School โรงเรียนป่วนรัก(อ่านบทนำก่อนนะคะ)
เขียนโดย 
108Yearsago
วันที่ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 เวลา 09.09 น.
แก้ไขเมื่อ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 13.53 น. โดย เจ้าของนิยาย
1) ชั้นไม่ชอบหมอนั่นเลย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความปรี๊ดดดดดดดดด เสียงนกหวีดจากครูพละสุดโหด เรียกให้นักเรียนห้อง A เข้าแถว
"เร็วๆ อย่าชักช้า อยากโดนทำโทษกันรึไงฮะ" ครูพละตะโกนเรียกนักเรียน
"ค่าาา/ค้าบบ" 
"เดี๋ยวก่อน ทำไมนักเรียนชายคนนั่นไม่ใส่ชุดพละห้ะ คิดว่าเรียนอะไรอยู่ เรียนบัลเลย์รึไง" ครูพละสังเกตเห็นชาร์ลไม่ได้เปลี่ยนชุด
"นักเรียนใหม่ค้าบ" ชาร์ลตะโกน
" อ๋อ นักเรียนใหม่ แล้วแกไม่ได้ดูตารางเรียนรึไงห้ะว่ามีเรียนพละวันนี้ ขอเหตุผลซิ ถ้าฟังไม่ขึ้นล่ะก็..."
"ชุดยังไม่ซักครับ!!!" พวกเพื่อนๆก็หัวเราะกันใหญ่
"โรงเรียนเค้าให้ก่อนแกเปิดเป็นเดือนแล้วไม่ใช่ไง วิ่งรอบสนาม 3 รอบ!!" ครูพละเป่านกหวีดทำโทษชาร์ล
"ครูครับผมเปลี่ยนเป็นอย่างอื่นไม่ได้หรอค้าบ" ชาร์ลพูดกับครู
"ได้ เปลี่ยนเป็น 5 รอบ ไปๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!"
"ชาร์ลเค้าก็น่ารักดีเหมือนกันนะเอลลี่ เขาก็ปลื้มเธออยู่น้า ไม่ลองคุยๆกันล่ะ" มีอาพูดแหย่เอลลี่
"โธ่...มีอา เธอล่ะก็" เอลลี่ทำหน้าเขินนิดหน่อย
"วันนี้ครูให้รับส่งลูกบอล พวกเธอจับคู่กันนะ ครูจะทดสอบท้ายคาบ"
"เอลลี่เธอมาคู่ชั้นนะ" ชาร์ลเดินเข้ามาหาเอลลี่
"โทษนะคือชั้นคู่กับมีอาแล้วน่ะ" เอลลี่หันกลับไปตอบชาร์ล
"พวกเธอคู่กันเถอะ ชั้นจะคู่กับ...ไมค์(เด็กเอ๋อของห้อง)
" มีอา เธอมีแผนอะไรห้ะ" เอลลี่กระซิบมีอา
"ป๊าววววว ชั้นไปก่อนล่ะ ไมค์สุดที่รักชั้นรออยู่"
"ไปซ้อมกันเถอะเอลลี่ ใต้ต้นไม้ตรงนั้นว่างนะ" ชาร์ลจับมือเอลลี่
"ดูนั่น เปิดเทอมวันแรกก็มาจับผู้ชายเลยนะยะแม่เอลลี่" อีฟสะกิดจัสมินกับแมรี่ให้หันไปดูเอลลี่
"ชั้นบอกและว่าหล่อนน่ะร้าย คอยดูชั้นจะกระชากหน้ากากมันออกมา" แมรี่มองจิกเอลลี่จากไกลๆ
"แต่ก่อนเธอจะกระชากหน้ากากคนอื่นน่ะ กระชากวิญญาณความดีเอามาใส่ตัวเองซะบ้างนะจ๊ะแมรี่ ชั้นรู้สึกถึงกลิ่นของความชั่วร้ายวนเวียนอยู่แถวเธอน่ะ" มีอาได้ยิน เลยพูดกัดแมรี่บ้าง
