รักหมดใจนายปากจัด xp
8.2
เขียนโดย pprimm
วันที่ 30 เมษายน พ.ศ. 2560 เวลา 16.45 น.
13 ตอน
0 วิจารณ์
15.28K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 9 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 14.24 น. โดย เจ้าของนิยาย
11) แพทช่วยชีวิต
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความเพื่อนของยัยเชอร์ก็ตกใจเหมือนกัน. ยัยพวกนั้นดูหน้าซีดๆ-*- เป็นไรกันอ่ะ
กิ้บ ( เพื่อนเชอร์ ) : แก..ทำไรหน่ะ
เชอร์รี่ : ก็สาดน้ำใส่หมาไง
ว่า...ว่า...ว่าไงนะ หมาหรอ? ขอพันธุ์ชิวาวานะ น่ารักดี เห้ย!! แกด่าฉันหรอ!!??
ตอง : เห้ย!! ข-า-ด-ค-ว-า-ม-อ-บ-อุ่-น เหรอ
อุ้ยย...!! เพิ่งเห็นยัยตองเป็นห่วงช้านน เดี๋ยวให้เงิน 2 บาท 55
เชอร์รี่ : นี่มันจะมากไปแล้วนะ...
ยัยเชอร์รี่เตรียมง้างมือเพื่อที่จะตบตอง แต่เพื่อนยัยเชอร์ก็เข้ามาห้าม
เชอร์รี่ : นี่พวกแกเป็นอะไรเนี่ย!! ทรยศงั้นรึ?
กิ้บ : แก..อย่ามีรื่องเถอะ
เชอร์รี่ : ทำไมย่ะ..
กิ้บทำหน้าหนักใจ พร้อมพูดเสียงเบาลง แต่ฉันก็ยังได้ยิน
กิ้บ : คือ..ว่า.. พะ..แพท ( ชี้ไปทางแพท )
เชอร์รี่ : ทำไม!!
กิ้บ : แกลืมแล้วเหรอ ว่าพ่อของแพทเป็นเจ้านายพ่อแกนะ..อย่ามีเรื่องกันเลยดีกว่า
ยัยเชอร์รี่เก็บมือ พร้อมสีหน้าไม่พอใจอย่างมาก แล้วเดินสะบัดตูดไปไหนสักที่ สรุป..ฉันก็มีที่นั่ง
แล้ว55. บรรยากาศก็เริ่มเหมือนเดิม แต่ก็ยังมีคนมามองพวกเราบ้าง สวยไรงี้ ไม่เกี่ยว55
ตอง : พ่อแกเป็นเจ้านายพ่อยัยเชอร์นั่นเหรอ
แพท : ฉันก็เพิ่งรู้เนี่ยแหล่ะ 55
ทุกคนต่างหัวเราะชอบใจ..พร้อมเม้าท์เรื่องต่างๆตามประสาผู้หญิง
รู้สึกเริ่มหิวขึ้นมาแล้ว น้องกระหรี่ปั๊ปของเพ่ เดี๋ยวพี่จะไปหาเจ้าาน้าา
ฉัน : เดี๋ยวมานะ..ไปหาไรกินก่อน
แพท : จ่ะ
ฉันเดินหาน้องกระหนี่ปั๊ปนมนาน หายไปไหยนะ อ๋อ..นั่นไงเจอแล้วว เห้ย..เหลือแค่ 1 ชิ้นเองต้อง
รีบแล้ว ฉันรีบเดิน คล้ายๆวิ่ง แต่ไม่ถึงขั้นวิ่ง ( งงล่ะสิ ) อีกไม่กี่ก้าวก็ถึงแล้ว
มั้ม!!
ฮือๆ ม่ายยทันน เสียดาย ฉันหันไปมองคนที่แย่งน้องกระหรี่ปั๊ป พร้อมกับความตกใจมหาสาร
ฉัน : พี่เพชร !!
กิ้บ ( เพื่อนเชอร์ ) : แก..ทำไรหน่ะ
เชอร์รี่ : ก็สาดน้ำใส่หมาไง
ว่า...ว่า...ว่าไงนะ หมาหรอ? ขอพันธุ์ชิวาวานะ น่ารักดี เห้ย!! แกด่าฉันหรอ!!??
ตอง : เห้ย!! ข-า-ด-ค-ว-า-ม-อ-บ-อุ่-น เหรอ
อุ้ยย...!! เพิ่งเห็นยัยตองเป็นห่วงช้านน เดี๋ยวให้เงิน 2 บาท 55
เชอร์รี่ : นี่มันจะมากไปแล้วนะ...
ยัยเชอร์รี่เตรียมง้างมือเพื่อที่จะตบตอง แต่เพื่อนยัยเชอร์ก็เข้ามาห้าม
เชอร์รี่ : นี่พวกแกเป็นอะไรเนี่ย!! ทรยศงั้นรึ?
กิ้บ : แก..อย่ามีรื่องเถอะ
เชอร์รี่ : ทำไมย่ะ..
กิ้บทำหน้าหนักใจ พร้อมพูดเสียงเบาลง แต่ฉันก็ยังได้ยิน
กิ้บ : คือ..ว่า.. พะ..แพท ( ชี้ไปทางแพท )
เชอร์รี่ : ทำไม!!
กิ้บ : แกลืมแล้วเหรอ ว่าพ่อของแพทเป็นเจ้านายพ่อแกนะ..อย่ามีเรื่องกันเลยดีกว่า
ยัยเชอร์รี่เก็บมือ พร้อมสีหน้าไม่พอใจอย่างมาก แล้วเดินสะบัดตูดไปไหนสักที่ สรุป..ฉันก็มีที่นั่ง
แล้ว55. บรรยากาศก็เริ่มเหมือนเดิม แต่ก็ยังมีคนมามองพวกเราบ้าง สวยไรงี้ ไม่เกี่ยว55
ตอง : พ่อแกเป็นเจ้านายพ่อยัยเชอร์นั่นเหรอ
แพท : ฉันก็เพิ่งรู้เนี่ยแหล่ะ 55
ทุกคนต่างหัวเราะชอบใจ..พร้อมเม้าท์เรื่องต่างๆตามประสาผู้หญิง
รู้สึกเริ่มหิวขึ้นมาแล้ว น้องกระหรี่ปั๊ปของเพ่ เดี๋ยวพี่จะไปหาเจ้าาน้าา
ฉัน : เดี๋ยวมานะ..ไปหาไรกินก่อน
แพท : จ่ะ
ฉันเดินหาน้องกระหนี่ปั๊ปนมนาน หายไปไหยนะ อ๋อ..นั่นไงเจอแล้วว เห้ย..เหลือแค่ 1 ชิ้นเองต้อง
รีบแล้ว ฉันรีบเดิน คล้ายๆวิ่ง แต่ไม่ถึงขั้นวิ่ง ( งงล่ะสิ ) อีกไม่กี่ก้าวก็ถึงแล้ว
มั้ม!!
ฮือๆ ม่ายยทันน เสียดาย ฉันหันไปมองคนที่แย่งน้องกระหรี่ปั๊ป พร้อมกับความตกใจมหาสาร
ฉัน : พี่เพชร !!
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