แฟนฉัน(ฉบับคู่ป่วน)

 ย้อนไปเมื่อ7ปีที่แล้ว 

โทโมะ:แก้วเราห่างกันสักพักนะ

แก้ว:ถ้าพี่จะพูดแบบนี้น้องคิดว่าเราน่าจะเลิกกันดีกว่านะค่ะ เพราะ พี่ไม่ค่อยใส่ใจน้องเลยอ่ะค่ะ

โทโมะ:จะเอาอย่างงั้นเหรอแก้ว

แก้ว: ค่ะ เราเลิกกันเถอะ

 กลับมาปัจจุบัน

สวัสดีค่ะฉันชื่อแก้ว ตอนนี้ฉันกำลังนึกถึงอดีตที่ไม่ค่อยอยากจะจำสักเท่าไหร่ ฉันมีน้องสาวเอ้ย!!!น้องชายชื่อเติร์ด(หน้าหวานมาก)  ฉันอยู่ม.5 เติร์ดอยู่ม.2ค่ะ 

 ณ บ้านหลังหนึ่ง ซอย III 

 แม่แก้ว:แก้วจ๊ะ ไปปลุกน้องหน่อยสิลูก

 แก้ว:ค่ะแม่ รอหน่อยน่ะคะแม่

 จากนั้นแก้วก็เดินเข้าไปในห้องเติร์ด แล้วเห็นนอนหลับเป็นตาย (ยังหายใจอยู่นะค่ะ) 

 แก้ว:ไอน้องเวร ตื่นได้แล้ว!!!

 เติร์ด: (ไม่มีเสียงตอบรับจากหมายเลขที่ท่านเรียก)

 แก้ว:คงต้องวิธีนี้เท่านั้นสินะ (พึมพำ) เติร์ด!!!ตื่นได้แล้วสายแล้วโว้ย(แล้วเตะเติร์ดตกเตียง)

 เติร์ด:หะ!!!สายแล้วเหรอ

 เติร์ดรีบเข้าห้องแล้วออกมาจากห้องน้ำภายใน 5 นาที(มันอาบน้ำเปล่าฟระ)

 แก้ว: ล้อเล่นว่ะแต่แกจะไป รร. รึยัง เดี๋ยวไม่งั้นได้สายของจริง

 เติร์ด: ไปดิๆไม่งั้นเดี๋ยวสาย (ขนมปังคาปากอยู่)

 ทั้งสองก็รีบออกจากบ้านเพื่อที่จะไป รร.

 คนเขียน: ขอแค่นี้ก่อนนะเดี๋ยวค่อยต่อใหม่ละกันนะ Bye Bye