"หนิมีอา ให้มันน้อยๆหน่อยนะจ๊ะ ลืมแล้วหรอว่าชั้นน่ะลูกสาวใคร" แมรี่พูด
"ตัวเองยังไม่รู้เลยว่าเป็นลูกใคร ชั้นว่าเธอไปโรงบาลให้เค้าเชคสมองบ้างก็ดีนะจ๊ะ" มีอาสวนกลับไป
-จัสมินกับอีฟแอบขำ-
"นี่พวกหล่อนอยู่ข้างใครกันแน่ยะ" แมรี่หันไปหาจัสมินกับอีฟ
-เวลาเดียวกัน-
"เห้ย เจคดูนั่นดิ ชั้นว่า2 คนนั้นมีแววปลื้มกันว่ะ" อลันพูดกับเจค หันหน้าไปทางเอลลี่กับชาร์ล
"ใครมีแววกับใครก็ไม่เห็นจะเกี่ยวอะไรกับชั้นเลยหนิ" เจคมองไปที่เอลลี่ชั่วขณะหนึ่ง และหันกลับไปซ้อมต่อด้วยหน้าตาที่เฉยชา
ปรี๊ดดดดดดดดดดดดดด เสียงนกหวีดครูฝึกเรียกรวมตัวกัน
"เอาล่ะ ใครพร้อมก่อนก็มาสอบก่อนได้เลยนะ"
"เอลลี่ เราไปสอบกันเลยมั๊ย ชั้นว่าเธอเก่งมากเลยนะ เราต้องได้คะแนนเยอะแน่ๆเลยล่ะ" ชาร์ลพูดชักชวนให้เอลลี่ไปสอบเป็นคู่แรก
"เอางั้นก็ได้" เอลลี่เดินประหม่า ไปสอบกับชาร์ล
วี๊ดดดวิ่ววว วิ๊ดวิ่วววว ยังไงๆคู่นี้
"พูดอะไรของนาย" เอลลี่พูดกับเพื่อนชายที่ล้อเธอ
"นี่พวกเธอคอยดูนะ" แมรี่พูดกับเพื่อนของเธอเหมือนกับว่าเธอมีแผนอะไรสักอย่าง
แมรี่ยื่นขาออกไป สกัดขาเอลลี่ ทำให้เธอสะดุดล้ม ลูกบอลจากมือเธอหลุดมือเด้งไปกระแทกหน้าเจคเต็มๆ
"โอ้ยย เธอทำบ้าอะไรของเธอ ไม่ระวังอะไรเลย ยัยบ้า ซุ่มซ่ามจริงๆ อย่างงี้ไม่ต้องสอบหรอกไป๊ เธอมันไม่ได้เรื่องอยู่แล้ว" เจคพูดเสียงดังใส่เอลลี่
"ชั้นขอโทษ ฉันไม่ได้ตั้งใจ ขอโทษจริงๆ" เอลลี่น้ำตาคลอ เธอไม่เคยโดนใครว่าเธออย่างงี้มาก่อน
"ขอโทษแล้วมันจะหายมั๊ยล่ะ ยัยปัญญาอ่อน!!!"
เอลลี่หยุดนิ่งไป เธอโดนผู้ชายด่าได้รุนแรงมาก จากนั้นเอลลี่ก็วิ่งไปที่ห้องน้ำ
"นี่นาย ไม่เห็นจะต้องพูดแรงขนาดนั้นเลยหนิ อะไรกันเอลลี่ก็ขอโทษแล้ว ด่าขนาดนี้ไปด่าคนที่สกัดขาเอลลี่นู่น นั่งหัวโด่อยู่น่ะ" มีอาฉุนที่เจคว่าเพื่อนเธออย่างนั้น เพราะเธอเห็นว่าแมรี่เป็นคนสกัดขาเอลลี่
"เรื่องจริงว่ะเจค ชั้นก็เห็นว่ายัยแมรี่อะไรนั่นสกัดขาเธอจริงๆ" อลันหันไปพูดกับเจค
"นังแมรี่เธอนี่ร้ายจริงๆ" มีอาพูด
"อะไรของเธอ ไหนล่ะหลักฐานยะ" แมรี่พูดเยาะเย้ย
-ห้องน้ำหญิง-
