[one piece]เด็กใส วัยเกรียน
10.0
เขียนโดย เทพอมตะ
วันที่ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 เวลา 14.01 น.
7 ตอน
0 วิจารณ์
8,932 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 6 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 18.58 น. โดย เจ้าของนิยาย
1)
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ พวกเรากำลังลอยอยู่บนฟ้า......ไม่สิ ร่วง ลงสู่พสุธาสะมากกว่า
"ว๊ากกกก!!! ทำไมทำกับฉันอย่างงี้!~ =[ ]=" ไรริน
"ม่าย~ พวกเราจะตายไม๊ TOT" อันสึ
"อ๊ากกกกกก!! ใครสั่งให้แกส่งฉันดิ่งพสุธาลงมาแบบนี้!!!~ =[ ]=" โฮฟุมุ
"ขอให้เราล่วงลงสู่พื้นน้ำด้วยเถอะ//ยกมือไหว้ " อันสึ
"นั้นมัน พื้นดิน!! ตายแน่!!" ไรริน
"ห๋า!?"
ทั้ง 2 เทือบจะอุทานออกมาพร้อมกันเมื่อฉันพูดว่า 'พื้นดิน' อ๊ะ! แต่มันก็อุานออกมาพร้อมกันนี่นา(คนอ่าน : ยังนะเล่นอีก - -; ) ฉันหยิบร่มในกระเป๋าเป้ขึ้นมาแล้วกลางมันออก แล้วฉันก็ล่อน~ ลงสู่พื้นดินอย่างสวยงาม แต่ทั้ง 2 คนร่วงลงมาสู่พื้นดินด้วยท่าหัวจุ่มดินขาชี้ฟ้า -0- โชดดีจังที่เอาร่มมา(ซึ่งไม่รู้ว้าตัวเองหยิบมาใส่กระเป๋าตอนไหน) ไม่งั้นคงมีสภาพที่ไม่ต่างจาก 2 คนนี้ -0-
"ดีจังเลยนะ ไรริน ที่เธอหยิบร่มทัน ฉันหยิบไม่ทันเลยต้องหัวจุ่มดินขาชี้ฟ้าอย่างงี้" อันสึ
"เฮ้! ทำไมพวกนายมีร่มละ!? แล้วทำไมยัยไรรินไม่เป็นอะไรเลย!?" โฮฟุมุ
"ก็เพราะนายไม่ยอมเอาร่มาไง!! ถึงได้มีสภาพแบบนี้" ไรริน
"หนอยแน่!!" โฮฟุมุ
"น่าๆใจเย็นๆสิ โฮฟุมุ เอาเถอะ เดี๋ยวพาไปขี่โจะโกะโบะนะ ^^" อันสึ
"โอเค" โฮฟุมุ
" พวกเธอเป็นใคร?"
จู่ๆก็มีเสียงผู้ชายปริศาดังขึ้นจากทางข้างๆตัว เสียงดูเข้มๆแฮะ คุ้นๆยังไม่รู้เสียงนี้ ไม่รู้แหละ ตอนนี้ฉันกำลังจะหันไปแว้ดก็ต้องเจ้านั้น แต่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อเห็นชายผู้นั้น
"ก็คนงะ------" ไรริน
"อะ... =0="โฮฟุมุ
"เอิ่มมมมม.... - - " อันสึ
"ทราฟาก้า ลอว์!!! " ไรริน
"....!"
ดูเหมือนว่าลอว์จะตกใจไม่น้อยเลยที่เขาได้ยินชื่อของเขาจากปากคนที่ไม่รู้จักอย่างฉัน แหงสิ ใครไม่ตกใจก็บ้าแระ คนไม่รู้จักกันแต่กลับรู้ชื่อ เนอะ!!!!
"นี่เธอ...รู้ได้ยังไง" ลอว์
"ฉันรู้หมดแระ รู้แม้กระทั้งชื่อจริงของของนาย"
"!!!"
