มันคงเป็นความรัก...
10.0
เขียนโดย Guykung_155
วันที่ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 เวลา 23.47 น.
9 บท
0 วิจารณ์
11.01K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 8 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 01.29 น. โดย เจ้าของนิยาย
4) เค้กช็อกโกแลต..
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ หลังจากที่ทำภารกิจเสริมสวยเสร็จ....
" นี่ๆ แล้ว มิกะ นาโนะ และฮันโนะ รู้ได้ไงว่าเราชอบ...ชายคนนั้นอ่ะ แปลกอ่ะ ไม่เคยบอกใครเลยนะ " ฟูจิโอกะ สงสัย?
" ก็....มี...อยู่....ว่าาาาา " มิกะพูด
หลังจากที่ฟูจิโอกะวิ่งออกจากงานเทศกาลต้อนรับสงกรานต์ ฮันโนะ สาวร่างเล็กได้เชิญชวน มิกะ และพาไปร้านเกมตรงร้านตับไก่ ตามที่มิกะต้องการ แต่ฮันโนะก็ได้ชวนฟูจิโอกะนะ แต่ดันวิ่งไปซ่ะก่อน.. ระหว่างขับรถ..
" เดี๋ยว ฉันแวะไปคุยกับเพื่อนฉันก่อนนะ มิกะ " ฮันโนะบอก
" ได้เลย "
ฮันโนะไปหานาโนะ แถวๆสวนมะม่วง..
" ไงจ้ะ ฮันโนะ " นาโนะสาวอ้วนกล่าวท้กทาย
" ไงยะหล่อน " ฮันโนะกล่าว
" เธอหน้าคุ้นจังเลยนะ " มิกะบอกนาโนะ
" อ้าว เธอนี่นา มิกะ ที่เรียนดนตรีด้วยกัน " นาโนะตกใจ!พร้อมดีใจ
" ช่ายๆ "
" รู้จักกันด้วยเหรอ " ฮันโนะบอก
" ตั้งแต่ ม.ต้น ล่ะเออ! " นาโนะพูด
ทั้ง 3 ก็คุยกันไป จน..
" ฉันกลับบ้านก้อนละพวกมรื้งงง " นาโนะบ้ายๆ
" เออๆ บ้ายๆ " ฮันโนะโบกมือ
" บ้ายๆจ้า " มิกะยิ้มแย้ม
" เจอกันนน "
นาโนะเดินจากไป...
" นั่น ฟูจิโอจังนี่นา " มิกะตกใจชี้ไปใต้ต้นม่ะม่วง
" เออจริงๆด้วย " ฮันโนะพูด
" กรี๊ดดดดด " ฟูจิโอกะกรี๊ด เมื่อชายหนุ่มอุ้มลูกแมวกับมะม่วงลงมา
" เอามะม่วงไหมครับ? " ชายหนุ่มยื่นมะม่วงให้ฟูจิโอกะ ฟูจิโอกะยิ้มพร้อมเขิน
" มีการเขินด้วยนะ แสดงว่าฟูจิโอกะชอบผู้ชายคนนั้นแน่ " ฮันโนะพูด
" เออก็จริง ผู้ชายคนนั้นคุ้นๆอ่ะ เหมือนเคยเห็นที่ร้านเกมตรงร้านตับไก่อ่ะ " มิกะพูดพร้อมสงสัย
จากนั้น ฟูจิโอกะก็เสียใจ พร้อมเดินขึ้นรถโดยสาร ไปนั่งข้างสาวอ้วนนาโนะ
ขณะฟูจิโอกะกำลังร้องไห้
ตื้ด ตื้ด... เสียงเรียกเข้ามาในโทรศัพท์สาวอ้วนนาโนะจัง
" โหล มีไร " นาโนะพูด
" ฉันอยู่นอกหน้าต่างรถเนี่ย! หันมาดูสิ้ " ฮันโนะกล่าวพร้อมถือโทรศัพท์แนบที่หู นาโนะเอนไปดูข้างนอกหน้าต่าง
" ดีจ้า เห็นพวกแกละ " นาโนะบอก
