วุ่นรักอากับหลาน

"พ่อคับอยู่ไหนคับ ผมกลับมาแล้วน่ะ" 

"เสียงดังเลยน่ะไอดิน" 

"แม่คับสวัสดีคับกอดหน่อยน่ะ" พูดเสร็จก็กอดเลย... 

"555+ ไม่ใช่เด็กแล้วน่ะลูก" พูดอย่างเอ็นดูลูบหัวเบาๆด้วยความรัก

"แม่คับพ่อไปไหนคับ" 

"พ่อไปสนามบินน่ะ" 

"พ่อไปทำอะไร??? พ่อจะบินไปไหนรึป่าว??"

"555+ แม่ลืมบอกดินจะมีคนมาอยู่ด้วย.. " ใครกัน??

"รีบไปเปลี่ยนชุดช่ะ ก่อนพ่อแกจะมาน่ะมาช่วยแม่จัดห้องด้วยล่ะ.." 

                              ณ. สนามบิน

อยู่ไหนน๊าาา เอ๊ะตรงนั้นรึป่าว... มองหานานล่ะน๊าาเมื่อไรจะมา  แปะๆ เอ๊ะใครมาสกิดไหล่ 

"อ้าว... พี่ชินสวัสดีค่ะ"ยิ้มจนตาหยี้ดีจายยยจัง

"ดูทำเข้า!! นี้รินรอพี่นานไหม?? "พูดแล้วก็ลูบหัว

"ก็ไม่นานเท่าไหร่ .. คนเยอะมากรินกลัวหลงนิน๊าา" พี่ชินขำมาก

"555+ ป่ะๆกลับบ้านกันป่านนี้แพรวเตรียมอาหารไว้ล่ะ"

               บ้านพระศรีอัคราช

ปื้ดดดๆๆๆๆ  บีบแตรเสียงดังให้คนในบ้านมาเปิดประตู้ แต่ดูเหมือนคนไม่อยู่แฮ๊ะ!! อีกพักก็หญิงคนหนึ่งมาเปิดนั้้นคือพี่แพรวพี่สะใภ้ฉันเอง...

"สวัสดีค่ะพี่แพรว. สบายดีไหมค่ะ?" 

"สบายดีจ๊ะ ไอรินยิงโตยิ่งสวยน่ะเราอ่ะ" จับแก้มช๊ายอย่างนุ่มนวล

"แล้วนี้ทำไมไอดินถึงไม่มาช่วยขนของล่ะ"

"อ่อพอดี แพรวให้ไอดินจัดห้องให้ไอรินอยู่น่ะ รีบเข้าบ้านกันเถอะ"   บ้านหลังใหญ่น่าอยู่จัง มีต้นไม้เต็มไปหมดมีสวนดอกไม้สวยๆเห็นแล้วสบายตาจัง... อย่างนี้สิเราชอบ

"ไอรินถึงห้องแล้วจ๊ะ นี้ห้องหนูน่ะ... ฝังซ้ายมือสุดทางห้องพี่กะชิน ส่วนข้างๆหนูห้องของไอดินหนูมีไรขาดเหลือบอกพี่น่ะ นี้กุญแจห้องหนู เปิดเข้าไปดูสิ.. " 

"ขอบคุณน่ะค่ะ ... พี่แพรวค่ะ..นี้ห้องหนูจริงๆหรอค่ะ !???"

"ใช้จ๊ะ ทำไมหนูไม่ชอบหรอ!?" 

"ป่าวค่ะ คือมันน่ารักแล้วก็น่าอยู่มากค่ะ พี่แพรวรู้ได้ไงค่ะว่าหนูชอบต้นกระบองเพชร "

"อ่อ พอดีไอดินเขาจัดไว้น่ะ ไอดินกะชอบเหมือนกัน. รีบเอาของไปเก็บเถอะ ไปทานข้าวกัน"

                               โต๊ะอาหาร 

"ลงมากันแล้วหรอ... ??? สองสาว"พี่ชินนั่งรอที่โต๊ะอาหาร

"คุณนี่เด็กๆยังไม่ลงมาอีกหรอ!??/ ปกติไม่เคยลงมาช้านิ"

"เดี๋ยวไอรินไปตามให้ดีไหมค่ะ "

"ไม่ต้องหรอกริน. หนูนั่งตรงนี้น่ะพี่ตักข้าวให้" 

"หนูขอบคุณพี่ชินกะพี่แพรวน่ะค่ะที่ให้หนูมาอยู่ด้วย หนูเกรงใจพี่ทั้งสองน่ะค่ะ"

"ไอรินไม่ใช่คนอื่นคนไกลที่ไหนน่ะนึกสะว่านี้คือบ้านอีกหลังของรินน่ะ" 

