เด็กสาวผู้สิ้นหวัง

ฉังคงโง่เง่ามากสินะที่ยังทำเรื่องเดิมๆ ใช่ฉันมันโง่มากโดนให้นั้นทำนี้ทั้งที่ผมแกก็เป็นคนบอกไม่ใช้หรือไงว่าต้องการให้ฉันทำในสิ้งที่ชอบแล้วนี้คืออะไรวะ!!!!สิ้งที่ฉันรักกับได้ทำแค่ครั่งเดียวใช่พวกมึงก็แค่กากเดนสวะชิ้นโตชิ้นหนึ่ง วะ555555

ณ บ้านหลังหนึ้ง

???//นี้!!!ไอลูกไท่รักดี หึ!!

เสียงผู้เป็นแม่ด่าว่าลูกสาวเธอแถมยังตบเธออีกโดยไม่รู้เลยว่าเด็กคนนั้นพึงไปมีเรื่องจนมีเลือดไหลที่จมูก

???//แต่...

แม่//ไม่มี แต่!!!ซาโย

ใช่เด็กสาวคนนั้นคือฉันซาโยนาระ คุณคงถามว่านามสกุลฉันละ ออ พอดีฉันไม่มีนะลืมไปด้วนซ้ำ

ซาโยนาระ//แต่...แม่หนู...ทำดีที่สุดแล้ว

แม่//สุด!!!อะไรของแกอีลูกนี้!!!ทำไมทำไม่ได้เหมือนเพื่อนเขาฮะ!!!

ซาโยนาระ//ก็...สมองหนูรับไม่ไว้นี้

รู้สึกฉันเริ้มเกียดสะเเล้วสิ อีป้าคนนี้

แม่//รับไม่ไหวแล้วทำไมฮะ!!!

ซาโยนาระที่ได้ยิ้มก็กระตุ้กยิ้มเพราะเธอรอคำนี้มานาน

ซาโยนาระ//ค่ะ!!!อีชะนีหาผัวไปวันๆทั้งที่มีอยู่แล้ว อีโง่!!!!!!

คำพูดนั้นเอาสะจนผู้เป็นแม่ถึงกับไม่พูดตอบเลย

ซาโยนาระ//อีโง่!!รู้ไม่กูเรียนหนักเเค่ไหน เพราะเคยบอกว่าหนูโดนทำการทอลองนะ อีชะนี!!! ไปโรงเรียนเพื่อนปีที่แล้วก็แก้ลงคิดว่าการเรียนจะทำให้หนูอยู่ต่อไปได้และตัวเองได้รับเงินทองชื่อเสียงจากหนู แต่...โทษค่ะ อีโสเภนี ขางปากซอย!!!!วะ555555555

พอฉันพูดจบประโยค์ก็ได้เอามีดครัวที่ฉันชอบเล่นมาเเทงเข้าที่ท้องของเเม่จนเธอตายแต่ไม่สะใจฉันแทงๆคว้กลูกตา ถอนฟัน เอาเครืองในออกมาเล่นจนชุดสีขาวนักเรียนที่ฉันใส่กลายเป็นสีเหลือด

หลังจากสนุกกับศพแม่ฉันเก็บของจำเป็นและของใช้ส่วนตัวฉัน เงินทอง เครื่องประดับบางอันเอาไปขายบางอันฉันใส่บางนะ เพราะหอบหนีก่อนและเขียนจนหมายว่า《ฉันคือฆาตกร ชื่อเอลิซาเบธ บาโธรี่ ฉันขอฆ่าลูกสาวและเเม่เด็กคนนี้นะ ไนติงเกรว》หลังจากนั้นตำรวดก็หาไม่เจอว่าใครคือคนร้ายหรือก็คือเอลิซาเบธ นั้นเองเพราะฉันเก็บลายนิ้วมือเส้นผมและต่างไครบฉันเอาเครื่องในแม่มาทำเป็นรูปฉัน วะ555หลังจากนั้น1สัปด้าร พวกตำราวเรียก คดีนี้ว่า คดี นกไนติงเกรว เอลิซาเบธ พอจากนั้นฉันก็เข้าในบ้านเก่าฉันและก็...