just only you เพียงเเค่เทอ (เดียว)

“กริ้งงงงงง ขณะนี้ได้เวลาเข้าเรียนแร้ว ขอให้นักเรียนทุกตนเข้าเรียนด้วยค่ะ”
เสียงประกาสดังขึ้น ทำให้ฉันและโมโนต้องแยกกันไปเข้าเรียน  อ่อ โมโนเรียน เกรด 11 ห้อง A
ส่วนฉัน เกรด11 ห้อง B การคัดห้องเรียนมาจากเกรดล้วนๆ  ที่นี่มักจะมีแต่เดกไฮโซ พ่อรวยแม่รวย ส่วนฉันได้ทุนเข้ามาเรียน จึงไม่มีค่าใช้จ่ายอะไรมากมาย
หลังจากที่เดินเข้าห้องเรียน ฉันก้อได้เจอกับ ตัวการที่ทำให้ฉัน้กิดเรื่องเมื่อเช้า ฉันหันไปมองประตูข้างหน้า ยังคงมีเดกผูหญิงชูป้าย “พี่ฟิสิกส์”  โอ้ยย มันอะไรขนาดนั้นนนนน ตั้งแต่ฉันอยุ่ห้องนี้มา ฉันไม่เคยได้คุยกะนายฟิสิกส์เรย   ฟิสิกส์ จะเปนหนุ่มหล่อ ฮอต ประจำโรงเรียน สีผม สีน้ำตาล ดางตาสีน้ำตาล หน้าใส สูงขาว ปากสีชมพู จึงไม่แปลกที่จะมีคนคลั่ง ฟิสิกส์จะมีเพื่อนสนิทที่สุดก้อคือ นายเทย์ เกรด 11 ห้อง C  
                          นาย โฟน เกรด 11ห้อง A
ทั้งสามคนมักจะไปไหนมาไหนด้วยกันเสมอ จึงเปนที่รุ้จักของคนทั้งโรงเรียน
 นอกจากนั้นนายฟิสิกส์ยัง มีพ่อ เป็นรองผู้อำนวยการที่นี้ 
ตึกๆๆๆ เสียงดังแบบนี้ จะเปนเสียงรองเท้าส้นสูงประมาณ 4 นิ้วได้ ซึ่งเปนเสียงที่นักเรียนในห้องนี้รุ้ดี เสียงร้องเท้าของ ครุ นิดา ครูประจำห้องเรียนนี้นี้เอง แต่แปลก วันนี้เทอมาพร้อมกับ ผช คนหนึ่ง ผมสีดำ สุง ขาว  ตาสีน้ำตาล ดูเงียบๆ สุขุม ยืนนข้างๆครุนิดา
“อ่ะสวัสดีค่ะ นักเรียน วันนี้ครูมีเรื่องจะแจ้งให้ทราบ วันนี้เราจะมีเพื่อนคนใหม่ ซึ่งเขาพึ่งย้ายมาจากต่างประเทศนะค่ะ” ครูนิดาพูดขึ้นขณะที่นักเรียนทั้งห้อง ….. เงียบ กริบบบ กริบบจริงๆ
“อะเครๆๆ แนะนำตัวเองให้เพื่อนรุ้จักหน่อย” ครูนิดาหันไปมองหน้า  ผช คนนั้น แร้วยิ้มกว้าง
“วัดดี เราชื่อ แม็กเวลล์ พึ่งกลับมาจาก ออสเตรเลีย ยินดี ที่จะได้รุ้จักทุกคน” หืมมม  น้ำเสียงเยนชามากกกก แบบเย็นเยือก เปนการแนะน้ำตัวได้แบบ … ทุกคนเงียบกริบ
“อ่ะๆ ใครมีรัยสงสัยจะถามครูไหม”ครูนิดา
 “……….” นักเรียนทั้งห้อง
“เงียบ อ่ๆๆ เรียนวิชาต่อไปได้ แม็กเวลล์ เทอไปนั่งข้างๆ แสงแดดป่ “ หา00 ให้นั่งข้างฉัน  คือไรอ่  ไม่อาววววว ชอบนั่งคนเด่วววววว
