พิษเพลิงริษยา

          เพชรงามเผลอทำสุ่มเสียงรำคาญ เธอไม่อยากให้เขารู้เรื่องนี้เลย เธออยากเป็นเพชรงามเนื้อดีที่ไม่มีที่ติสำหรับเขาเหมือนในอดีต

          “ ทำไมละครับ”

          ชายหนุ่มถามไปเรื่อยๆอย่างไม่สนใจน้ำเสียงของเธอ

          “ ทัศนคติไม่ตรงกันค่ะ”

       “ เป็นเหตุผลที่คลาสสิคจังเลยนะครับ”

          คำกล่าวพร้อมกับรอยยิ้มของเขาทำให้เพชรงามร้อนตัว กลัวเขาจะเข้าใจว่าตัวเธอเป็นฝ่ายที่ไม่ดี จึงรีบแก้ตัว

          “ ก็มันจริงนี่ค่ะ มีอย่างที่ไหน เป็นถึงมหาเศรษฐีมีเงินเป็นร้อยล้านแท้ๆแต่กลับให้เงินเมียใช้แค่เดือนละห้าหมื่นเท่านั้น แถมกักให้อยู่แต่ในบ้าน ห้ามออกไปไหนถ้าหากเขาไม่ได้ไปด้วยอีกต่างหาก น่าเบื่อสุดๆ”

          “ เขาคงรู้ว่าภรรยาของเขาไวไฟจนเอาไว้ห่างตาไม่ได้มั้งครับ”

          ชายหนุ่มเผลอพึมพำออกมา เขาไม่ได้นึกตำหนิผู้ชายคนนั้นเลยซักนิดที่เข้มงวดกับคนเป็นภรรยา ก็มีภรรยาอย่างนี้ใครจะกล้าไปไว้วางใจมากล่ะ

          “ พี่ธีว่าอะไรนะค่ะ”

       เพชรงามเอียงหูเข้าไปใกล้จนสัมผัสกับปลายจมูกของเขา และชายหนุ่มก็รู้ว่ามันไม่ใช่ความบังเอิญ

          “ เปล่าครับ”

       เขาตอบแบบตัดปัญหา เพชรงามจึงยิ้มหวานยั่วยวนใส่ตาของเขาโดยที่ยังไม่ยอมถอนใบหน้าห่างออกมา

          “ ถ้าอย่างนั้นพี่ธีตกลงออกไปเที่ยวกับเพชรเย็นนี้นะค่ะ”

          “ ครับ”

          เท่านั้นเองเพชรงามก็แทบจะตีปีกด้วยความดีใจ แต่ธีรไนยกลับต้องยกนิ้วโป้งขึ้นนวดหว่างคิ้วตัวเองอย่างสับสน นี่เขาพูดอะไรออกไป อย่าบอกนะว่าตกหลุมเสน่ห์ของผู้หญิงคนนี้เข้าอีกรอบแล้ว????...

          ไม่หรอกน่า ก็แค่ฟังเพลงและเต้นรำกันเท่านั้น คิดได้ดั่งนั้นชายหนุ่มจึงเก็บแฟ้มเอกสาร และเพชรงามก็ฉวยโอกาสเดินคล้องแขนเขาออกมาจากห้องทำงานด้วยเลยเพื่อประกาศให้พนักงานคนอื่นๆได้เห็นและเข้าใจว่าหล่อนกับเขานั้นเป็นยิ่งกว่าเจ้านายกับลูกน้องธรรมดาๆแล้ว หลายคนมองแล้วก็อดหมั่นไส้หญิงสาวไม่ได้ ทั้งบริษัทนี้ไม่ค่อยมีใครชอบเพชรงามนักเพราะหล่อนชอบดูถูกคนอื่นแล้วคิดว่าตัวเองดีเลิศอยู่คนเดียว    

และไม่ว่าใครจะมองมาด้วยสายตายังไงแต่สาวสวยสุดเปรี้ยวก็เชิดหน้ายิ้มระรื่นด้วยความภาคภูมิใจในเสน่ห์ของตนเองที่คิดว่าสามารถดึงเอาผู้ชายที่เข้าขั้นเพอร์เฟคคนนี้เข้ามาอยู่ในอุ้งมือได้อีกครั้ง ที่หน้าบริษัททั้งคู่ได้พบกับน้ำพลอยที่เดินปะปนออกมากับพนักงานคนอื่นๆเพื่อที่จะกลับบ้าน เพชรงามจึงรีบกล่าวด้วยเสียงที่ค่อนข้างดังกว่าปกติโดยมีเจตนาจะแสดงให้ธีรไนยเห็นว่าหล่อนมีน้ำใจกับน้องและอีกเหตุผลหนึ่งก็คืออยากให้ใครต่อใครได้หันมาเห็นว่าหล่อนควงมากับใครนั้นเอง

          “ น้ำพลอยวันนี้เธอนั่งรถกลับกับคุณพ่อคุณแม่สิ เพราะฉันจะกลับกับพี่ธี”

          น้ำพลอยหันไปมองคนพูดพร้อมกับคนอื่นจริงๆ แต่ในขณะที่พนักงานคนอื่นอาจจะแค่รู้สึกหมั่นไส้หรืออิจฉาท่าทางของเพชรงามก็แล้วแต่ แต่น้ำพลอยกลับรู้สึกขมในอกอย่างไรไม่รู้ บอกไม่ถูก เมื่อเห็นผู้ชายที่เพชรงามควงมาเป็นเขา

.............

หมายเหตุ : นิยายเริ่องนี้มีขายแบบอีบุคแล้วนะคะ  ดาวน์โหลดกันได้แล้วที่ เมพ หรือติดตามลิ้งค์ได้ที่เพจ

กานติณัฎฐ,กันตินันท์ นะคะ

XXX