ขอร้องขอในพรฉันหายสาบสุน

7.0

เขียนโดย อาริน่า

วันที่ 11 มิถุนายน พ.ศ. 2560 เวลา 00.28 น.

  2 ตอน
  0 วิจารณ์
  4,082 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 15 มิถุนายน พ.ศ. 2560 17.17 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) ข้ามีนามว่าไดอาน่า แครลลีน่า

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

หลังจากที่ฉันเข้าไปในบ้านหลังหนึ้งก็ได้นั้งทำรอยแผลจากโลหิด

ไดอาน่า//ข้าขอบพระคุณ คุณมากค่ะ

???//จริงสิ ฉันยังไม่ได้บอกชื่อเลยนะ ฉัน รีฮานน่า อีฟจ้าเป็นเจ้าของบ้านนี้ จ้า

ไดอาน่า//ว้าวบ้านใหญ่จัง แล้วอยู่คนเดียวหรือค่ะท่านรีฮานน่า

รีฮานน่า//555 อยู่กับคนรับใช้1และลูกชายวัยเดียวกับหนูนะเเล้วไม่ต้องเติมท่านก็ได้เรียก คุณรีฮานก็พอ

ไดอาน่า//....ค่ะ ตุณรีฮาน

รีฮานน่า//แล้วนี้ไหนๆฉันก็บอกชื่อ ไปละหนูชื่อ อะไรจ้า

ไดอาน่า//...ไดอาน่า เเครลลีน่า ค่ะ

รีฮานน่า//ว้าวชื่อไพร จังเลยนะหนู

ไดอาน่า//...ค่ะ

รีฮานน่า//แล้วนี้ทำไมถึงมีบาดแผลเยอะขนาดนี้และชุดหนูด้วยเก่าโบราณมาเลยนะนี้

ไดอาน่าที่เริ้มใจไม่ดีไม่รู้ครวพูดไงจึงได้ไม่พูดตรงๆ

ไดอาน่า//หมู่บ้านที่หนูอยู่ให้ใส่ของโบราณๆจะได้ให้ตัวของเราละลึกถึงสืงที่มีมาเเต่กำเนิดจนวานะ วายุหายไปจากโลกา ค่ะ

รีฮานน่า//ว้าว จริงสิ ลูกชายฉันยังไม่ได้ให้เธอรู้จักเลยนี้ อิส!!!!ลงมามีคนตั้งการให้รู้จัก!!

หลังจากพูดจบก็มีร่างของชายวัยเท่าเธอลงมาจากบันได

???//ครับๆ มีอะ....0///0

ทั้นที่ที่ลูกชายขิงรีฮานน่าลงมาเเละไปมแงไดอาน่าทำให้เขาตกลุมรักเธอเลย

???//เอ๋....

 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

อ่านนิยายเรื่องอื่น

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา