The twin love คู่แฝด[อลเวง]

《น้ำหวาน》
 
          น้ำหวานยังงุนงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ มือคู่น้อยกำแน่น สายตาที่สั่นคลอนเปลี่ยนเป็นแข็งก้าว ไม่รอช้าก้าวตามคู่กรณีไปอย่างรวดเร็ว สาวน้อยกระชากผมอีกฝ่ายด้วยความโกรธจนอีกกลายเกือบหงายหลัง
     "โอ้ย! ยัยเอ๋อแกกล้าทำแบบนี้กับฉันได้ยังไง " ซีแอลตั้งหลักได้ง้างมือขึ้นหวังตบสั่งสอนอีกรอบ เผี๊ยะ! ไม่ทันจะได้ตบมือเล็กๆก็ตบสวนเข้าที่ใบหน้าของเธอจนมันแดงเป็นรูปฝ่ามือ
     "ขอโทษนะ ตบเบาไปหน่อย^-^ " น้ำหวาน ยิ้มอ่อนๆให้กับซีแอลที่ทำอะไรไม่ถูกมือไม้สั่นเหมือนคนสติแตกพยายามหยิบกระจกในกระเป๋าขึ้นมาส่องที่ใบหน้าของเธอ 
     " กรี๊ดดดดด " ซีแอลแทบจะเป็นบ้าเมื่อส่องกระจกแล้วพบว่าหน้าเธอเป็นรอยขนาดนั้น "แก! วี๊ดดด ฮือๆ "
     " หน้าฉัน ฮืออ หน้าฉ้านนน.." 
     "ทำไม กล้าโดนอีกข้างหรอ? " น้ำหวานง้างมือท่าเตรียม พร้อมที่จะฟาดใบหน้าอีกฝ่ายอีกครั้ง
     " แก! อีเอ๋อ ฉันเอาคืนแกแน่!! "ซีแอลชี้หน้าคนตัวเล็กก่อนจะเดินกระฟัดกระเฟียดกลับไปหากลุ่มเพื่อนของเธอ
     น้ำหวานโบกมือบายบ้ายก่อนจะหลังกลับไปชนกับแผงอกใหญ่ๆของใครบางคน
     " ... " คีย์รุ่นพี่ม.6 เป็นที่รู้กันทั่วทั้งไฮสคูลว่าเจ้าชู้แค่ไหน ยืนอยู่ตรงหน้าร่างบางพร้อมส่งยิ้มหวานอบอุ่นให้เธอ
     "เดี๋ยวนี้ใจกล้านะเรา พี่ชอบวะ 55+ "เขาพูดก่อนจะยีหัวคนตรงหน้าจนยุ่งไม่เป็นทรง
"หรือพี่อยากโดนอีกคน หยุดเล่นหัว แล้วก็หลบทางด้วย.."
      "โครตโหด55555 อะๆพี่ไม่แกล้งละ ตั้งใจเรียนนะเรา^^ "
      " ค่ะ ^^ "
 