" แกปลอบใจคนข้างๆแกดิ้ แล้วพาไปที่บ้านฉัน " ฮันโนะบอก
" เครๆ"
" เรื่องเป็นแบบนี้อ่ะแหละ " นาโนะบอก
" ช่ายๆ " ฮันโนะกับมิกะ พูดพร้อมๆกัน
ถึงหน้าร้านเกม
" นั่นไง อยู่ในร้านเกมด้วย " มิกะบอก
" เข้าไป เข้าไป " ทั้ง 3 คน ดันฟูจิโอกะ ให้เข้าไป
" หลบทางหน่อยค่ะ " มีผู้หญิงสวย ขาวใสคนนึงถือเค้กช็อกโกแล็ต เข้าไปในร้านเกม
" อาสึโตะคุง " ผู้หญิงสวย ขาวใส คนนี้ยื่นเค้กช็อกโกแลตให้ อาสึโตะที่กำลังเล่นเกมอยู่
" น้อวววว " เสียงเพื่อนอาสึโตะพูดพร้อมกัน
อาสึโตะยิ้มพร้อมรับเค้ก
" สิ้น สิ้น สิ้น สิ้นเลยอิหนู " ฮันโนะพูด
" ดูเขาสิ ฟองน้ำก็ไม่ได้ใส่ แต่งตัวก็สวยแซ่บ หน้าก็ไม่แต่ง ขาวก็ขาวอ่ะ ฟูจิโอจังแพ้แล้ว แพ้อ่ะแพ้ " มิกะพูด
ฟูจิโอกะยืนน้ำตาไหล
" ใครว้ะ!? บอกให้ยัดฟองน้ำ " นาโนะพูด
" มึงนั่นแหละ!! "
หลายๆวันผ่านไป
ฟูจิโอกะนอนพักบนเตียงที่แสนนุ่ม พร้อมกลุ้มใจเรื่องที่ร้านเกมในวันนั้น... เธอกระโดดลุกออกจากที่นอน ไปที่หน้ากระจก พร้อมทำท่าแบ๊วๆ ทำท่าใสๆ พยายามทำหน้าให้สวย.. แต่ก็..ไม่สวย.. ฟูจิโอกะเพลียเศร้า
" ลูกจ๋าลูก ไปซื้ออุปกรณ์การเรียนไป โรงเรียนก็จะเปิดอยู่แล้วเนี้ย เหลืออีกไม่กี่วัน " เสียงคุณแม่เรียกให้ไปซื้อของ
" โอเครคร๊าาา แม่ขาาา "
ติดตามตอนต่อไป...
" นี่ๆ แล้ว มิกะ นาโนะ และฮันโนะ รู้ได้ไงว่าเราชอบ...ชายคนนั้นอ่ะ แปลกอ่ะ ไม่เคยบอกใครเลยนะ " ฟูจิโอกะ สงสัย?
" ก็....มี...อยู่....ว่าาาาา " มิกะพูด
หลังจากที่ฟูจิโอกะวิ่งออกจากงานเทศกาลต้อนรับสงกรานต์ ฮันโนะ สาวร่างเล็กได้เชิญชวน มิกะ และพาไปร้านเกมตรงร้านตับไก่ ตามที่มิกะต้องการ แต่ฮันโนะก็ได้ชวนฟูจิโอกะนะ แต่ดันวิ่งไปซ่ะก่อน.. ระหว่างขับรถ..
" เดี๋ยว ฉันแวะไปคุยกับเพื่อนฉันก่อนนะ มิกะ " ฮันโนะบอก
" ได้เลย "
ฮันโนะไปหานาโนะ แถวๆสวนมะม่วง..
" ไงจ้ะ ฮันโนะ " นาโนะสาวอ้วนกล่าวท้กทาย
" ไงยะหล่อน " ฮันโนะกล่าว
" เธอหน้าคุ้นจังเลยนะ " มิกะบอกนาโนะ
" อ้าว เธอนี่นา มิกะ ที่เรียนดนตรีด้วยกัน " นาโนะตกใจ!พร้อมดีใจ
" ช่ายๆ "
" รู้จักกันด้วยเหรอ " ฮันโนะบอก
" ตั้งแต่ ม.ต้น ล่ะเออ! " นาโนะพูด
ทั้ง 3 ก็คุยกันไป จน..
" ฉันกลับบ้านก้อนละพวกมรื้งงง " นาโนะบ้ายๆ
" เออๆ บ้ายๆ " ฮันโนะโบกมือ
" บ้ายๆจ้า " มิกะยิ้มแย้ม
" เจอกันนน "
นาโนะเดินจากไป...
