~รักป่วนคุณชายเจ้าเล่ห์~ ฉบับแก้ไขใหม่ SS.1

เดือนต่อมา....

ณ บ้าน

 หลังจากที่ฉันทำงานมาได้ครึ่งเดือนแล้ว งานก็ไม่ง่ายและไม่ยากเลยแต่ที่ฉันเบื่อมากคือฉันเข้าไปในห้องประธานทีไรเจอแต่สาวๆอึ๊มๆ ทั้งนั้นเลย บางคนนะชอบแซวฉันว่า ไปทำนมบ้างนะโชจังไม่เอาหรอกฉันนี้เจ็บจังจริง และวันนี้ก็ไปทำงานปกติเหมือนเดิมแต่ก็จะใกล้ถึงวันเกิดของอิสุมิแล้วสินะ ระหว่างที่ฉันกำลังออกจากบ้าน แม่ของฉันโทรมาค่ะ

ตื้ด ... ตื้ด...

    ‘ฮัลโหลค่ะ แม่’

    “คิดถึงจังเลยลูกสาวของฉัน เป็นไงบ้างอยู่ที่นั้นสบายดีไหม”

    ‘สบายดีค่ะ แม่ค่ะตอนนี้หนูทำงานแล้วค่ะ เงินเดือนก็พอน่าประทับใจค่ะ ฮาๆ’

    “ดีแล้วจ้ะ แล้วลูกไปทำงานที่ไหนหรอจ้ะ ทำงานตอนดึกรึป่าวแม่เป็นห่วงนะ”

    ‘ไม่ค่ะ ทำงานบริษัท อุทาดิ ค่ะเป็นบริษัทดังซะด้วยค่ะ’

    “หื้ม.... อุทาดิ คุ้นๆน่า”

    ‘คุ้นๆนี้หมายถึงว่าไรหรอค่ะ’

    “อ่อ แม่จำได้แล้วจ้ะ เขาเคยมาพักโรงแรมเราไงจ้ะ ลูกจำ โชชิ ได้ไหมที่เล่นกับหนุบ่อยๆไงจ้ะ”

ระหว่างที่ฉันคุยกับแม่ ฉันมองไปที่นาฬิกา นั้นไง 7 โมงกว่าแล้วฉันต้องเข้าทำงาน 8 โมง เลยรีบว่างสายแม่ไป

    ‘ห้ะ.... !! แม่แค่นี้ก่อนนะค่ะหนูจะไปทำงานสายแล้วค่ะ’

ฉันกำลังวิ่งไปสถานีรถไฟ บังเอิญจริงรถไฟมาพอดี ฉันโล่งอกไปเลย แต่ระหว่างที่ฉันที่นั้งบนรถไฟ ฉันนึกคำพูดของแม่ไว้มันแปลกๆไปไหมว่า อุทาดิ เคยไปพักโรงแรมบ้านเราด้วย และเคยเล่นกับโชจังอีก ฉันไม่คิดว่าแม่เป้นความจริงหรอกแม่ชอบแกล้งฉันให้ดูสนุกๆ หึๆ

ณ บริษัท อุทาดิ

    ‘ขอความกรุณาเซ็นด้วยค่ะ คุณอุทาดิ’

เห้อ~  มันก็ยังเป็นเหมือนเดิมซ้ำที่ฉันต้องเข้ามาห้องประธานให้เซ็นใบรับรองของงานที่ทำ มันก็ดูไม่เหนื่อยหรอกแต่ฉันเหนื่อยใจมากกว่า ที่กว่าจะได้เซ็นเขานั้นเป็นนักลีลาเหลือเกิน กว่าจะเซ็นต้องมีคำพูด หนึ่งออกมาประจำชอบแกล้งฉัน

    “คุณซากุระ คุณไม่คิดจะเป็นแบบนี้บ้างหรอ”

คำพูดที่เขาพูดไปนั้น สาวๆที่อยู่ข้างก็จะพูดตอบกลับมาแบบเดิมเป๊ะๆ ว่า

    ‘ไปทำนมก่อนละกัน ค่อยมาเข้ากับพวกฉันได้ฮาๆ’

ฉันนี้เจ็บจังไม่มีนมแล้วไง ฉันก็ไม่ติดงอมแงมหรอกน่า แบร่ ฉันอยากจะพูดออกไปแบบนี้มากแต่ก็ทำไม่ได้ และแล้ว โชจังก็เซ็นให้ แล้วเสร็จทันที ระหว่างที่ฉันออกไป โชจังพูดบางอย่างกับฉัน

    “อีก 2 วัน ฉันจะไปหาอิสุมิ คุณซากุระจะไปไหมหรือไม่ไปก็ดนะครับผมไม่ห้ามและเป็นวันเกิดเขาซักด้วย ”

    ‘ฉันไปแน่ค่ะในฐานะผู้หญิงคนหนึ่งค่ะ และฉันก็ชอบใครบางคนที่ไม่ใช่เป็นแบบนี้ด้วย’

ฉันพูดออกไปอย่างด้านๆ เพราะ ฉันไม่แคร์แล้วโมโหด้วยซ้ำ ที่เขาทำแบบนี้กับฉัน ฉันเดินเชิดออกไปจากห้องนั้นแล้วปิดประตูเสียงดัง และเป็นเวลาที่เลิกงานพอดี ฉันได้ไปสันสรรกับเพื่อน นาชา และเพื่อนของนาชา ก็เหมือนนัดบร์อดละน่า ไม่เป็นไรหรอกโอกาสที่ฉันเจอกับเพื่อนๆและผู้ชายหล่อไม่หล่อไม่รู้ขอสันสรรก่อน ฮาๆ  ระหว่างที่ฉันกำลังออกไปจากบริษัท ฉันเห็นเพื่อนพนักงานตำแหน่งอีกทำงานล่วง ฉันเลยถือตนเป็นคนดีแปป ไปช่วยเขาเก็บงานที่ล่วงจากพื้น ระหว่างนั้นฉันเลยถามเขาว่า

    ‘เลิกงานกี่โมงค่ะเนี่ย’

    “ปกติก็เลยเย็นๆนี้ละค่ะ”

    ‘ออกขอทำงานเสร็จนะค่ะ ฉันขอตัวก่อนนะค่ะ ฉันมีนัดบอร์ดค่ะ’

    “เอ๊ะๆ คุณนี้นัดบอร์ดเพื่อหาแฟนใช่ไหมค่ะช่วงอายุเรามันก้ประมาณนี้ละน้า ทำงานหาแฟน และสร้างครอบครัว”

   ‘ฮ่าๆ มันก็ไม่แน่ค่ะ ถ้าฉันไปถึงถ้าเจอเด็ดๆ ฉันจะเอามาเพื่อนะค่ะฮาๆ ขอตัวก่อนค่ะ’

ฉันที่กำลังคุยกับพนังงานคนนั้นเกือบทำให้เพลินไปเลย แต่ขนาดที่คุยนั้นฉันรู้สึกเหมือนมีจ้องมองฉันอย่างเขม็นมากค่ะ แต่ฉันคิดว่าไม่มีคนหรอก แต่เป็น ผี ล้อเล่นค่ะ

ฉันก็ไปที่นัดบอร์ดเลยค่ะ

ณ ร้านอาหารตอนดึก

ฉันตอนนี้กำลังนั่งใกล้กับคนหล่อทั้งนั้นเลย นาชานี้เป็นเพื่อนที่น่ารักมากเลยฮอตในผู้ชายบ่อยเลยได้มานัดบอร์ด งานนี้สันสรรจริงมีอาหารน่ากินมาก ยำกุ้งนี้ สุดยอดเลยค่ะ ระหว่างก็มีคาราโอะเกะ และมีเหล้า ฉันตอนนี้กินไป สาม อึก แก้วแล้วรู้สึกมึนๆนิดหน่อย และ ฉันเห็นชายคนหนึ่งกำลังจ้องมาที่ฉันเหมือนเป็นใบหน้าของโชจังเลย และแล้วฉันได้คุยกับผู้ชายคนนั้นเรื่องงาน

    ‘เนี่ย นายช่วยรับฟังเราหน่อยดิ เรานะทำงานที่อุทาดิ แม่ง ทุกวันต้องเอาใบไปให้ประธานเซ็น ประธานเราก็ชอบแซวเป็นไรไม่รู้ เราเนี่ยเห็นผู้หญิงรอบห้องเลย แม่ง’

และฉันก็สลบไปและแล้วมีผู้ชายสองที่กำลังแบกฉันไปไหนไม่รู้แต่ฉันก็สลึมสลือ มองไปทางไหนก็เบลอ และแล้วฉันมองเห็นผู้ชายคนหนึ่งกำลังเขามาหาฉันแต่ฉันมองไม่เห็น   มันเบลอและฉันรู้สึกกำลังล่วง และแล้วฉัน.....