คราวนี้ตกใจได้น่าอุบาทมาก -.- ลอว์ หยุดเถอะ น่าเกียดมากหน้าแบบนั้น
"เธอไม่รู้หรอก" ลอว์
"ฉันรู้" ไรริน
"แล้ว ชื่อละ ไหนลองพูดออกมาสิ๊!" ลอว์
"อย่าให้ฉันพุดจะดีกว่านะ มันเป็นความลับของนายไม่ใช่หรอ" ไรริน
"เหอะ!! สุดท้ายเธอก็ไม่รู้ พูดไปงั่นแหละ คงพูดให้ฉันตกใจเล่นใช่ไม๊"ลอว์
"ได้~ ชื่อจริงของนายคือ ทราฟาก้า ดี วอเตอร์ ลอว์!!"
"!!!"
ดูเหมือนว่าทุกคนจะตกใจมากที่ฉันเอ่ยชื่อจริงของลอว์ ยกเว้น โฮฟุมุกันอันจัง(ไรรินเรียกอันสึว่า อันจัง)เพราะรู้อยู่แล้ว เอาจิงๆแม่งรู้กันหมดทั้งโลกแล้ว!!(หมายถึงคนที่ดูวันพีช)กร๊ากก!! แต่ เดี๋ยวนะ....ทุกคนหรอ!?
"ไรริน นั้น..." โฮฟุมุ //ชี้
"ราชานรก แรลี่ ชายชาตรีแห่งท้องทะเล จินเบ หมวกฟางลูฟี่ จักพรรดินีโจรสลัด โบอาแฮนค๊อก
"โอ้!! พวกนาย รู้จักพวกฉันหมดเลย ชิชิชิ~"
เสียงหัวเราะอันเป็นเอกลักษ์แบบนี่และไอท่าทางวางท่าชิวๆแบบนั้น และร้อยยิ้มแบบนั้น ไม่ใช่ใครอื่นเลย ลูฟี่
"เด็กน้อย พวกนายมากจากที่ไหนกัน? แล้วรู้จักพวกเราได้ยังไง?"
แรลี่ถามขึ้นและยิ้มอย่างเป็นมิตรให้
"เอาไงดี อันจัง" ไรริน
"โรเจอร์บอกว่า บอกเรื่องของเขาได้ แต่ไม่ให้บอกเรื่องอาจาร์โอดะหน่ะ" อันสึ
"แล้วเราต้องบอกใช้ไม๊?" ไรริน
"อืม คาดว่าคงเล่ายาวเลยละ" อันสึ
นั้นเป็นคำตอบของอันจัง บอกว่าเล่าก็เล่า เออ
"ว๊ากกกก!!! ทำไมทำกับฉันอย่างงี้!~ =[ ]=" ไรริน
"ม่าย~ พวกเราจะตายไม๊ TOT" อันสึ
"อ๊ากกกกกก!! ใครสั่งให้แกส่งฉันดิ่งพสุธาลงมาแบบนี้!!!~ =[ ]=" โฮฟุมุ
"ขอให้เราล่วงลงสู่พื้นน้ำด้วยเถอะ//ยกมือไหว้ " อันสึ
"นั้นมัน พื้นดิน!! ตายแน่!!" ไรริน
"ห๋า!?"
ทั้ง 2 เทือบจะอุทานออกมาพร้อมกันเมื่อฉันพูดว่า 'พื้นดิน' อ๊ะ! แต่มันก็อุานออกมาพร้อมกันนี่นา(คนอ่าน : ยังนะเล่นอีก - -; ) ฉันหยิบร่มในกระเป๋าเป้ขึ้นมาแล้วกลางมันออก แล้วฉันก็ล่อน~ ลงสู่พื้นดินอย่างสวยงาม แต่ทั้ง 2 คนร่วงลงมาสู่พื้นดินด้วยท่าหัวจุ่มดินขาชี้ฟ้า -0- โชดดีจังที่เอาร่มมา(ซึ่งไม่รู้ว้าตัวเองหยิบมาใส่กระเป๋าตอนไหน) ไม่งั้นคงมีสภาพที่ไม่ต่างจาก 2 คนนี้ -0-
"ดีจังเลยนะ ไรริน ที่เธอหยิบร่มทัน ฉันหยิบไม่ทันเลยต้องหัวจุ่มดินขาชี้ฟ้าอย่างงี้" อันสึ
"เฮ้! ทำไมพวกนายมีร่มละ!? แล้วทำไมยัยไรรินไม่เป็นอะไรเลย!?" โฮฟุมุ
"ก็เพราะนายไม่ยอมเอาร่มาไง!! ถึงได้มีสภาพแบบนี้" ไรริน
"หนอยแน่!!" โฮฟุมุ
"น่าๆใจเย็นๆสิ โฮฟุมุ เอาเถอะ เดี๋ยวพาไปขี่โจะโกะโบะนะ ^^" อันสึ
"โอเค" โฮฟุมุ
" พวกเธอเป็นใคร?"
