kiss hostilities จุมพิตสงคราม
เขียนโดย 
หนูหวาน
วันที่ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2560 เวลา 18.44 น.
แก้ไขเมื่อ 25 กรกฎาคม พ.ศ. 2560 21.16 น. โดย เจ้าของนิยาย
4) ถูกจับ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความทำไงดีเนี้ยยยย
“หลังประตู”
เบสกระซิบฉันเบาๆ ฉันค่อยๆพยุงเบสไปด้านหลังของประตู
“แอ๊ด”
“ตึกตักๆ”
ใจฉันเต้นรัว แสงไฟค่อยๆส่องดูรอบๆ ดีนะที่ฉันเอาของไปหลบมุมแล้ว
“ไม่เห็นมีใครเลยครับ”
ทหารพูดและปิดประตูทันที
“เฮ้อ”
ฉันถอนหายใจเบาๆ ฉันค่อยๆพยุงเบสนั่งลงอีกครั้ง
“เจ็บแผลไหม”
ฉันถามเบส
“เจ็บครับแต่ต้องทน”
เบสยิ้มให้ฉัน อ๊าย ใจจะละลาย แค่ยิ้มก็กระชากใจแล้ว
“แต๊กๆ”
เสียงเท้าเดินไปมาทำให้เราทั้งสองอยู่ในความเงียบ
“รู้ไหมทางไทยไม่ยอมให้เรายึดพื้นที่ แล้วดูเหมือนเขาจะยอมเป็นเมืองขึ้น อีกไม่นานเราคงได้กลับ”
ภาษาญี่ปุ่นที่พวกเขาพูดกันมันแสดงให้ฉันเข้าใจว่าอีกไม่นานฉันก็จะสามารถหนีออกไปจากที่นี้ได้
“พี่เข้าใจที่เขาพูดหรอครับ”
เบสกระซิบถาม
“อือ”
ฉันตอบเบส
พวกเราทั้งสองอยู่ด้วยการกินนอนอยู่ด้านในห้องมานานถึง๓วัน
“พวกเราถอยทัพกลับได้”
ดูเหมือนวันนี้แระที่ฉันจะสามารถออกไปได้ ฉันรอจนเสียงฝีเท้าหายไปจนหมดแล้วค่อยๆพยุงเบสออกมาด้านนอก ฉันค่อยๆเปิดประตูออก แสงสว่างจากด้านนอกทำให้ฉันแสบตา
“ว่าไงสาวน้อย”
เมื่อฉันปรับแสงสายตาได้ฉันก็พบกับทหารประมาณ๕-๖คน
“ชิปหายละ”
ฉันถึงดึงแขนไปมัดตัวทันที ทุกอย่างมันเร็วมาก
“เราต้องไปกันละค่อยว่ากัน๒คนนี้ก็ต้องไปกับเราด้วย”
ฉันถูกจูงขึ้นเครื่องบินไป ฉันมองหน้าเบสแล้วก็รู้สึกผิดมาก ฉันไม่น่ารีบออกมาเลย
“ชั่งเถอะพี่ไม่ต้องคิดมากหรอก”
เบสบอก
“นี่มันอะไรจับมาทำไม”
ผู้ชายหน้าหวานซึ่งดูแล้วไม่น่าใช้ทหารเลยเดินเข้ามา
“เพี๊ยะ”
เสียงมือของชายหน้าหวานตบไปยังทหารทันที
“ขอโทษครับหัวหน้า”
หัวหน้าหรอหน้าหวานยังกับดาราไม่น่ามาเป็นทหารได้เลยนะแถมดูใจดีอีกต่างหาก
“บอกแล้วใช่ไหมว่าเราจะไม่ทำร้ายคนไทย พวกแกทำอะไรเองอยู่เรื่อย ตั่งแต่ฝนธนูแล้วนะ อยากให้ฉันฆ่าพวกแกจริงๆใช่ไหม”
เสียงที่พยายามทำให้ดูหนักแน่นแต่มันเป็นเสียงที่มุ้งมิ้งมาก
“เป็นอะไรไหมครับ”
เขาค่อยๆมาแก้มัดเชือกให้ฉัน คนพวกนี้ก็ไม่ได้เลวไปเสียทุกคนนะ
“แต่หัวหน้าครับเราต้องเอาคนพวกนี้ไปทำการทดลองของเรานะครับ”
ทดลองพวกเขาหมายถึงอะไรกัน
“ฉันไปยอมรับการทดลองบ้าบอที่เอาคนไปทำแบบนั้นหรอกนะ”
พวกเขาพูดถึงอะไรกัน ฉันไม่เข้าใจ
“ไม่ต้องห่วงนะครับไม่มีอะไรหรอก ผมชื่อ อ่า..เรียกผมว่าชินละกันครับ”
เขาทำเหมือนฉันไม่เข้าใจที่เขาพูด เดี๋ยวฉันจะหักหน้าเขาให้ดู หึหึ
“ฉันฟังภาษาญี่ปุ่นออก คุณจะเอาฉันไปทำการทดลองอะไรพวกคุณต้องการอะไรกันแน่”
เขาทำให้ตกใจเล็กๆ ก่อนที่จะเดินไปแก้มัดให้เบส มือของชินโดนแขนเบส เบสทำใบหน้าไม่พอใจ จนฉันสังเกตเห็น
“ปลัก”
เสียงเบสต่อยชินหลังจากที่ชินแก้มัดให้เบส
“ใจเย็นๆสิครับ”
ชินพูด
“ปล่อยพวกเราไปเดี๋ยวนี้”
เบสพูดแต่เพียงไม่กี่วินาทีมีปืนจำนวนมากมาจ่อที่เบส ฉันรีบดึงเบสลงมานั่ง
“อย่าพึ่งวู่วามสิเราเป็นรองเขานะ”
ฉันพูดแล้วพยายามทำให้เบสสงบสติอารมณ์ไว้
“ไม่ต้องห่วงนะครับจะไม่มีใครเป็นอะไรทั้งนั้นผมรับประกัน”
ชินพูดแล้วเดินออกไป เครื่องบินค่อยๆบินขึ้น ฉันไม่มีทางรู้เลยว่าจะเกิดอะไรขึ้นแต่ตอนนี้ทุกคนคงตามหาเบสกับฉันเป็นแน่แท้
“ขอให้ทุกอย่างจบลงเร็วๆเถอะ”
ฉันพูด
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
