วุ่นรักอากับหลาน

                   วันแรกของการเปิดภาคเรียน
     เช้านี้แดดแรงมาก วันนี้ขึ้นรถกับไอดินมามหาลัยไอดินชวนคุยตั้งแต่ออกจากบ้านจนถึงหน้าคณะฉัน
"รินเดี๋ยวดินมารับทานข้าวเที่ยงน่ะ"ดินยิ้มหวานให้
"จะดีอ่อ.. คณะดินอยู่ด้านนู้นตั้งไกล..."เราก็ชี้นิ้วไปให้ดินดู
"ดีสิ ไกลแค่ไหนดินก็มารับรินได้ ดินไปล่ะ เที่ยงเจอกันน่าคณะน่ะเดี๋ยวดินมารับ"
"อื้อ บายๆๆ"
          น้องๆที่มาแล้วรีบมาลงทะเบียนแล้วมารับป้ายชื่อกับรุ่นพี่ด้วยน่ะคับ ใครมาช้าระวังโดนลงโทษน่ะหลังจากได้ยินเสียงรีบเร่งฝีเท้าเลยค่ะ จนทำให้ชนเข้ากับแผ่นหลังของใครอีกคน...
"ขอโทษ..เราไม่ได้ตั้งใจ" หันมามองแบบเฉยชา
"อื้อ ที่หลังก็หัดดูทางบ้าง"ตอบแบบน่านิ่งหยิ่งๆ
"ถ้านายไม่เป็นไรแล้วฉันไปน่ะ". 
"      อื้อเชิญ! " กำลังจะก้าวขาเดินออกมา เสียงเรียกดังขึึ้น
"เดี๋ยว!!!// เธอชื่ออะไร ?? " ถามได้น่านิ่งจริงๆ
"ไอริน นายมีอะไรอีกไหม?? ฉันรีบ!! "
"ไม่มี !! ไปสิ" 
   สิ้นสุดเสียงประกาศจากรุ่นพี่ ... หลังจากทำความรู้จักกับรุ่นพี่ทุกคนทำกิจกรรมต่างๆได้พบกับผู้คนมากมาย....ได้เรียนรู้สิ่งใหม่ๆแลกเปลี่ยนกัน... 
 "เธอๆมีกลุ่มเข้ายังอ่ะ " เสียงของใครบางคนอยู่ด้านหลังมาสะกิด
 " อ่อ ฉันหรอยังไม่มีอ่ะ" ตอบกลับไปอย่างทันที่
 "ดีเลยมาอยู่กลุ่มเดียวกัน ฉันชื่อ วีด้าน่ะ ยินดีที่ได้รู้จักเธอชื่อไรหรอ?? " ชื่อเพราะเหมาะกับน่ามาก 
 " เราไอรินน่ะ ยินดีที่ได้รู้จัก" ส่งยิ้มเป็นมิตรให้กลับอีกฝ่าย
" ไอริน ได้รุ่นพี่คนไหนหรอ?? เรายังหารุ่นพี่ไม่เจอเลยอ่ะ" เสียงวีด้าพูดขึ้นอย่างสงสัย
"เรายังหาไม่เจอเหมือนกัน จากคำใบ้ที่ให้มา...ก็มึนๆล่ะ"
" คำใบว่าอะไรหรอ??? "
" นิ่งๆ  นี่คือคำใบ้แล้วใช่ม่ะให้ตายเถอะ !! แล้วไม่รู้เลยว่าเป็นผู้หญิงหรือชาย... " 
"555. ไอรินไม่ต้องเคลียดหรอกเราช่วยกันตามหาก็คงเจอ... เอ่อ รุ่นพี่ให้เวลาเป็นอาทิตย์ ไม่ต้องกังวลหรอกเนาะ" วีด้ายิ้มน่ารักสดใสมากเลย
"อื้อ จริงสิ วีด้าเราต้องรีบไปแล้ว... เรานัดดินไว้ป่านนี้คงรอเราแล้ว" รีบเก็บของอย่างรีบด่วน
"เฮ้ยยย!!! ไปไหนอะเราไปด้วยสิ!!"
"ไปสิ รีบเลยๆๆๆ" 
       หลังจากนั้นก็รีบวิ่งไปยังจุดนัดพบ.. พบว่าดินมานั่งรอแล้ว...  
" เฮ้!!! ดิน มานานยัง" ทั้งพูดทั้งหอบเหงื่อนี่ไหลเลย
" 555 รินรีบมาขนาดนั้นเลยหรอ ดินพึ่งมาถึง ที่หลังไม่ต้องรีบวิ่งก็ได้... " ดินพูดไปทั้งลูบหัวเอาทิชชูมาชับน่าให้
" กลัวดินรอนาน เอ่อ เราเอาเพื่อนมาด้วยน่ะ นี่วีด้า เพื่อนใหม่ของรินเอง.. " ดินค่อยๆหันไปมองวีด้า. ..ส่งยิ้มให้กลับวีด้าพร้อมพูดว่า...
" เราดินน่ะยินดีน่ะที่ได้รู้จักกัน..." วีด้าตอบกลับด้วยความยินดี
"เคเนาะ รู้จักกันแล้ว ป่ะไปกินข้าวกันเราหิวแล้ว....
         หลังจากกินข้าวเสร็จ..  ทำกิจกรรมต่างครบทุกอย่างทำให้เรารู้จักอะไรมากขึ้นและรวดเร็ว. ผ่านมาหลายวันกับการเรียนทำให้ฉันยังตามหารุ่นพี่ไม่เจอ... ทำให้กังวลเป็นอย่างมาก... เพราะอะไรรุ้ไม???? ถ้าหากฉันหารุ่นพี่ล่าช้า..ฉันต้องเป็นเบ้ ให้รุ่นพี่1อาทิตย์เต็ม!!!! 
ไม่น่ะ.. ฉันยังมีผักที่ฉันต้องดูไหนจะต้นไม้อีก..ไม่ได้ๆ ฉันต้องรีบตามหาให้เจอ..