รักหมดใจนายปากจัด xp

 
 
 
โอ๊ยย..ทำไมมันปวดหัวยังงี้นะ.. ฉันลืมตาพร้อมกับอาการตกใจ...เดี๋ยวๆนะ นี่ฉันอยู่ที่ไหน..ไม่คุ้น
เลยแฮะ..
 
 
... : ยัยบ๊อง ตื่นแล้วเหรอ
 
 
เสียงคุ้นๆแฮะ ฉันหันไปมองต้นเสียง
 
 
ฉัน : พีท...❗
 
 
พีท : ฉันเองแล่ะ..นึกว่าพี่เพชรรึ๊ไง...
 
 
เอ้า..อย่ามาหาเรื่องกันนะเฟ้ยย แต่...!! ทำไมพีทถึงรู้เรื่องพี่เพชรได้ล่ะ..??
 
 
ฉัน : พี่เพชรไหน ไม่รู้จัก ( แสดง ) ( ทำหน้างุนงง ) ( เอาโล่ไปโลยยยย )
 
 
พีท : อย่ามาแสดง..สงสัยเธอคงจำอะไรไม่ได้สินะ ช่างเหอะ 
 
 
เอ้า..อะไรของเขา..แต่ก็นะ..ถึงเขารู้ก็เป็นผลดีต่อฉัน อิอิ 555-3-
 
 
ฉัน : ที่นี่ที่ไหน
 
 
พีท : เหอะ..เพิ่งจะมาถาม..ที่นี่คือ..คอนโดฉันเอง
 
 
ห้ะ..!! คอนโดพีท..ฉันมาอยู่นี่ได้ไง แล้วตองกับแพทล่ะ
 
 
ฉัน : เอ่อ...ฉันขอกลับบ้านก่อนนะ
 
 
หลังจากที่ฉันพูดดจบ รีบสปริงตัวกระโดดลุกจากเตียงพร้อมวิ่งออกจากห้อง แบบงงๆ
 
 
พีท : เห้ย...! ยัยบ๊องจะไปไหน เดี๋ยวก็ล้มหรอก
 
 
โพ๊ะ... โครมม...!! ฉันสะดุดขาตัวเอง มีความบัฟฟาโล่ -- 
 
 
พีท : ลุกไหวไหมนั่น..
 
 
ฉัน : ไหว..
 
 
ฉันรีบลุกขึ้น. แต่..ข้อเท้าแพง --
 
 
ฉัน : โอ๊ยย...!!
 
 
พีท : นั่นไง..เฮ้อ..
 
 
อยู่ดีๆพีทก็อุ้มฉันพร้อมกลับเข้าห้องเดิม ( ข้าพเจ้าไม่มีความขัดขืน ) --
 
 
ฉัร : เอ่อ..ขะ..ขอบใจนะ
 
 
พีท : อือ..แล้วนี่หิวไหม 
 
 
ฉัน : หิว 
 
 
พอดีฉันชอบของฟรีน่ะ 55 ตอบตรงๆ ( ไม่มีความนางเอก )
 
 
พีท : อ่าๆ เดี๋ยวฉันทำข้าวต้มหมูให้และกัน 
 
 
พีทลุกขึ้นเดินไปทางห้องครัวพร้อมหยิบวัตถุดิบบลาๆต่างๆส่วนฉันนอนตากแอร์รอ55 ชิลไปอีก..
 
ไม่กี่นาทีก็ได้กินข้าวต้มแล้วว..
 
 
ฉัน : น่ากินจัง 
 
 
ขณะที่ฉันกำลังกิน..ก็เกิดการสนทนาขึ้น
 
 
พีท : แล้วนี่บ้านเธออยู่ไหน..เดี๋ยวฉันไปส่ง
 
 
ฉัน : ฉันอยู่หอหน่ะ..อยู่ที่ ......
 
 
พีท : ก็ไม่ไกลมาก...รีบๆกินซะะ..เดี๋ยวไปส่ง
 
 
ไม่กี่นาทีฉันก็ขึ้นรถ BMW สีขาว ของพีท รถหรูแฮะ จะนั่งให้คุ้มเลย ฮิฮิๆ~
แต่ดูพีทก็ไม่ได้หยิ่งนะ ทำไมตอนแรกหยิ่งจังโว๊ะ..ช่างเหอะยังไงฉันขอนั่งสบายๆก่อนแล้วกัน
 
 
สวัสดีนักอ่านทุกท่าน..อีพีที่แล้วพิมผิดหนักมาก ตอนนี้แก้ไขเรียบร้อยแล้วจ้าา..
นางเอกไม่ได้จนนะ55 แค่ชอบของฟรีเฉยๆ ส้วนนิยายทั้ง 3 เรื่องของเค้า จะไม่ค่อยอัพน้า
พอดีไม่มีเวลาเลยง่ะ ไปก่อนนะครัช อย่าลืมติดตาม+เม้น จุ้ฟฟ