"ฮื่อๆๆT-T ทำไมเขาต้องว่าชั้นขนาดนี้ ชั้นไม่ได้ตั้งใจซะหน่อยนึง ชั้นไม่ชอบเขาเลย เกลียดๆๆๆๆๆๆๆๆ หมอนั่นที่สุด คนใจร้าย"
"ก๊อกๆ เอลลี่เธออยู่ในนั้นรึป่าว ชั้นเองมีอา ออกมาเถอะ เธอไม่ผิดซะหน่อย นังแมรี่แกล้งเธอต่างหาก ชั้นจัดการไปเรียบร้อยแล้ว" มีอาเคาะประตูห้องน้ำที่เอลลี่อยู่ เธอได้ยินเสียงร้องไห้ดังออกมา
"ฮื่อๆๆ มีอา ชั้นไม่เคยโดนใครว่าขนาดนี้มาก่อนเลย ดูเขาว่าชั้นสิ" เอลลี่เปิดประตูเข้ามากอดมีอา
"ใจเย็นน่า เขาคงโกรธนิดหน่อยนั่นแหละ ดูหัวเขาสิ ช้ำขนาดนั้น" มีอาปลอบเอลลี่
"แต่เขาทำฉันอายต่อหน้าทุกคนเลยนะมีอา ฮื่ออๆ ชั้นเกลียดเขา ไม่ชอบเขาเลย"
" คนที่เธอควรจะเกลียดน่ะคือยัยแมรี่นู่น หล่อนน่ะเป็นต้นเหตุนะเอลลี่"
"ตอนเนี้ยเราขึ้นห้องเรียนก่อนเถอะนะ อย่าให้ใครเห็นว่าเธอร้องไห้ด้วย" มีอามองหน้าเอลลี่และกล่อมให้เธอกลับห้อง
ตึก...ตึก...ตึก...
ระหว่างที่เอลลี่เดินไปที่โต๊ะ สายตาของเธอก็หันไปที่เจค คนที่ว่าเธอ เจคหันมาหาเธอด้วยสายตาที่เย็นลงกว่าเดิม แต่ดูเหมือนจะสายไปแล้ว เพราะเอลลี่ไม่ชอบเจคเข้าไปแล้ว
-เลิกเรียน-
"นี่เอลลี่วันนี้มีงานที่สวนนะ เธอจะไปมั๊ย" มีอาหันไปหาเอลลี่
"วันนี้คงไม่ได้หรอกมีอา ชั้นต้องไปช่วยแม่จัดบ้านน่ะเห็นวันนี้แม่มีแขกจะมาที่บ้านน่ะ" เอลลี่พูด
"อ๋อ ถ้างั้นถ้าเธอมาทันก็มานะเอลลี่ ชั้นไปก่อนนะ" มีอาโบกมือลาเอลลี่
"อื้มม" เอลลี่พูดพร้อมกับโบกมือกลับ
-กลับมาแล้วค่า-
"กลับมาแล้วหรอเอลลี่ พอดีเลยมาช่วยแม่จัดขนมหน่อยลูก เพื่อนแม่กำลังจะมาแล้ว เขาเอาลูกชายเขามาด้วยน่ะ อยู่โรงเรียนเดียวกับลูกเลยนะเอลลี่
"เอ๊ะ ใครกันนะ"
"อย่ามัวสงสัยเลยลูก มาช่วยแม่ก่อนเร๊ว"
"ค่ะแม่"
อ๊อดด...กริ่งที่บ้านของเอลลี่ดังขึ้น
"สงสัยว่าจะมากันละ เดี๋ยวแม่ไปรับแขกเองจ่ะ"
"หวัดดีจ้า ไม่เจอกันนานเลยคุณแอนนา" แม่ของเอลลี่ยิ้มต้อนรับแขก
"นี่ลูกชายชั้น เจค... เจคทักทายคุณน้าสิลูก"
"หวัดดีครับคุณน้า รบกวนด้วยนะครับ"
"จ้าเชิญจ่ะ เข้ามาเลยย" แม่ของเอลลี่เชิญแขกเข้าบ้าน
"นั่งก่อนนะ เดี๋ยวน้าให้ลูกสาวยกขนมมาให้" แม่ของเอลลี่ให้เจคกับแม่นั่งลงที่โซฟา
"เอลลี่ลูก ยกมาเลยจ่ะ" แม่เรียกเอลลี่
