แฟนฉัน(ฉบับคู่ป่วน)

ย้อนเหตุการณ์ตอนเกิดเรื่อง

กริ๊งงงงงงงงงงงงงงงงงงง

เติร์ด:เย้!!ได้เวลาพักเที่ยงแร้ววววว

แองจี้:บ้าป่าวไอ่ตุ๊ดเรียนก็แทบจะไม่ได้เรียนเห็นนายนั่งหลับเกิือบทั้งคาบ

เติร์ด:เธอนั่นแหละที่บ้า!! มายุ่งไรกับฉันล่ะห๊ะ

แองจี้:ก็ไม่ได้อยากยุ่งนักหรอกนะ แต่ นายนะทั้งบ้าทั้งขี้เกียจเรียนจิงๆนิแต่ดันได้มาอยู่ห้องKing ซะได้ ฉันยังไม่มั่นใจเลยว่านายน่ะเข้าห้องแบบนี้มาได้ยั่งไงกัน

เติร์ด:................(กำลังสตั๊นกับคำพูดของแองจี้)

ครูก็เดินมาหาเติร์ดพอดี

คุณครู:อ้าวนายลภัส!!พอดีเลย ครูว่าจะให้เธอพาฐิติชาไปทานข้าวเที่ยงน่ะ เพราะฐิติชาเค้าเป็นเด็กใหม่ก็เลยยังไม่คุ้นกับสถานที่น่ะ

แองจี้:แต่ครูค่ะ.......

เติร์ด:ไม่เอาอ่ะครู!! เดี๋ยวผมโดนยายถึกมันต่อยเอา

คุณครู:นี่!!นายเติร์ด พรุ่งนี้เธอทำเวรต่อระกัน เพือเป็นการโดนทำโทษที่ว่าแองจี้

เติร์ด:ม่ายยยยยยยยยย 

จากนั้นครูก็เดินไปปล่อยสองคนนั้นไว้้

แองจี้:เติร์ด!!

เติร์ด:ว่ามา (พูดอย่างหมดอารมณ์ตายอยาก??)

แองจี้:ปกตินายโดนแบบนี้ประจำรึเปล่า??

เติร์ด:อืม.....ประจำเลยอ่าาาา

แองจี้:หึ!!นายนี่อารมณ์ดีจังเนาะ(พูดพร้อมยิ้มที่มุมปาก)

เติร์ด:แล้วเธอจะเครียดไปทำไมกันเล่า อย่าเครียดบ่อยสิเธอเดี่ยวหน้าจะแก่ไวนะ

แองจี้:.................(วิ่งไล่เติร์ดเพราะเติร์ดได้แลบลิ้นใส่แล้วหนีไปจนถึงโรงอาหาร)

เติร์ด:ว่าแต่เธอจะกินไรอ่ะ??

แองจี้:เอ่อ.....อะไรก็ได้แล้วแต่นายละกันนะ

                เติร์ด>>>>>ทำไมถึงใจเต้นแรงฟระ

                แองจี้>>>>>เติร์ดมันเป็นไรของมันฟระ

ขนมจีนที่เห็นเหตุการณ์เข้าจึงบีบมะนาวใส่น้ำเปล่าของเติร์ดแล้วเอาเกลือใส่ลงไปในซุปข้าวมันไก่

พอสองคนนั้นกลับมาจากห้องน้ำก็ได้ชิมของต่างๆ

แองจี้:ไรเนี่ย!! ทำไมถึงได้เค็มอย่างงี้เนี่ย!!

เติร์ด:แหวะ!!ทำไมมันถึงได้เปรี้ยวจังง่ะ

แล้วก็ทะเลาะกันมาจนถึงตอนนี้

ขนมจีน:อ้าว!!ไงจ๊ะทุกคน แหมโทโมะอยู่ตรงนี้นี่เอง(พูดพร้อมจิกตาไปทางแก้วแล้วส่งตาเยาะเย้ยไปทางแองจี้)

                    แองจี้>>>>หน็อย!!ยัยหนมจีนแกเป็นต้นตอเรื่องนี่สินะ

                    ขนมจีน>>>ฉันไม่แคร์แกหรอกย่ะยัยจี้

                    เติร์ด>>>>ทำไมบรรยากาศมาคุจังว่ะ

                    แก้ว>>>>ฉันผิดอะไรล่ะเนี่ย

ขนมจีน:สวัสดีค่ะ พี่ป๊อป (ยกมือไหว้และยิ้มหวาน)

ป๊อป:เอ่อ....สวัสดีครับ

พอแค่นี้นะBye Bye