โลกที่แตกต่าง

-

เขียนโดย NameKS

วันที่ 10 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 เวลา 12.08 น.

  2 ตอน
  0 วิจารณ์
  4,455 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 11 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 14.37 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

2) โลกใหม่กับสาวหูสัตว์

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ

ต่อจากตอนที่แล้ว

ผมตกลงไปในน้ำ

"แคก แค่ก" ผมโผล่หัวขึ้นมาจากน้ำแล้วพยายามว่ายเข้าฝั่ง

"ถึงฝั่งสักที" ผมขึ้นไปบนฝั่งพร้อมกับมองพระอาทิตย์

"อะไรกันละเนี่ย" ผมมองไปบนท้องฟ้ากลับพบว่ามีพระอาทิตย์ 2 ดวงหลังจากนั้นผมก็มองไปรอบๆต้นไม้ที่ไม่รู้จักเมืองที่ไม่รู้จักสัตวแปลกตามากมาย แต่ผมก็รู้สึกคุ้นเคยเหมือนว่าผมเคยเห็นที่ไหน

"อ่า ผมนึกออกแล้ว!!" นี่มันข้างในเกมส์ที่ผมเล่นนี่นา

      หลังจากนั้นก็ได้มีผู้หญิงลึกลับปรากฏตัวขึ้น

"คือ ว่าท่านใช่ผู้กล้าอันดับหนึ่งรึเปล่าคะ?" มีเสียงออกมาจากคนที่ค่อยๆเดินเข้ามาใกล้เรื่อยๆๆๆ

"ใช่แล้วหละ" ผมตอบกลับพร้อมหันไปมองเธอ "นั่นมัน" ผมตกใจสาวหูสัตว์

"สาวหูสัตว์สาวหูสัตว์ละ" ผมวิ่งเข้าไปหาเธอแล้ววิ่งไปจับหูจับหางเธอลูบคลำไปมา

"หูสัตว์ หูสัตว์จริงด้วย ของจริงแท้ 100%" ผมทำหน้าตาโรคจิต

"ท่านผู้กล้าพอเถอะค่ะ ฉัน อ้าาา อย่านะคะมันน่าอายนะคะ" สาวหูสัตว์บอกกลับอย่างเขินๆ 

      ผมหยุดจับคลำแล้วก็หางของเธอแล้วถอยหลังออกมานิดนึงผมมองดูเธอ:เธอสวยจังเลยไว้ผมยาวถึงหลัง ปากสีชมพู แก้มอวบอิ่ม แถมหน้าอกยัง: ผมคิดพร้อมทำหน้าเคลิ้ม

"ท่านผู้กล้าคะ ท่านผู้กล้าคะ" สาวหูสัตว์เรียกผม "ครับ" ผมกลับมาผมตบหน้าสองที่เพื่อเรียกสติกลับมา

"เป็นอะไรไหมคะ? ท่านผู้กล้า" สาวหูสัตว์เรียกผม "ไม่เป็นไรครับ" ผมตอบไปหันหน้าไปหาสาวหูสัตว์ยกนิ้วพร้อมทำหน้าหล่อให้

"งั้นดิฉัน ขอแนะนำตัวนะคะ" สาวหูสัตว์พูด

ผมจ้องมองหน้าเธอตลอดเธอก็ทำท่าเขินส่ายตัวไปมาตลอด:น่ารักจ๊างงง:ผมคิดในใจ

"ดิฉันชื่อโซเฟีย จะมาค่อยช่วยท่านผู้กล้าในการปราบจอมมารค่ะ" โซเฟียพูด

"โซเฟียจังหรอ ผมชื่อซาโตรุนะ เรียกชื่อผมได้เลย" ผมพูดชื่อสาวหูสัตว์ซ้ำพร้อมยิ้มไปคิดไปว่า:คนอะไรทั้งสวยทั้งน่ารักชื่อก็เพราะอีก: ผมคิดในใจ

"งัน คุณซาโตรุ เราจะไปกันรึยังคะ" โซเฟียพูด

"ไปไหนหรอครับ?" ผมพูดไปทั้งๆสงสัย

"วิหารเทพคาเมลอนค่ะ" โซเฟียตอบกลับ

"ไปทำอะไร?" ผมถามกลับ

"ไปรับดาบศักดิ์สิทธิ์ของคุณซาโตรุยังไงละคะ" โซเฟียตอบ

"ดาบศักดิ์สิทธิ์?" ผมตอบกลับ

"ใช่ค่ะ เอาใช้ล้มจอมมารไงคะ" โซเฟียพูดอย่างสดใส

"วิหารอยู่ไม่ไกลจากที่นี่หรอกค่ะ ไปกันเลยนะคะ" หลังจากนั้นโซเฟียก็มาจับมือผมและมาพาผมวิ่งไปแต่ผมไม่รู้สึกว่าผมเหนื่อยเลยหรือเพราะว่าผมอยู่ในเกมส์รึเปล่าไม่รู้หลังจากนั้นผมก็มองที่มือโซเฟียตลอดทางจนไม่รู้ว่าวิ่งมานานเท่าไหร่

"ถึงแล้วค่ะ" โซเฟียพูดขึ้น

   ผมเงยหน้าขึ้นไปมอง

"นี่มัน....."

                                         >>>>โปรดติดตามตอนต่อไป<<<<

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา