Broken heart บทเรียนรักยัยประธานนักเรียน
เขียนโดย Valencia
วันที่ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 เวลา 14.02 น.
แก้ไขเมื่อ 1 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 15.14 น. โดย เจ้าของนิยาย
10) เหล้าเป็นเหตุ
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
DMC CLUB
" ชนแก้ว!! ^^ "
แคร้ง!
" หมดแก้วเลยนะ รักฉันแค่ไหน กินเท่านั้น ^^ "
" งั้นคงได้ขนมาหมดโรงงานเลยว่ะแก ฮ่าๆ "
ฉันและเพื่อนอีกสามคนพร้อมใจกันกระดกแก้วน้ำในมือเข้าปากกันอย่างแฮปปี้ ฉันและเพื่อนๆไม่ได้มาปาร์ตี้สังสรรค์กันมานานมากกกก เพราะงานในสภานักเรียนมันช่างวุ่นซะจนไม่มีเวลาได้พักผ่อน แต่อยากรู้มั้ย คนที่วันๆบ้าแต่งาน อยู่แต่ในห้อง ทำแต่งานให้โรงเรียนงกๆ วันนี้ทำไมได้มาสังสรรค์กับเพื่อนนะหรอ หึ!
" เหยย ยัยพีช พวกฉันดีใจด้วยจริงๆนะเว้ย ที่แกเลิกกับอีตาพี่แซมนั่นได้อ่ะ แถมยังคว้าเทพบุตรสุดหล่ออย่างฮายเดอร์มาได้อ่ะ แกแม่งสุดยอด ^o^ "
ยัยน้ำตาลพูดเและทำหน้าเหมือนภาคภูมิใจในเพื่อนคนนี้มาก แต่พวกแกไม่ใช่ฉันจะไม่เข้าใจเลย ToT วันนั้นฉันตอบเขาไปแค่ว่า 'ลองๆดูใจกันก่อนก็ได้ ' ซึ่งฉันก็ไม่รู้ความหมายที่ฉันพูดไปเหมือนกันนน TT
" เห้ยแก!! นั่นมัน.. "
ฉันหันไปตามที่ยัยฟ้าใสชี้ และดึงๆหน้าไป
" ... "
" นังเชอรี่กับอีตาพี่แซม! " <--- ยัยฟ้าใส
" ตายยากกันจริงๆ " <--- ยัยเมล
" ยัยพีช แกแกล้งเมาแล้วเอาเหล้าไปสาดเลยแก! " <--- ยัยน้ำตาล
ดูความมคิดเพื่อนฉันแต่ละคนสิ - -^
ฉันไม่รู้ว่าฉันควรทำยังไงต่อไป ฉันกระดกแก้วเหล้าในมือ รู้ตัวอีกที ...
ทำไมมันมึนจัง!
" เห้ยๆๆแก!! สิบแก้วแล้วนะเว้ยย! "
สิบแก้ว!!?
ทำไมฉันรู้สึกควบคุมตัวเองไม่ไหวเลยตอนนี้ ภาพที่เห็นเขาสองคนมาด้วยกัน มานั่งกระหนุงกระหนิง มีความสุขกัน ในขณะที่ฉันเสียใจ ถ้าฉันฟุ้งซ่านฆ่าตัวตายขึ้นมานายก็จะไม่สนใจฉันเลยใช่มั้ยย ToT
ฉันตกอยู่ในภวังค์ความคิดอยู่นานสองนาน มารู้สึกตัวอีกที ตอนนี้ ฉันกำลังยืนอยู่ข้างหน้าอีตาพี่แซมและยัยเชอรี่เน่านี่แล้ว
" O.o " <--- นี่คือหน้าของอีตาพี่แซมและยัยเชอรี่เน่าตอนนี้
" มองอารายยั้กมีเรื่องงายย ~ "
" ทำอะไรของเธอ - -' " <--- อีตาพี่แซม
" ถ้าเมาแล้วเสียสติขนาดนี้ อยู่บ้านเถอะป้า ! " <--- ยัยเชอรี่
แกด่าใครป้า ToT ยัยเชอรี่เน่าาาา!! ฉันทนม่ายหวายแล่วววว ขอตบสั่งสอนมันหน่อยละกานนน~
ควับ!~
มีใครบางคนคว้ามือฉันไว้ ใครมันกล้ามาขัดจังหวะสั่งสอนยัยเชอรี่เน่าของฉันเนี้ยยย ToT
" ไม่น่ารักเลยนะคะ ที่รัก ^^ "
" ฮายเดอร์ O.o "
มึนหัวจัง.. ตาฉันค่อยๆหรี่ลงเรื่อยๆ เรื่อยๆ เรื่อยๆ~
พรึ่บ! (ความรู้สึกเหมือนจอดับ - -)
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