แฟนฉัน(ฉบับคู่ป่วน)

 ย้อนไปเมื่อ7ปีที่แล้ว 
โทโมะ:แก้วเราห่างกันสักพักนะ
แก้ว:ถ้าพี่จะพูดแบบนี้น้องคิดว่าเราน่าจะเลิกกันดีกว่านะค่ะ เพราะ พี่ไม่ค่อยใส่ใจน้องเลยอ่ะค่ะ
โทโมะ:จะเอาอย่างงั้นเหรอแก้ว
แก้ว: ค่ะ เราเลิกกันเถอะ
 กลับมาปัจจุบัน
สวัสดีค่ะฉันชื่อแก้ว ตอนนี้ฉันกำลังนึกถึงอดีตที่ไม่ค่อยอยากจะจำสักเท่าไหร่ ฉันมีน้องสาวเอ้ย!!!น้องชายชื่อเติร์ด(หน้าหวานมาก)  ฉันอยู่ม.5 เติร์ดอยู่ม.2ค่ะ 
 ณ บ้านหลังหนึ่ง ซอย III 
 แม่แก้ว:แก้วจ๊ะ ไปปลุกน้องหน่อยสิลูก
 แก้ว:ค่ะแม่ รอหน่อยน่ะคะแม่
 จากนั้นแก้วก็เดินเข้าไปในห้องเติร์ด แล้วเห็นนอนหลับเป็นตาย (ยังหายใจอยู่นะค่ะ) 
 แก้ว:ไอน้องเวร ตื่นได้แล้ว!!!
 เติร์ด: (ไม่มีเสียงตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก)
 แก้ว:คงต้องวิธีนี้เท่านั้นสินะ (พึมพำ) เติร์ด!!!ตื่นได้แล้วสายแล้วโว้ย(แล้วเตะเติร์ดตกเตียง)
 เติร์ด:หะ!!!สายแล้วเหรอ
 เติร์ดรีบเข้าห้องแล้วออกมาจากห้องน้ำภายใน 5 นาที(มันอาบน้ำเปล่าฟระ)
 แก้ว: ล้อเล่นว่ะแต่แกจะไป รร. รึยัง เดี๋ยวไม่งั้นได้สายของจริง
 เติร์ด: ไปดิๆไม่งั้นเดี๋ยวสาย (ขนมปังคาปากอยู่)
 ทั้งสองก็รีบออกจากบ้านเพื่อที่จะไป รร.
 คนเขียน: ขอแค่นี้ก่อนนะเดี๋ยวค่อยต่อใหม่ละกันนะ Bye Bye