"อ้าวลงมาก้นแล้วหรอตัวแสบของแม่" น้องนินจา กับ... หล่อ!  ล้ำ  ขาว ตี๋ คิ้วดก อะไรจะโอปป้าขนาดนี้ทำผมน้ำตาลด้วย..  อื้มมมมม!!! น้ำยายจิไหล

"คับแม่" นี้คือ?? ใครกัน น่ารัก ตาโตขนตาเป็นแพรยาวราวกับบาร์บี้ น่าเรียว ปากกระจับ... ผมยาวสีบอนด์เทาช่างเข้ากับเธอ..  ตัวเล็กผิวขาว มีลักยิ้มที่แก้ม... ตอนนี้เธอยิ้มให้ผม ผมควรทำตัวยังไงดี ..  =\\\=

"ไอดิน มานั่งข้างไอรินสิลูก". เอ๊ะๆๆๆไอริน คุ้นๆเหมือนชื่อน้องสาวพ่อ!!! 

"นินจา ไอดิน นี้คือ อาไอริน น้องสาวพ่อเอง  จะมาอยู่บ้านเราน่ะ  นินจาคับ ไหว้อารินรึยัง " 

"สวัสดีคับอารินคนสวย" นินจาพูดเสร็จวิ่งมาหอมแก้มทำให้โต๊๊ะอาหารมีแต่เสียงหัวเราะ 

"อื้อ รินกะดินติดที่เดียวกันใช่ไหม!?" 

"ใช่คับพ่อ" 

"ดีเลยเวลาไปเรียนเอารินไปด้วยรอรับรินกลับด้วยล่ะ ส่วนรินถ้าดินแกล้งให้มาบอก" 

"พ่อคับผมจะไปแกล้งได้ไงน่ารักขนาดนี้.. ^^~"

"นี้สองคนรู้ไหม?? ว่าทั้งสองเกิดเดือนเดียวกันด้วย..  ชื่อก็คล้ายๆกัน จะว่าไปน่าตากะคล้ายกันน่ะว่าไหมแพรว" 

"จริงด้วย!!! ถ้าแพรวไม่รู้จักต้องคิดว่าเป็นแฝดแน่ๆเลย"

"คล้ายกันโบราณเขาว่าจะเป็นเนื้อคู่น่ะคับแม่^^^"

 "ไม่ช่ายๆๆ พี่ริน! ต้อง ต้อง เป็นของนินจาสิ!! "พอพูดเสร็จรีบวิ่งไปหา...

                               ห้องครัว

"มาเดียวรินช่วยล้างค่ะพี่แพรว" 

"ริน เรียกแม่ก็ได้น่ะเรียกพี่มันไม่ค่อยชิน555+"

"ค่ะแม่ อย่างนี้ดีไหมค่ะ เดียวรินเอาไปล้างให้น่ะ"

"อ่ะ แฮ๊มมม ทำไรกันคับ " ตกใจหมด

"มาก็ดีล่ะไปช่วยรินล้างจานเลย เดียวแม่จะขึ้นห้องก่อน" 

"ได้คับแม่ มาจุฟหน่อยสิ" จุฟแก้มซ้ายแก้มขวาที่"

"พอแล้วๆ แม่ไปล่ะ" พูดเสร็จก็รีบเดินเลย

"มาเดียวดินช่วย.. " 

"ขอบคุณน่ะ..  ต้นไม้ในห้องสวยมาก" 

"ไม่เป็นไร... ดีใจน่ะที่รินชอบ.. "

"โอ๊ย!!! แสบ ! แสบตา..!!! "

"รินอยู่เฉยๆ อ่ะนี้น้ำล้างก่อนๆ" รินรีบล้างหน้า.. ขนาดล้างยังน่ารักเลย.. 

" เราลืมตาไม่ขึ้น.. " 

"ไหนขอดินดูหน่อยน่ะ"ดินค่อยๆยื่นน่าเข้ามาใกล้ๆมองดูรายละเอียดบนน่าอย่างเคลิ้ม...จนรินค่อยๆลืมตาขึ้นมาพบกับน่าของดินที่ห่างไม่ถึงคืบ.. ทั้งสองมองตากันสักพักจนรินดึงสติตัวเองคืน

"เอ่อ.. รินโอเคล่ะ รีบล้างเถอะ.. " 

"รินไม่ต้องทำหรอกเดี๋ยวฟองเข้าตาอีกน่ะ" 

"งั้นรินเก็บให้น่ะ" 

"เสร็จล่ะขึ้นห้องกัน.. " 

"งั้นเราไปนอนก่อนน่ะ... ฝันดีไอดิน"

"เช่นกัน ไอริน"