   08:30 น.
  ..ห้อง ม.4/1 
 
    บรรยากาศในห้องคือ..นักเรียนทุกคนหันหน้าคุยกัน บ้างก็เพื่อนใหม่บ้างก็เพื่อนเก่า เรียกได้ว่าไม่เกรงใจครูที่ยืนอยู่หน้าห้องกันเลย
     "เงียบหน่อยจ๊ะทุกคน ครูมีเรื่องจะมาแจ้งให้พวกเราทราบ..ขอบคุณที่ช่วยเงียบนะคะ นักเรียนเชิญเข้ามาได้จ้า"
      " นี่หวาน หรือน้ำหวาน เพื่อนเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนค่ะ ครูฝากพวกหนูดูแลเพื่อนคนนี้ด้วยนะจ๊ะ แค่นี้แหละจ๊ะ"
      น้ำหวานยิ้มให้กับทุกคนก่อนจะเดินไปนั่งที่ข้างๆสาวสวยโบว์กี้ " เธอ เหมือนมาก.."โบว์กี้จับหน้าคนข้างๆบีบไปบีบมาก่อนคนตัวเล็กจะถามขึ้น"เหมือน? อะไร"
      " ก็เหมือนยัยน้ำฝนหน่ะสิ ถ้าครูไม่บอกว่าเธอชื่อน้ำหวาน ฉันเชื่อสนิทใจเลยนะว่าเธอคือยัยน้ำฝน " 
      " น้ำฝน? ใครคือน้ำฝน"เพื่อคลายสงสัยให้กับคนข้างๆโบว์กี้จึงหยิบไอโฟนขึ้นมาแล้วเปิดรูปคู่ให้น้ำข้าวดู
      " นี้ไง..เหมือนยัยน้ำฝนเพื่อนฉันเป้ะ! " 
     เฮือก..เหมือนมาก๐~๐ 
       "แล้วตอนนี้ยัยน้ำฝนอยู่ห้องไหนหรอ! "
       "ใจเย็นๆสิ เดี๋ยวค่อยคุยกันหลังเลิกเรียนนะ ^-^ "หัวหน้าห้องหยิบไอโฟนของเธอคืนก่อนจะให้ความสนใจกับสิ่งที่ครูสอน ส่วนน้ำข้าวกเก็บความสงสัยนี้ไว้แล้วตั้งหน้าตั้งตาจดทุกอย่างบนกระดาน..
        "ขออนุญาตเข้าห้องครับ.." เสียงทุ้มๆเจ้าของใบหน้าอันหล่อเหลาเดินเข้ามาในสภาพหัวเปียกก่อนจะมาหยุดที่หน้าโต๊ะของน้ำหวาน เขายืนจ้องเธอด้วยสายตาไม่สบอารมณ์ ก่อนจะเดินไปนั่งที่ว่างข้างหลังเธอ
        
  ติ๊ก ต๊อก ๆ ~
 
   "วันนี้พอแค่นี้นะครับนักเรียนทุกคน~ วันแรกครูจะยังไม่ให้การบ้านนะ เป็นไงเข้าใจที่ครูสอนมั้ย? " ครูเรียวครูสอนคณิตที่ทั้งหล่อและใจดีพูดขึ้น
       "เข้าใจครับ/ค่ะ " หวานกับมอสเป็นสองคนที่พูดออกมา ส่วนคนอื่นในห้องต่างพากันส่ายหน้า
       "ครูดีใจนะที่ยังมีคนเข้าใจที่ครูสอน ฮะๆ ^~^ ป่ะครูว่าพวกเธอคงอยากกลับบ้านกลับใจจะขาดแล้ว เรียนเรียนแค่นี้โอเค้ " 
        " คร้าบบบ/คร๊าาาา" ทุกคนต่างตอบเป็นเสียงเดียวกันพร้อมเก็บข้าวของใส่กระเป๋า
        สะกิดๆ 
        "น้ำหวานฉันลืมแนะนำตัวกับเธอเลยอะ ฉันโบว์กี้นะเป็นประธานของม.4 แล้วก็เป็นหัวหน้าห้องนี้ อ่ะนี้เบอร์กับไลน์ มีเรื่องอะไรสงสัยก็มาถามนะ ฉันไปก่อนนะเดี๋ยวไปเดทสาย บ้าย~ " โบว์กี้วิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว เหลือเพียงแค่มอสกับน้ำหวานอยู่ในห้องกันสองคน ในขณะที่น้ำหวานกำลังจะเดินออกไปนั้น มือหนาๆก็รั้งแขนเธอไว้ 
        "บอกฉันก่อนว่าเธอชื่ออะไร? "มอสจ้องตาตัวเล็กไม่กระพิบ
        "นายมีแฟนแล้วจะมายุ่งอะไรกับฉัน!"ชายหนุ่มงงกับคำพูดของเธอ " แฟนฉัน? เธอพูดบ้าอะไรฉันถามชื่อเธอนะ แล้วฉันก็ไม่เคยมีแฟนด้วย.."
        " อ่อหรอ.. "คนตัวเล็กสะบั่ดแขนออกด้วยแรงที่มี
        เผี๊ยะ! 
        หน้าหล่อๆถูกตบจนแดง และ มีเลือดซิบที่มุมปากเล็กน้อย
        " ไปหลอกคนอื่นนะ ฉันไม่ได้โง่.."คนตัวเล็กพูดพลางเตรียมเดินออกไปห้อง
        " ขอโทษฉันซะ แล้วฉันจะไม่โกรธที่เธอทำกับฉันแบบนี้.."
        "No! " น้ำหวานตอบอย่างมั่นใจ
"เธอต้องเสียสติไปแวแน่ๆที่มายั่วโมโหฉัน.." มอสพูดนิ่งๆก่อนจะเดินต้อน คนตัวเล็กให้ถอยไปเรื่อยๆจนติดกระดาน
        " นาย! จะทำอะไรหน่ะ อยากหัวแตกรึไง ห๋า! "น้ำหวานพยายามหยิบแปรงลบกระดานขึ้นมาขู่คนหน้าหล่อคนหน้า
        "คิดว่าฉันกลัวไอ้ของพันนี้หรอ? "มอสใช้ความไวของเค้ารวบคนตัวเล็กไว้ในอ้อมกอดของเค้าอย่างง่ายดาย
        "ปล่อยนะ! " น้ำหวานพยายามดิ้นดุ้กดิ้กๆแต่ยิ่งดิ้นมอสยิ่งกอดแน่นเข้าไปอีก
        "ปล่อยยย ไม่งั่นฉันจะร้องนะ! ปล่อย!! "
        "ก็เอาสิถ้าคนพวกนั้นมาช่วยเธอทันนะ^^ "
        " ช่ว ย "
         อุ๊บบบบ O*O
 