"ค่ะแม่ มาแล้วค่า"
ทันใดนั้น ตา2ตาของเจคก็มองไปทางเอลลี่ เขาตกใจมาก ที่แม่ของเขาและแม่ของเอลลี่รู้จักกัน ฝ่ายเอลลี่ก็ตกใจไม่น้อย เธอทำจานขนมตกลงพื้น แต่ที่ยิ่งกว่านั้น เจคเห็นเอลลี่ใส่ชุดนอกครั้งแรก เธอดูน่ารักมาก
"เอลลี่ระวังหน่อยลูก เดี๋ยวแม่เก็บเองจ่ะ ลูกไปนั่งก่อนนะ"
"หวัดดีจ้าเอลลี่ น้าเป็นเพื่อนของแม่หนูนะ นี่ลูกชายน้า ชื่อเจคจ่ะ เห็นว่าอยู่โรงเรียนเดียวกับหนูด้วยนี่ เคยเจอกันรึป่าวจ๊ะ"
"เอ่ออ เราอยู่ห้องเดียวกันด้วยค่ะ" เอลลี่พูดอย่างอ้ำๆอึ้งๆ
"อ้าวหรอจ๊ะ ดีเลยนี่ นี่เธอลูกเรารู้จักกันนะเนี่ย" แม่ของเจคตะโกนบอกแม่ของเอลลี่ว่าเจคกับเอลลี่อยู่ห้องเดียวกัน"
"จริงหรอลูก ลูกรู้จักเจคหรอ วิเศษไปเลย ได้คุยกันรึยังจ๊ะที่โรงเรียน"แม่ของแอลลี่ถามเอลลี่
"ค่ะ เราคุยกันแล้วค่ะ"
"เจคจ๊ะ หัวหนูไปโดนอะไรมา ดูท่าเจ็บน่าดูเลยนะ" แม่ของเอลลี่สังเกตเห็นที่หน้าผากของเจค
"อ๋ออ เอ่อออ คือเกิดอุบัติเหตุนิดหน่อยน่ะครับ ผมไม่ระวังเองครับคุณน้า" เจคตอบ
เอลลี่มองหน้าเจค ว่าทำไมเจคไม่ฟ้องแม่เธอ ว่าเธอเป็นคนทำให้เจคเจ็บตัว
"ขนมพวกนี้อร่อยมากเลยนะครับคุณน้า แถมตกแต่งขนมได้ดีมากเลยนะครับเนี่ย ใครเป็นคนทำหรอครับ" เจคถาม
"น้ากับเอลลี่ช่วยกันทำน่ะจ่ะ แต่เอลลี่เธอเป็นคนตกแต่งทั้งหมดจ่ะ"
"อ๋อ หรอครับ" เจคมองหน้าเอลลี่ที่กำลังก้มหน้าก้มตาไม่พูดอะไรเลย
"้เอ่อ...แม่คะ หนูขอตัวขึ้นไปนอนก่อนนะคะ หนูรู้สึกไม่ค่อยสบาย" เอลลี่หันไปหาแม่ของเธอ
"เป็นอะไรมากรึป่าวลูก เมื่อกี๊ก็ยังดีๆอยู๋เลยนะ" แม่เอลลี่ถาม
"สงสัยเรียนพละวันนี้ตากแดดนานไปหน่อยน่ะค่ะแม่ ไม่เป็นไรมากหรอกค่ะ นอนพักคงจะหาย"
"งั้นขึ้นไปนอนพักซะนะ เดี๋ยวแม่ตามไปจ่ะ"
"เป็นเพราะเรารึเปล่านะที่ทำให้ยัยนั่นรู้สึกแบบนั้น เรื่องวันนี้ เราก็รุนแรงไปจริงๆแหละ"(เจคคิด)
"อะไรกันนะหมอนั่น กลับบ้านมาแล้วก็ยังเจออีก อุตส่าห์ไม่อยากเจอแท้ๆ อะไรกันนะชีวิตชั้น" เอลลี่ทิ้งตัวลงบนเตียง แล้วก็บ่นพึมพำ
"แล้ววันพรุ่งนี้ชั้นควรทำตัวยังไงเนี่ย มีคัดเลือกนักแสดงวันฤดูร้อนซะด้วย โอ้ยยยย"
To Be Continue...
Chapter 2
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ
