Strong girl

ตอนที่3
9.59น.
อุณหภูมิเกือบ40องศา บวกกับเครื่องแบบวงโยสีเข้มที่เป็นตัวดูดแสงอย่างดีทำให้เจ้าของร่างสูงที่ยืนนิ่งอยู่แถวหลังสุดของวงกลางสนามมาเกือบชั่วโมงเพื่อรอเปิดงานกีฬาเริ่มมีอาการอึดอัด ลมหายใจเธอเริ่มติดขัด ภาพตรงหน้าเริ่มเบลอ
"บัดนี้ได้เวลาอันสมควรแล้วกระผมขอเปิดงาน..."
โหม่ง...โหม่ง...โหม่ง
ในจังหวะนั้นร่างสูงก็เซไปมาจนนักกีฬาที่ยืนอยู่แถวข้างๆสังเกตเห็น พวกสตาร์ฟของวงที่มีแต่ผู้หญิงรีบเข้ามารับคนและเครื่อง
"เดี๋ยวพี่ช่วย"หนามที่เห็นท่าว่าพวกสตาร์ฟคงแบกร่างยาวของเพื่อนเขาไม่ไหวรีบอาสา
"เชรด ตัวหนักชิบ" เพื่อนนักบอลบ่น
เขากับเพื่อนนักบอลอีกคนหิ้วร่างสาวน้อย(?)ไปเข้าร่ม พอถึงที่หน่วยพยาบาลก็เข้ามาถอดรองเท้ากับเสื้อสูทตัวนอกออกอย่างเร็ว
"พวกเธอไปเถอะเดี๋ยวป้าดูแลเอง"พยาบาลบอกทั้งสองคน
 
 
 
 
"ลูกหมี..."
"คะ.."
"ไปเที่ยวกันมั๊ย"
"ครูไปไหนหนูก็ไปได้หมดค่ะ"
"น่ารักที่สุดเลย..."
(╯3╰)
เพล้ง!!
Σ(⊙▽⊙")（⊙.⊙）
เด็กสาวสะดุ้งตื่นเพราะเสียงดังจากใกล้ๆ เมื่อลืมตาขึ้นมาก็เห็นว่าตัวเองนอนอยู่เต้นท์พยาบาล มีสตาร์ฟในวงนั่งเฝ้าอยู่
"คนอื่นกลับหมดแล้วพี๋นั่งรถกลับกับหนู สาวน้อยหน้าตาจิ้มลิ้มกล่าวกับเธอพลางจ้องหน้ายิ้มๆ
"อะไร?" เธอถามรุ่นน้องเพราะเริ่มรู้สึกเกร็งๆที่โดนจ้อง
"อิจฉาพี่จัง≥3≤"
"เรื่อง!?"
"ถูกพี่หนามกับพี่อั๋นอุ้มมาอ่ะ><"
"แน่น๊อน...คนมันสวย"
"เฮ้อ!(￣(ｴ)￣)พี่หนูว่าเรากลับดีกว่าเนอะ"
"ฮ่าๆเกลียดตัวเองจัง(*´∇｀*)"
"ไปๆลุกเร็วเข้าหนูมีอีเว้นท์ต่อ"
"ดีจัง ถูกผู้ชายหล่ออุ้มด้วย╮(╯▽╰)╭"
"พี่อยากเดินกลับโรงเรียนป้ะ สองคนนั้นน่ะของหนูนะ!"
"โอเคๆเลิกพูดดีกว่า"
"กลับไปพี่โดนแซวแน่"
ทั้งสองคนพูดหยอกล้อกันระหว่างเดินไปรถ
 
 
 
หลังจากกลับไปเปลี่ยนชุดเก็บของที่โรงเรียน ลูกหมีก็รีบกลับบ้านเพราะวันนี้พวกญาติจะมาบ้านถ้าไม่รีบกลับล่ะก็โดนด่าเละ
"ไปทุกวันเลยนะโรงเรียนเนี่ย ขยันจริง"
พอก้าวขาเข้าบ้านป้าที่นั่งกินของว่างอยู่ก็เอ่ยปากทักด้วยประโยคที่ประชดประชัน
"ยายสวัสดีจ้ะ ป้าสวัสดีจ้ะ"
"สวัสดี"
"ไปอาบน้ำลงมากินขนมไปหมี"ยายบอก
พอหลานสาวเดินลับไป ป้าก็หันมาบ่นกับยาย
"แม่ให้มันเลิกเล่นเถอะไอ้วงดนตรีอะไรนั่นน่ะ ไปแต่เช้าทุกวันกลับบ้านก็ค่ำ งานการก็ไม่ได้ช่วย มันเสียการเรียนด้วยนะแม่"
"ข้าก็ไม่เห็นว่าผลการเรียนลูกหมีมันจะขี้ริ้วขี้เหร่อะไรหนิ"
"แม่ แม่ก็อย่าถือหางหลานนักสิ ให้มันได้ช่วยการงานที่บ้านบ้างเถอะ ไปทำแต่อะไรไม่รู้เริ่มจะไม่เหมือนผู้หญิงเข้าไปทุกที ผิวก็ดำหัวก็ยุ่งตัวมีแต่กลิ่นเหงื่อ"
"หลานมันออกกำลังกายตากแดดเอ็งจะให้ขาวจั๊วะแบบลูกสาวเอ็งก็ไม่ได้หรอก ข้าไม่ได้เลี้ยงหลานให้หาผัวได้แค่มันเป็นคนดีมีความสุขก็พอ"
"แม่ ฉันก็แค่อยากให้หมีมันช่วยงานแม่หรอกนะ ฉันก็เป็นห่วงหลานกลัวมันจะสอบไม่ติดนี่ก็ใกล้จะสอบเข้ามหาลัยแล้ว"
"เอ็งก็ช่วยพูดดีๆกับลูกหมีมันหน่อย หลานมันไม่มีพ่อแม่มันโตมารู้ผิดชอบชั่วดีแบบนี้ก็บุญหัวข้าแค่ไหนแล้ว"
"...."
"แล้วไหนว่ามีเรื่องสำคัญจะมาบอกล่ะ"
"รอพ่อกลับมาก่อนน่ะแม่"
 
