The twin love คู่แฝด[อลเวง]

《น้ำหวาน》

          น้ำหวานยังงุนงงกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อครู่ มือคู่น้อยกำแน่น สายตาที่สั่นคลอนเปลี่ยนเป็นแข็งก้าว ไม่รอช้าก้าวตามคู่กรณีไปอย่างรวดเร็ว สาวน้อยกระชากผมอีกฝ่ายด้วยความโกรธจนอีกกลายเกือบหงายหลัง

     "โอ้ย! ยัยเอ๋อแกกล้าทำแบบนี้กับฉันได้ยังไง " ซีแอลตั้งหลักได้ง้างมือขึ้นหวังตบสั่งสอนอีกรอบ เผี๊ยะ! ไม่ทันจะได้ตบมือเล็กๆก็ตบสวนเข้าที่ใบหน้าของเธอจนมันแดงเป็นรูปฝ่ามือ

     "ขอโทษนะ ตบเบาไปหน่อย^-^ " น้ำหวาน ยิ้มอ่อนๆให้กับซีแอลที่ทำอะไรไม่ถูกมือไม้สั่นเหมือนคนสติแตกพยายามหยิบกระจกในกระเป๋าขึ้นมาส่องที่ใบหน้าของเธอ 

     " กรี๊ดดดดด " ซีแอลแทบจะเป็นบ้าเมื่อส่องกระจกแล้วพบว่าหน้าเธอเป็นรอยขนาดนั้น "แก! วี๊ดดด ฮือๆ "

     " หน้าฉัน ฮืออ หน้าฉ้านนน.." 

     "ทำไม กล้าโดนอีกข้างหรอ? " น้ำหวานง้างมือท่าเตรียม พร้อมที่จะฟาดใบหน้าอีกฝ่ายอีกครั้ง

     " แก! อีเอ๋อ ฉันเอาคืนแกแน่!! "ซีแอลชี้หน้าคนตัวเล็กก่อนจะเดินกระฟัดกระเฟียดกลับไปหากลุ่มเพื่อนของเธอ

     น้ำหวานโบกมือบายบ้ายก่อนจะหลังกลับไปชนกับแผงอกใหญ่ๆของใครบางคน

     " ... " คีย์รุ่นพี่ม.6 เป็นที่รู้กันทั่วทั้งไฮสคูลว่าเจ้าชู้แค่ไหน ยืนอยู่ตรงหน้าร่างบางพร้อมส่งยิ้มหวานอบอุ่นให้เธอ

     "เดี๋ยวนี้ใจกล้านะเรา พี่ชอบวะ 55+ "เขาพูดก่อนจะยีหัวคนตรงหน้าจนยุ่งไม่เป็นทรง

"หรือพี่อยากโดนอีกคน หยุดเล่นหัว แล้วก็หลบทางด้วย.."

      "โครตโหด55555 อะๆพี่ไม่แกล้งละ ตั้งใจเรียนนะเรา^^ "

      " ค่ะ ^^ "

   08:30 น.

  ..ห้อง ม.4/1 

    บรรยากาศในห้องคือ..นักเรียนทุกคนหันหน้าคุยกัน บ้างก็เพื่อนใหม่บ้างก็เพื่อนเก่า เรียกได้ว่าไม่เกรงใจครูที่ยืนอยู่หน้าห้องกันเลย

     "เงียบหน่อยจ๊ะทุกคน ครูมีเรื่องจะมาแจ้งให้พวกเราทราบ..ขอบคุณที่ช่วยเงียบนะคะ นักเรียนเชิญเข้ามาได้จ้า"

      " นี่หวาน หรือน้ำหวาน เพื่อนเป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนค่ะ ครูฝากพวกหนูดูแลเพื่อนคนนี้ด้วยนะจ๊ะ แค่นี้แหละจ๊ะ"

      น้ำหวานยิ้มให้กับทุกคนก่อนจะเดินไปนั่งที่ข้างๆสาวสวยโบว์กี้ " เธอ เหมือนมาก.."โบว์กี้จับหน้าคนข้างๆบีบไปบีบมาก่อนคนตัวเล็กจะถามขึ้น"เหมือน? อะไร"