ตอนเช้า

ณ บ้าน

ฉันตอนนี้กำลังนอนที่เตียงแล้วเสื้อผ้าเหมือนไม่ได้เปลี่ยน รู้สึกเหมือนอบอุ่นจังเลยเหมือนโดนใครกอดไว้ และมันเป็นความจริงที่ฉันโดนกอด ฉันเลยรีบลุกออกจากเตียงทันทีแล้วพบว่าเป็น โชจัง เห้ยเรื่องเป็นมายังไงละเนี่ย อยู่ดีๆ โชจังมานอนกอดฉันแล้วนอนเตียงเดียวกับฉันอีก แต่เอ๊ะ ฉันรอยเลือดต้องปาก เขาคงไปโดนไรมาแน่เลย ฉันรีบไปหยิบปฐมพยาบาล ทำแผลให้เขาขนาดที่หลับ แล้วเขาก็ยังหลับอยู่แต่ไม่เป็นไรวันนี้เป็นวันหยุดพอดีของฉัน ฉันเลยไปอาบน้ำ และทำกับข้าวให้โชจัง รู้สึกได้อยุ่กับครอบครัวอีกครั้ง เห้อแต่ก็นะเป็นโชจังมันก็แปลกๆ อืม... ระหว่างที่ฉันกำลังทำอาหาร แล้วรุ้สึกเหมือนมีคนกำลังเดินมากอดฉันไว้ และมันก้เป็นจริงอีก แล้วเขาพูดกับฉันว่า

     “อย่าไปที่แบบนั้นอีก”

เขากอดฉันแบบอบอุ่นมากและเริ่มมือเลื่อยไปตรงหน้าอก อีกมือไปทางด้านล่าง  เอ๊ะ เอ๊ะ !!! ฉันต่อยหน้าเขาอย่างจัง เขาคิดจะมาข่มขืนฉัน ฉันตัวระวังกับคนนี้มากๆ และแล้ว เขาได้กินอาหารที่ฉันทำ แล้วเขาบอกกับฉันว่า

    “ขออีกทีสิ อร่อยเหมือนเคยกินที่ไหนซักแห่งเลย”

    ‘ค้าๆ คุณนายเดะจัดให้ชุดใหญ่ อาหารของฉันทำมาจากสูตรแม่ของฉันละอร่อยมากใช่ไหมละ’

    “อืมๆ ไปออกเดทกันเถอะคุณซากุระ”

ฉันไม่ได้ฟังที่เขาพูดเพราะ ฉันคิดว่าเขาต้องบอกว่า อร่อยมากเลยครับ อร่อยที่สุดครับ ทำให้ผมกินทุกวันด้วยนะครับ ฉันละปลื้มจริงและ เขาคำพูดสุดท้ายทำให้ฉันอึ้ง

    ‘ห้ะ ออกเดทหรอ ไม่เอาอ่ะ’

    “ทำไมละครับ ผมจะพาไปทำนมด้วย”

ฉันนี้โมโห คุณ สองเลย ฉันเลยเขกระบานไป หนึ่งทีเลยถึงแม้เขาจะเป็นประธานที่ฉันทำงานก็เถอะ เขานี้กวนจริงๆ ฉันเลยกวนเขากลับ

    ‘เดี่ยวสาวๆเสียใจน่ามาเดทกับฉัน  สาวของนายอึ้มๆอ่ะ ไม่เสียดายหรอ ฮาๆ’

ขนาดที่ฉันพูด เขาลุกขึ้นจากเก้าอี้แล้ว ตัวเขาก้มมาหาฉันแล้ว จูบฉัน เป็นครั้งที่สอง...เขาจูบฉันอย่างนุ่มน่วมมากแล้วมือของเขาทำเหมือนเดิมเลย ฉันชกไปอีกทีแล้วฉันถามอีกว่า

    ‘จะทำอะไรกับฉัน ฉันก็จะชกนายกลับเหมือนเดิม อย่าทำดีกว่า แล้วอีกอย่างนายมีคนที่คนที่ชอบแล้วนี้ มาทำกับอย่างของเล่นฉันไม่เอาด้วยหรอก เชอะ’

ฉันเดินไปเก็บจานเขาก็ไม่พูดไร เขามานั่งดูทีวีบ้านฉัน แหม่ จะอยุ่ไปถึงเมื่อไหร่ละนั้น ฉันก็ไม่ว่าไรหรอกแต่ถ้าค้างคืนอีกฉันจะให้เขานอนโซฟาตรงนั้นละ แต่ฉันก็ยังเขินนะ ตอนที่ฉันตื่นมาความรู้สึกมันอบอุ่นมาก หึๆ ฉันเก็บจานเสร็จ ฉันไปถามเขาว่า

     ‘นี้นาย อยู่ถึงเมื่อไหร่เนี่ย’

    “อยู่ทุกวันเลย เพื่อไม่ให้เธอไปนัดบอร์ดอีก”

    ‘เอ๊ะ นายรู้ได้ไงเนี่ย ฉันไม่ได้บอกเลยนะ’

    “ไม่บอกผมก็รู้ และคุณเหมือนคนๆนั้นมากทำให้ผมคิดถึง เอางี้ไหมมาคบกับฉันสิ ฉันให้เงินเยอะเป็นสองเท่าน้าแล้วแต่นะ  ”

ฉันก็อยากทำหรอกแต่ฉันอยากให้เป็นจริงมากกว่าที่มาเป็นหลอกๆแบบนี้ นายนี้เจ้าเล่ห์จริงๆ หรือว่าฉันรักเขาจริงๆ.......