และแล้วแม็กเวลล์ก้อนั่งลงโต๊ะข้างๆฉัน ซึ่ง ฉันอยุ่ตรงกลาง ระหว่าง แม็กเวลล์และนายฟิสิกส์
“แหมๆๆๆๆ แสงแดด ช่วงนี้ ฮอตนะ มี ผช ประกบข้างๆ ฮ่าฮ่า” และนักเรียนหนึ่งในห้องก้อแซวขึ้น แต่ฉันกำลังจะอ้าปากเถียงกลับ แต่มันไม่ทัน ดันมีเสียงหนึ่งพุดไปก่อน
“อิจฉาหรอ หน้าอย่างเทอนั่งตรงนั้นนะดีแล้ว” โอมายยยยกอดดดด ฟิสิกส์  นาย คือ นายพูดไรออกไป   ฟิสิกส์เลือกที่จะเปนคนตอบกลับเสียงแซวจากเพื่อนร่วมชั้น
“…….”  เพือนในชั้น
“0.0”  ฉัน
ความเงียบปกคลุมทั่วห้อง
เงียบ
กริบ
โอ้ยยยยยย  อารายยเนี้ยยยย
“นี่ วัดดี เทอชื่อไร “ ในขณะที่สมองกำลังประมวณภาพคนในห้อง มีเสียงหนึ่งดังขึ้นมา จากข้าง ฉันจึงหันไปมอง โห้ๆๆ แม่งหล่อจังว่ะ จมูกก้อโด่ง ขาว หน้านี่อย่างเนียน หุยยยย หลุดมาจากไหน จ้องเข้าไป จ้องเข้าไป อีกนิดอีกนิดดดด
“นี่ เทอ! มองอะไร” เสียงนั้นดังอีกครั้ง และดังกว่าเก่าเปนการเตือนว่า  จะมองรัยหนักหนา
“อ่อ อืม  ขาว”
“หะ”  ??
“อ้อ เราชื่อ แสงแดด ยินดีๆๆๆ” ฉันเริ่มได้สติ มาทีละนิด หืมม หล่อจริงไรจริง ชอบอ่
“อ่อ เคร เราแม็กเวลล์นะ “
“อ่ เรารุ้แร้ว บอกหน้าห้องแร้วนิ”
“อ่า  ฮ่าฮ่า “ คนอะไรหัวเราะก้อหล่อ  อิอิ
ตึ่ง!!! หะ เสียงตบโต๊ะ อะไรอีกล่
“เบื่อโว้ยยยยยยยย “ ฟิสิกส์โวยวายขึ้น
“นี่เปนรัยของนาย อยุ่ดีๆก้อโวยวาย” ฉันหันไปถาม
“เปนรัยก้อได้ อย่าเสือกได้ป่”   เอิ่ม ที่คือ บทสนทนาครั้งแรกและครั้งสุกท้ายที่ฉันกับฟิสิกส์เราจะคุยกัน เกลียดดดดดด กุเจบปวดดดดไปพร้อมๆกับหน้าแตก
“นี่ๆๆ “ แม็กเวลล์
“ว่าไง”
“พักแร้ว เทอชวนพาฉันไปเดินรอบโรงเรียนหน่อยดิ “
“ทำไมฉันต้องไปอ่” ฉันถามกลับ บอกเรย อย่างกวนตีน
“ฉันพึ่งมาครั้งแรกอ่ “แมกเวลล์ทำเสียงอ่อยๆ
“ก้อได้ๆๆ เด่าพาไป” ฉันตอบตกลงแบบจำเปน
ฉันรุ้สึกว่า มีคนมองฉันตลอดเรย  แต่ก้อไม่ได้คิดไรมาก พอพัก ฉันก้อพาแมกเวลลเดินไปรอบๆโรงเรียน แต่เสียดายที่โมโนไม่ยอมมาด้วย ฉันกับแมกเวลลจึงไปกันแค่สองคน หลังจากนั้นฉันกับแมกเวลลเราก้อเหมือนจะสนิทกันทากขึ้น  แมกเวลล์ ไม่เยนชาเหมือนตอนแรกที่เหน แต่กลับเปนคนสนุกสนาน เฮฮา แมกเวลล เล่าเรื่องที่เขาไปต่างประเทศมากมายให้ฟัง มันช่างสนุกมากกกก โอ้ยยยมีความสุขได้อยุ่ใกล้คนหล่อ