      " ก็เหมือนยัยน้ำฝนหน่ะสิ ถ้าครูไม่บอกว่าเธอชื่อน้ำหวาน ฉันเชื่อสนิทใจเลยนะว่าเธอคือยัยน้ำฝน " 

      " น้ำฝน? ใครคือน้ำฝน"เพื่อคลายสงสัยให้กับคนข้างๆโบว์กี้จึงหยิบไอโฟนขึ้นมาแล้วเปิดรูปคู่ให้น้ำข้าวดู

      " นี้ไง..เหมือนยัยน้ำฝนเพื่อนฉันเป้ะ! " 

     เฮือก..เหมือนมาก๐~๐ 

       "แล้วตอนนี้ยัยน้ำฝนอยู่ห้องไหนหรอ! "

       "ใจเย็นๆสิ เดี๋ยวค่อยคุยกันหลังเลิกเรียนนะ ^-^ "หัวหน้าห้องหยิบไอโฟนของเธอคืนก่อนจะให้ความสนใจกับสิ่งที่ครูสอน ส่วนน้ำข้าวกเก็บความสงสัยนี้ไว้แล้วตั้งหน้าตั้งตาจดทุกอย่างบนกระดาน..

        "ขออนุญาตเข้าห้องครับ.." เสียงทุ้มๆเจ้าของใบหน้าอันหล่อเหลาเดินเข้ามาในสภาพหัวเปียกก่อนจะมาหยุดที่หน้าโต๊ะของน้ำหวาน เขายืนจ้องเธอด้วยสายตาไม่สบอารมณ์ ก่อนจะเดินไปนั่งที่ว่างข้างหลังเธอ

  ติ๊ก ต๊อก ๆ ~

   "วันนี้พอแค่นี้นะครับนักเรียนทุกคน~ วันแรกครูจะยังไม่ให้การบ้านนะ เป็นไงเข้าใจที่ครูสอนมั้ย? " ครูเรียวครูสอนคณิตที่ทั้งหล่อและใจดีพูดขึ้น

       "เข้าใจครับ/ค่ะ " หวานกับมอสเป็นสองคนที่พูดออกมา ส่วนคนอื่นในห้องต่างพากันส่ายหน้า

       "ครูดีใจนะที่ยังมีคนเข้าใจที่ครูสอน ฮะๆ ^~^ ป่ะครูว่าพวกเธอคงอยากกลับบ้านกลับใจจะขาดแล้ว เรียนเรียนแค่นี้โอเค้ " 

        " คร้าบบบ/คร๊าาาา" ทุกคนต่างตอบเป็นเสียงเดียวกันพร้อมเก็บข้าวของใส่กระเป๋า

        สะกิดๆ 

        "น้ำหวานฉันลืมแนะนำตัวกับเธอเลยอะ ฉันโบว์กี้นะเป็นประธานของม.4 แล้วก็เป็นหัวหน้าห้องนี้ อ่ะนี้เบอร์กับไลน์ มีเรื่องอะไรสงสัยก็มาถามนะ ฉันไปก่อนนะเดี๋ยวไปเดทสาย บ้าย~ " โบว์กี้วิ่งออกไปอย่างรวดเร็ว เหลือเพียงแค่มอสกับน้ำหวานอยู่ในห้องกันสองคน ในขณะที่น้ำหวานกำลังจะเดินออกไปนั้น มือหนาๆก็รั้งแขนเธอไว้ 

        "บอกฉันก่อนว่าเธอชื่ออะไร? "มอสจ้องตาตัวเล็กไม่กระพิบ

        "นายมีแฟนแล้วจะมายุ่งอะไรกับฉัน!"ชายหนุ่มงงกับคำพูดของเธอ " แฟนฉัน? เธอพูดบ้าอะไรฉันถามชื่อเธอนะ แล้วฉันก็ไม่เคยมีแฟนด้วย.."

        " อ่อหรอ.. "คนตัวเล็กสะบั่ดแขนออกด้วยแรงที่มี

        เผี๊ยะ! 

        หน้าหล่อๆถูกตบจนแดง และ มีเลือดซิบที่มุมปากเล็กน้อย

        " ไปหลอกคนอื่นนะ ฉันไม่ได้โง่.."คนตัวเล็กพูดพลางเตรียมเดินออกไปห้อง

        " ขอโทษฉันซะ แล้วฉันจะไม่โกรธที่เธอทำกับฉันแบบนี้.."