     ปากอวบอิ่มของนางถูกริมฝีปากอ่อนนุ่มของฝ่ายชายบดขยี้ด้วยความโกรธ ลิ้นนุ่มนิ่มของเขาสอดแทรกเข้ามาปะทะกับลิ้นเล็กๆของเธอ นั้นทำให้นางถึงกับครางออกมาเบาๆด้วยความไม่คุ้นชิน เธอหลับตาเคลิ้มไปกับรสจูบนี้ นานสองนานกว่าฝ่ายชายจะถอนริมฝีปากออกจากปากคู่สวยของนาง
      " เอาอีกมั้ย.." ถามมาได้เอาอีกสิ! เอ้ยไม่ใช่>< หมอนั้นมองฉันที่หอบหายใจอยู่ในอ้อมแขนเค้าอย่างหื่นกระหาย ขอฉันพักหายใจก่อนได้มั้ย อร้ายยย 
      "งั่นรอบสอง " ไม่ใช่น๊าาา>< ที่ไม่พูดคือฉันไม่มีแรงจะตอบ
       มอสเริ่มดันหน้าตัวเองเข้าใกล้ริมฝีปากคู่สวยอีกครั้ง สันจมูกโด่งของเค้า ชนเข้ากับ สันจมูกของเธอ จนลมหายใจของทั้งคู่ ปะทะกัน เขาค่อยๆเลื่อนริมฝีปากต่ำลงมาทีละนิดๆ จนริมฝีปากของทั้งคู่ห่างกันไม่ถึงหนึ่งเซน
       "พ ะ พอ แล้วว •~• " เกือบไม่ทัน งือออ"ทีนี้จะขอโทษฉันได้รึยัง" อีตาปากหวานพูดก่อนจะคลายกอดออก
       "ข ะ ขอโทษก็ได้ " ฉันชักจะกลัวผู้ชายคนนี้แล้วค่ะ><
       " หึ นึกว่าอยากโดนจูบอีกรอบซะอีกยัยลิ้นหวาน^~^ " ไอ้หื่น ไอ้บ้ากาม
      "อย่าเรียกฉันแบบนั้นให้ใครได้ยินเด็ดขาดเลยนะ! ฉันชื่อน้ำหวาน "
       " อือฮึ " หมอนั้นตอบกวนๆแล้วก็เดินออกไปเลย
          
       วันนี้มันวันซวยอะไรของฉันเนี่ย ทั้งโดนตบ ทั้งโดนจูบ โอ้ย จูบแรกของฉัน แงๆต้องมาเสียให้กับนายเอลล์เนี่ยนะ บ้า นี่มันบ้าชัดๆ หงุดหงิดที่สุดเลย อ้ากกกกกก
 
ปล. ขอเปลี่ยนจากน้ำข้าวเป็นน้ำหวานนะครับ สำหรับคนที่อ่านตอนก่อนๆไปแล้ว จะแก้ไขเป็นน้ำหวานแล้วนะครับ ขอบคุณครับ