จู่ๆก็มีเสียงผู้ชายปริศาดังขึ้นจากทางข้างๆตัว เสียงดูเข้มๆแฮะ คุ้นๆยังไม่รู้เสียงนี้ ไม่รู้แหละ ตอนนี้ฉันกำลังจะหันไปแว้ดก็ต้องเจ้านั้น แต่ก็ต้องหยุดชะงักเมื่อเห็นชายผู้นั้น
"ก็คนงะ------" ไรริน
"อะ... =0="โฮฟุมุ
"เอิ่มมมมม.... - - " อันสึ
"ทราฟาก้า ลอว์!!! " ไรริน
"....!"
ดูเหมือนว่าลอว์จะตกใจไม่น้อยเลยที่เขาได้ยินชื่อของเขาจากปากคนที่ไม่รู้จักอย่างฉัน แหงสิ ใครไม่ตกใจก็บ้าแระ คนไม่รู้จักกันแต่กลับรู้ชื่อ เนอะ!!!!
"นี่เธอ...รู้ได้ยังไง" ลอว์
"ฉันรู้หมดแระ รู้แม้กระทั้งชื่อจริงของของนาย"
"!!!"
คราวนี้ตกใจได้น่าอุบาทมาก -.- ลอว์ หยุดเถอะ น่าเกียดมากหน้าแบบนั้น
"เธอไม่รู้หรอก" ลอว์
"ฉันรู้" ไรริน
"แล้ว ชื่อละ ไหนลองพูดออกมาสิ๊!" ลอว์
"อย่าให้ฉันพุดจะดีกว่านะ มันเป็นความลับของนายไม่ใช่หรอ" ไรริน
"เหอะ!! สุดท้ายเธอก็ไม่รู้ พูดไปงั่นแหละ คงพูดให้ฉันตกใจเล่นใช่ไม๊"ลอว์
"ได้~ ชื่อจริงของนายคือ ทราฟาก้า ดี วอเตอร์ ลอว์!!"
"!!!"
ดูเหมือนว่าทุกคนจะตกใจมากที่ฉันเอ่ยชื่อจริงของลอว์ ยกเว้น โฮฟุมุกันอันจัง(ไรรินเรียกอันสึว่า อันจัง)เพราะรู้อยู่แล้ว เอาจิงๆแม่งรู้กันหมดทั้งโลกแล้ว!!(หมายถึงคนที่ดูวันพีช)กร๊ากก!! แต่ เดี๋ยวนะ....ทุกคนหรอ!?
"ไรริน นั้น..." โฮฟุมุ //ชี้
"ราชานรก แรลี่ ชายชาตรีแห่งท้องทะเล จินเบ หมวกฟางลูฟี่ จักพรรดินีโจรสลัด โบอาแฮนค๊อก
"โอ้!! พวกนาย รู้จักพวกฉันหมดเลย ชิชิชิ~"
เสียงหัวเราะอันเป็นเอกลักษ์แบบนี่และไอท่าทางวางท่าชิวๆแบบนั้น และร้อยยิ้มแบบนั้น ไม่ใช่ใครอื่นเลย ลูฟี่
"เด็กน้อย พวกนายมากจากที่ไหนกัน? แล้วรู้จักพวกเราได้ยังไง?"
แรลี่ถามขึ้นและยิ้มอย่างเป็นมิตรให้
"เอาไงดี อันจัง" ไรริน
"โรเจอร์บอกว่า บอกเรื่องของเขาได้ แต่ไม่ให้บอกเรื่องอาจาร์โอดะหน่ะ" อันสึ
"แล้วเราต้องบอกใช้ไม๊?" ไรริน
"อืม คาดว่าคงเล่ายาวเลยละ" อันสึ
นั้นเป็นคำตอบของอันจัง บอกว่าเล่าก็เล่า เออ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
10 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
10 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
10 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