        "No! " น้ำหวานตอบอย่างมั่นใจ

"เธอต้องเสียสติไปแวแน่ๆที่มายั่วโมโหฉัน.." มอสพูดนิ่งๆก่อนจะเดินต้อน คนตัวเล็กให้ถอยไปเรื่อยๆจนติดกระดาน

        " นาย! จะทำอะไรหน่ะ อยากหัวแตกรึไง ห๋า! "น้ำหวานพยายามหยิบแปรงลบกระดานขึ้นมาขู่คนหน้าหล่อคนหน้า

        "คิดว่าฉันกลัวไอ้ของพันนี้หรอ? "มอสใช้ความไวของเค้ารวบคนตัวเล็กไว้ในอ้อมกอดของเค้าอย่างง่ายดาย

        "ปล่อยนะ! " น้ำหวานพยายามดิ้นดุ้กดิ้กๆแต่ยิ่งดิ้นมอสยิ่งกอดแน่นเข้าไปอีก

        "ปล่อยยย ไม่งั่นฉันจะร้องนะ! ปล่อย!! "

        "ก็เอาสิถ้าคนพวกนั้นมาช่วยเธอทันนะ^^ "

        " ช่ว ย "

         อุ๊บบบบ O*O

     ปากอวบอิ่มของนางถูกริมฝีปากอ่อนนุ่มของฝ่ายชายบดขยี้ด้วยความโกรธ ลิ้นนุ่มนิ่มของเขาสอดแทรกเข้ามาปะทะกับลิ้นเล็กๆของเธอ นั้นทำให้นางถึงกับครางออกมาเบาๆด้วยความไม่คุ้นชิน เธอหลับตาเคลิ้มไปกับรสจูบนี้ นานสองนานกว่าฝ่ายชายจะถอนริมฝีปากออกจากปากคู่สวยของนาง

      " เอาอีกมั้ย.." ถามมาได้เอาอีกสิ! เอ้ยไม่ใช่>< หมอนั้นมองฉันที่หอบหายใจอยู่ในอ้อมแขนเค้าอย่างหื่นกระหาย ขอฉันพักหายใจก่อนได้มั้ย อร้ายยย 

      "งั่นรอบสอง " ไม่ใช่น๊าาา>< ที่ไม่พูดคือฉันไม่มีแรงจะตอบ

       มอสเริ่มดันหน้าตัวเองเข้าใกล้ริมฝีปากคู่สวยอีกครั้ง สันจมูกโด่งของเค้า ชนเข้ากับ สันจมูกของเธอ จนลมหายใจของทั้งคู่ ปะทะกัน เขาค่อยๆเลื่อนริมฝีปากต่ำลงมาทีละนิดๆ จนริมฝีปากของทั้งคู่ห่างกันไม่ถึงหนึ่งเซน

       "พ ะ พอ แล้วว •~• " เกือบไม่ทัน งือออ"ทีนี้จะขอโทษฉันได้รึยัง" อีตาปากหวานพูดก่อนจะคลายกอดออก

       "ข ะ ขอโทษก็ได้ " ฉันชักจะกลัวผู้ชายคนนี้แล้วค่ะ><

       " หึ นึกว่าอยากโดนจูบอีกรอบซะอีกยัยลิ้นหวาน^~^ " ไอ้หื่น ไอ้บ้ากาม

      "อย่าเรียกฉันแบบนั้นให้ใครได้ยินเด็ดขาดเลยนะ! ฉันชื่อน้ำหวาน "

       " อือฮึ " หมอนั้นตอบกวนๆแล้วก็เดินออกไปเลย

       วันนี้มันวันซวยอะไรของฉันเนี่ย ทั้งโดนตบ ทั้งโดนจูบ โอ้ย จูบแรกของฉัน แงๆต้องมาเสียให้กับนายเอลล์เนี่ยนะ บ้า นี่มันบ้าชัดๆ หงุดหงิดที่สุดเลย อ้ากกกกกก

ปล. ขอเปลี่ยนจากน้ำข้าวเป็นน้ำหวานนะครับ สำหรับคนที่อ่านตอนก่อนๆไปแล้ว จะแก้ไขเป็นน้ำหวานแล้วนะครับ ขอบคุณครับ