 
 
"อีกสามวัน ผู้ใหญ่ทางนั้นจะมาสู่ขอหมั้นหมายไว้ หนูจะให้มาทำพิธีที่บ้านนี้นะแม่"
"มาบอกกระทันหันแบบนี้เลยเหรอวะ" ยายบ่น
"แล้วแฟนมันเป็นยังไงบ้างล่ะ"ตาถาม
"พ่อแม่ทำอาหารแช่แข็งส่งออกจ้ะ ฉันได้ลูกเขยรวยล่ะจ้ะพ่อ แม่ฮุๆ"
"เฮ้อ ข้าว่าเขาจะเปลี่ยนใจไม่เอาลูกสาวก็เพราะแม่มันนี่ล่ะ"
"แล้วพี่แหม่มไปไหนจ้ะป้า" ลูกหมีที่นั่งฟังอยู่นานถามหาพี่สาวเพราะไม่ได้เจอกันมาสักพักใหญ่ๆ
"ไปทำงานน่ะสิใครเขาจะว่างเที่ยวเล่นอยู่ได้แบบเอ็ง"
"เอ็งนี่ก็ชอบพูดให้หลานจัง"
"แล้วจะมาจัดของจัดที่วันไหนล่ะ"ตาถามขึ้น
"ก็วันอังคารหนูกับสามีจะเอาของมาจัดน่ะพ่อ พ่อกับแม่รอนั่งแต่งตัวหล่อๆสวยๆรับแขกเลย ส่วนแกยัยหมียักษ์วันอังคารลาโรงเรียนมาจัดของช่วยฉัน"
"หนูใกล้จะสอบแล้วนะป้า"
"นี่งานสำคัญของพี่เอ็งนะ ลาแค่วันเดียวมาจัดของวันงานแกจะไม่ลามาร่วมพิธีก็ได้"
"ไม่อ่ะ หมีจะร่วมพิธี"
"งั๊น แกก็ลาหยุดสองวัน"
"จ้างคนอื่นมาทำก็ได้ ไปยุ่งกับการเรียนหลานทำไม"ตาเอ่ยขึ้น
"พ่อก็ถือหางมันอีกคนเหรอ"
"เอ่อ..หมีลาได้จ้ะ ข้อสอบน่ะเรื่องจิ้บๆ"
"แม่คนเก่ง"ยายพูดใส่อย่างหมั่นไส้"ไปล้างจานไป"ยายสั่งหลานสาว 
 
พวกผู้ใหญ่คุยกันอีกพักหนึ่งป้าก็ขอตัวกลับไป เด็กสาวล้างจานชามคว่ำไว้เสร็จสรรพในเวลาต่อมาเห็นยายกำลังทายาหม่องให้ตาอยู่เลยเข้าไปหา
"ปวดเอวเหรอจ้ะตา（＾ω＾）"
"ขัดจังหวะโรแมนติกจริงๆเลยเอ็งนี่"ยายบ่น
"ฮ่าๆดูยายเอ็งพูดเข้าสิ เฮ้อ ที่มันเจ็บเพราะเมื่อเช้าข้ายกหม้อโจ้กผิดท่าน่ะ"
"ยกหม้อมันมีท่าถูกท่าผิดด้วยเหรอจ้ะ"
"แหม่ นังเด็กคนนี้ ไปนอนไป"
"มาหมีจะนวดให้ตาก่อน"
"ระวังหลังหักนะตา"ยายเตือนตาให้ระวังน้ำมือหลานสาวจอมถึกของตน
 
"ฮัดชิ่ว!"
"ปิดจมูกหน่อยสิเป็นผู้หญิงทำตัวน่าเกลียด"ยายด่าหลานสาวที่จามอยู่หลายครั้งแล้ว
 
ตกคืนนั้นน้ำมูกเหลวใสก็มาพร้อมกับอาการปวดตามตัวและหัวอย่างหนัก ร่างยาวนอนกระสับกระส่ายพลิกตัวไปมาด้วยความทรมานทั้งคืน
 
เช้าวันต่อมา
"ไม่สบายหนักเลยเหรอ"เด็กสาวหน้าตาสะสวยเพื่อนสนิทของลูกหมีถามหนามที่เอาใบลามาส่ง
"เป็นหวัดน่ะ"หนามตอบ
"นานๆทีจะป่วยนะเนี่ย"
"เราก็ว่างั้นแหละ ไปแล้วนะแป้ง"
"อืม บาย"