แฟนฉัน(ฉบับคู่ป่วน)

ย้อนเหตุการณ์ตอนเกิดเรื่อง
กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงง
เติร์ด:เย้!!ได้เวลาพักเที่ยงแร้ววววว
แองจี้:บ้าป่าวไอ่ตุ๊ดเรียนก็แทบจะไม่ได้เรียนเห็นนายนั่งหลับเกิือบทั้งคาบ
เติร์ด:เธอนั่นแหละที่บ้า!! มายุ่งไรกับฉันล่ะห๊ะ
แองจี้:ก็ไม่ได้อยากยุ่งนักหรอกนะ แต่ นายนะทั้งบ้าทั้งขี้เกียจเรียนจิงๆนิแต่ดันได้มาอยู่ห้องKing ซะได้ ฉันยังไม่มั่นใจเลยว่านายน่ะเข้าห้องแบบนี้มาได้ยั่งไงกัน
เติร์ด:................(กำลังสตั๊นกับคำพูดของแองจี้)
ครูก็เดินมาหาเติร์ดพอดี
คุณครู:อ้าวนายลภัส!!พอดีเลย ครูว่าจะให้เธอพาฐิติชาไปทานข้าวเที่ยงน่ะ เพราะฐิติชาเค้าเป็นเด็กใหม่ก็เลยยังไม่คุ้นกับสถานที่น่ะ
แองจี้:แต่ครูค่ะ.......
เติร์ด:ไม่เอาอ่ะครู!! เดี๋ยวผมโดนยายถึกมันต่อยเอา
คุณครู:นี่!!นายเติร์ด พรุ่งนี้เธอทำเวรต่อระกัน เพือเป็นการโดนทำโทษที่ว่าแองจี้
เติร์ด:ม่ายยยยยยยยยย 
จากนั้นครูก็เดินไปปล่อยสองคนนั้นไว้้
แองจี้:เติร์ด!!
เติร์ด:ว่ามา (พูดอย่างหมดอารมณ์ตายอยาก??)
แองจี้:ปกตินายโดนแบบนี้ประจำรึเปล่า??
เติร์ด:อืม.....ประจำเลยอ่าาาา
แองจี้:หึ!!นายนี่อารมณ์ดีจังเนาะ(พูดพร้อมยิ้มที่มุมปาก)
เติร์ด:แล้วเธอจะเครียดไปทำไมกันเล่า อย่าเครียดบ่อยสิเธอเดี่ยวหน้าจะแก่ไวนะ
แองจี้:.................(วิ่งไล่เติร์ดเพราะเติร์ดได้แลบลิ้นใส่แล้วหนีไปจนถึงโรงอาหาร)
เติร์ด:ว่าแต่เธอจะกินไรอ่ะ??
แองจี้:เอ่อ.....อะไรก็ได้แล้วแต่นายละกันนะ
                เติร์ด>>>>>ทำไมถึงใจเต้นแรงฟระ
                แองจี้>>>>>เติร์ดมันเป็นไรของมันฟระ
ขนมจีนที่เห็นเหตุการณ์เข้าจึงบีบมะนาวใส่น้ำเปล่าของเติร์ดแล้วเอาเกลือใส่ลงไปในซุปข้าวมันไก่
พอสองคนนั้นกลับมาจากห้องน้ำก็ได้ชิมของต่างๆ
แองจี้:ไรเนี่ย!! ทำไมถึงได้เค็มอย่างงี้เนี่ย!!
เติร์ด:แหวะ!!ทำไมมันถึงได้เปรี้ยวจังง่ะ
แล้วก็ทะเลาะกันมาจนถึงตอนนี้
ขนมจีน:อ้าว!!ไงจ๊ะทุกคน แหมโทโมะอยู่ตรงนี้นี่เอง(พูดพร้อมจิกตาไปทางแก้วแล้วส่งตาเยาะเย้ยไปทางแองจี้)
                    แองจี้>>>>หน็อย!!ยัยหนมจีนแกเป็นต้นตอเรื่องนี่สินะ
                    ขนมจีน>>>ฉันไม่แคร์แกหรอกย่ะยัยจี้
                    เติร์ด>>>>ทำไมบรรยากาศมาคุจังว่ะ
                    แก้ว>>>>ฉันผิดอะไรล่ะเนี่ย
ขนมจีน:สวัสดีค่ะ พี่ป๊อป (ยกมือไหว้และยิ้มหวาน)
ป๊อป:เอ่อ....สวัสดีครับ
พอแค่นี้นะBye Bye