะหายไปหรอ .. ทำไมทุกคนทำหน้าแบบนั้นล่ะ
" เอ๋.. นี่ฉันมาถูกเวลาหรือเปล่านะ ฉันชื่อมาดากัส เป็นตัวแทนจากตะกูลขุนนางทั้ง 6 มาต้อนรับองค์หญิง แต่ดูเหมือนจะไม่สะดวกซะแล้ว "
" องค์หญิงรู้ตัวมั้ยขอรับ ว่าทำอะไรลงไป.. "
เรย์จิพูดกับฉัน ก่อนจะหันไปมองหน้าเกรย์ที่ทำหน้าอึ้งอยู่
" การนำมือขององค์หญิง ซึ่งเป็นของสูงไปสัมผัสกับหูของจิ้งจอก เป็นการประกาศการแต่งงานน่ะขอรับ แต่ไม่ต้องห่วงนะขอรับ เกรย์เป็นคนดี ดูแลองค์หญิงได้อย่างแน่นอน ^o^ "
ชาร์จกี้ส่งยิ้มให้ฉัน ก่อนจะหันไปยังผู้หญิงที่บอกว่ามาจากตะกูลขุนนางทั้ง6 อะไรนั่น
" ขอบคุณที่เสียสละเวลามา แต่เราคงต้องพาองค์หญิงกับปราสาทฟรอซเซ่นแล้ว ถ้ายังไงก็จะขอเชิญไปงานขึ้นครองราชขององค์หญิงด้วยนะขอรับ "
" อืม เราจะไปร่วมเป็นพยานแน่นอน "
ผู้หญิงคนนั้นเดินออกไปก่อนที่เกรย์จะยืนขึ้นจากเก้าอี้ แล้วคุกเข่าลงที่หน้าฉัน
" เห้อ ช่วยไม่ได้นะ ถ้าเป็นเช่นนั้น กระผมก็คงต้องยินดีรับคำขอแต่งงานจากท่าน อย่างเลี่ยงไม่ได้อยู่แล้ว หลังจากที่ตะกูลขุนนางทั้ง 6 มาเห็นแล้ว "
" เอ๋ แต่ว่าฉันไม่.. "
" เป็นประเพณีของที่นี่อย่างเลี่ยงไม่ได้ขอรับ ^^ "
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
9 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
8 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
8 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