" นั่น ฟูจิโอจังนี่นา " มิกะตกใจชี้ไปใต้ต้นม่ะม่วง
" เออจริงๆด้วย " ฮันโนะพูด
" กรี๊ดดดดด " ฟูจิโอกะกรี๊ด เมื่อชายหนุ่มอุ้มลูกแมวกับมะม่วงลงมา
" เอามะม่วงไหมครับ? " ชายหนุ่มยื่นมะม่วงให้ฟูจิโอกะ ฟูจิโอกะยิ้มพร้อมเขิน
" มีการเขินด้วยนะ แสดงว่าฟูจิโอกะชอบผู้ชายคนนั้นแน่ " ฮันโนะพูด
" เออก็จริง ผู้ชายคนนั้นคุ้นๆอ่ะ เหมือนเคยเห็นที่ร้านเกมตรงร้านตับไก่อ่ะ " มิกะพูดพร้อมสงสัย
จากนั้น ฟูจิโอกะก็เสียใจ พร้อมเดินขึ้นรถโดยสาร ไปนั่งข้างสาวอ้วนนาโนะ
ขณะฟูจิโอกะกำลังร้องไห้
ตื้ด ตื้ด... เสียงเรียกเข้ามาในโทรศัพท์สาวอ้วนนาโนะจัง
" โหล มีไร " นาโนะพูด
" ฉันอยู่นอกหน้าต่างรถเนี่ย! หันมาดูสิ้ " ฮันโนะกล่าวพร้อมถือโทรศัพท์แนบที่หู นาโนะเอนไปดูข้างนอกหน้าต่าง
" ดีจ้า เห็นพวกแกละ " นาโนะบอก
" แกปลอบใจคนข้างๆแกดิ้ แล้วพาไปที่บ้านฉัน " ฮันโนะบอก
" เครๆ"
" เรื่องเป็นแบบนี้อ่ะแหละ " นาโนะบอก
" ช่ายๆ " ฮันโนะกับมิกะ พูดพร้อมๆกัน
ถึงหน้าร้านเกม
" นั่นไง อยู่ในร้านเกมด้วย " มิกะบอก
" เข้าไป เข้าไป " ทั้ง 3 คน ดันฟูจิโอกะ ให้เข้าไป
" หลบทางหน่อยค่ะ " มีผู้หญิงสวย ขาวใสคนนึงถือเค้กช็อกโกแล็ต เข้าไปในร้านเกม
" อาสึโตะคุง " ผู้หญิงสวย ขาวใส คนนี้ยื่นเค้กช็อกโกแลตให้ อาสึโตะที่กำลังเล่นเกมอยู่
" น้อวววว " เสียงเพื่อนอาสึโตะพูดพร้อมกัน
อาสึโตะยิ้มพร้อมรับเค้ก
" สิ้น สิ้น สิ้น สิ้นเลยอิหนู " ฮันโนะพูด
" ดูเขาสิ ฟองน้ำก็ไม่ได้ใส่ แต่งตัวก็สวยแซ่บ หน้าก็ไม่แต่ง ขาวก็ขาวอ่ะ ฟูจิโอจังแพ้แล้ว แพ้อ่ะแพ้ " มิกะพูด
ฟูจิโอกะยืนน้ำตาไหล
" ใครว้ะ!? บอกให้ยัดฟองน้ำ " นาโนะพูด
" มึงนั่นแหละ!! "
หลายๆวันผ่านไป
ฟูจิโอกะนอนพักบนเตียงที่แสนนุ่ม พร้อมกลุ้มใจเรื่องที่ร้านเกมในวันนั้น... เธอกระโดดลุกออกจากที่นอน ไปที่หน้ากระจก พร้อมทำท่าแบ๊วๆ ทำท่าใสๆ พยายามทำหน้าให้สวย.. แต่ก็..ไม่สวย.. ฟูจิโอกะเพลียเศร้า
" ลูกจ๋าลูก ไปซื้ออุปกรณ์การเรียนไป โรงเรียนก็จะเปิดอยู่แล้วเนี้ย เหลืออีกไม่กี่วัน " เสียงคุณแม่เรียกให้ไปซื้อของ
" โอเครคร๊าาา แม่ขาาา "
ติดตามตอนต่อไป...
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