รักหมดใจนายปากจัด xp
8.2
เขียนโดย pprimm
วันที่ 30 เมษายน พ.ศ. 2560 เวลา 16.45 น.
13 ตอน
0 วิจารณ์
15.29K อ่าน
แก้ไขเมื่อ 9 พฤษภาคม พ.ศ. 2560 14.24 น. โดย เจ้าของนิยาย
10) ตื่นๆ มีเรื่องแล้ว-3-
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ ฉันรู้สึกว่า ถ้าไปงานคนเดียวมันจะแปลกๆ เลยชวน ตอง กับ แพท ไป และตอนนี้แพท กับ ตอง ก็
มาถึงห้องของฉันแล้ว...แต่...ฉันยังเลือกชุดไม่ได้เลย
ตอง : นี่แกหยิบชุดมามองเป็น 10 ๆ ชุดแล้วนะ เมื่อไหร่จะได้ใส่
ฉัน : ก็ฉันไม่รู้จะใส่อะไรดีอ่ะ...
ตอง : ก็แค่งานวันเกิดเพื่อนทำไมต้องเลือกเยอะแยะมากมาย
เออ..ก็จริง ปกติงานวันเกิดเพื่อนฉัน ฉันก็ไม่ได้คิดอะไรเลยเห็นชุดไหนก็หยิบมาใส่ ทำไมวันเกิด
พีท..ถึงต้องคิดหนักด้วยนะ
ฉัน : ก็...พี่เพชรมางานด้วยสิ เขาเป็นพี่น้องกันนะ..ฉันเลยต้องใส่ชุดสวยๆหน่อย
ตอง : หรออออ... หรือว่า. แก.....ชอบ.....
แพท : แมงปอ เอาชุดนี้ไหม น่ารักดีนะ..
อยู่ดีๆพีทก็เข้ามาขัดบทสนทนา ดีแล้ว..ฉันไม่อยากฟังยัยตองพูดต่อ..
แพทหยิบชุดๆที่ฉันยังไม่เคยใส่ รู้สึกซื้อมาเมื่อ 1 เดือนที่แล้ว...แต่แพทหาเจอได้ไงอ่ะ...
ฉัน : หาเจอได้ไงอ่ะะ
แพท : อ่๋อ...เห็นอยู่ตรงห้องเก็บของอ่ะ..
สงสัฉันเผลอโยนเสื้อผ้าในห้องเก็บของแน่เลย-3- ( เรื่องปกติของแมงปอ )
สุดท้าย..ฉันก็ใส่ชุดที่แพทหยิบมา..เป็นชุดน่ารักๆเหมาะกับวัยใสๆวัยรุ่นๆ
เป็นชุดเอี๊ยมสีชมพูพาสเทล เสื้อสีขาว ฉันจึงรวมผมขึ้น ให้เห็นหน้าสวยๆ-*-
แล้วใส่รองเท้าผ้าใบสีขาวอมชมพู..ขอเป็นสาวแบ๊วสักวันหน่อย..
19 : 47 น.
ฉันกับเพื่อนสาวก็ถึงคอนโดพีท พีทจัดปาร์ตี้ในห้อง ดีแล้วล่ะ..ห้องพีทใหญ่จะตาย
มีเพื่อนสัก 20-30 คนยังโล่งเลย -*- รวยไปไหน..
ฉันกับเพื่อนเข้าไปในห้องพีท..ผู้คนมากมายเดินไปมาเยอะแยะไปหมด..มีขนมแอลกอฮอล์น้ำดื่ม
อยู่ทั่วทุกที่.. จะกินให้พุงแตกเลย แล้วว....ฉันก็เห็น..กะหรี่ปั๊ปปปปป !!! ของโปรดของช๊านนนน
เดี๋ยวค่อยไปกินแล้วกัน..ตอนนี้ต้องหาที่นั่งก่อน นั่นไง..มีโต๊ะว่างพอดี..
ฉันกับเพื่อนเดินถึงโต๊ะ..พร้อมจะนั่ง อยู่ดีๆก็มีกลุ่มผญ.เข้ามาแทรกแล้วรีบนั่งเฉยเลย..
เอ่อ...งงค่ะ เดี๋ยวนะ เสียมารยาทไปไหม???!!
แพท : เอ่อ...พวกเทอ...
ตอง : นี่มาแย่งกันทำไมอ่ะ...ไม่เห็นหรอคะ..ว่าจะมีคนนั่ง
กลุ่มผญ.หันมามองพวกเรา พร้อมแสยะยิ้มนางร้าย โอ๊ยยย ตบเลยไหมม
เดี๋ยวนะ ยัยผู้หญิงที่ใกล้ฉัน..ดูคุ้นๆ อ๋อ..!! ยัยเชอร์รี่!!!เหอะ!!
ฉัน : เชอร์รี่เหรอ.
เชอร์รี่ : ใครมาก่อนได้ก่อนย่ะ
ยัยเชอร์ไม่ฟังฉันเลยสักนิด มันยั่วโมโหไหม ฉันไม่อยากมีเรื่องหรอกนะ..เดี๋ยวพี่เพชรเห็น-3-
ตอง : งั้นก็เชิิญเปรตขอส่วนบุญทั้งหลายนั่งกันเลยค่ะ ^^
โอ๊ยย...ตอง ช้านนรักเทอวววว
ฉันกับเพื่อนมองหาที่นั่งใหม่ ดูเหมืือนจะไม่มี..
พู่มม! ซ่า!!
ยัยเชอร์หยิบแก้วที่ใส่แอลกอฮอล์มาสาดใส่หน้าชั้น ดีนะไม่เลอะเสื้อ ไม่งั้นแกตายแน่*-*
ฉัน : เห้ยย..!!ทำไรเนี่ยย
เชอร์รี่ : โทษที พอดีสะดุดฝุ่นอ่ะ ( แสยะยิ้ม )
หื้มมม... นี่ฉันกำลังดูละครอยู่ป่ะเนี่ย--
ตอง : เห้ย..!! ทำไรอ่ะ..
ฉันปะทะยัยเชอร์รี่ด้วยสายตา อยากจะกระโดดตบเหินฟ้ามากก...
รู้สึกบรรยากาศก็เงียบลง พร้อมสายตาทั้งหมด มองมาทางพวกฉัน
มาถึงห้องของฉันแล้ว...แต่...ฉันยังเลือกชุดไม่ได้เลย
ตอง : นี่แกหยิบชุดมามองเป็น 10 ๆ ชุดแล้วนะ เมื่อไหร่จะได้ใส่
ฉัน : ก็ฉันไม่รู้จะใส่อะไรดีอ่ะ...
ตอง : ก็แค่งานวันเกิดเพื่อนทำไมต้องเลือกเยอะแยะมากมาย
เออ..ก็จริง ปกติงานวันเกิดเพื่อนฉัน ฉันก็ไม่ได้คิดอะไรเลยเห็นชุดไหนก็หยิบมาใส่ ทำไมวันเกิด
พีท..ถึงต้องคิดหนักด้วยนะ
ฉัน : ก็...พี่เพชรมางานด้วยสิ เขาเป็นพี่น้องกันนะ..ฉันเลยต้องใส่ชุดสวยๆหน่อย
ตอง : หรออออ... หรือว่า. แก.....ชอบ.....
แพท : แมงปอ เอาชุดนี้ไหม น่ารักดีนะ..
อยู่ดีๆพีทก็เข้ามาขัดบทสนทนา ดีแล้ว..ฉันไม่อยากฟังยัยตองพูดต่อ..
แพทหยิบชุดๆที่ฉันยังไม่เคยใส่ รู้สึกซื้อมาเมื่อ 1 เดือนที่แล้ว...แต่แพทหาเจอได้ไงอ่ะ...
ฉัน : หาเจอได้ไงอ่ะะ
แพท : อ่๋อ...เห็นอยู่ตรงห้องเก็บของอ่ะ..
สงสัฉันเผลอโยนเสื้อผ้าในห้องเก็บของแน่เลย-3- ( เรื่องปกติของแมงปอ )
สุดท้าย..ฉันก็ใส่ชุดที่แพทหยิบมา..เป็นชุดน่ารักๆเหมาะกับวัยใสๆวัยรุ่นๆ
เป็นชุดเอี๊ยมสีชมพูพาสเทล เสื้อสีขาว ฉันจึงรวมผมขึ้น ให้เห็นหน้าสวยๆ-*-
แล้วใส่รองเท้าผ้าใบสีขาวอมชมพู..ขอเป็นสาวแบ๊วสักวันหน่อย..
19 : 47 น.
ฉันกับเพื่อนสาวก็ถึงคอนโดพีท พีทจัดปาร์ตี้ในห้อง ดีแล้วล่ะ..ห้องพีทใหญ่จะตาย
มีเพื่อนสัก 20-30 คนยังโล่งเลย -*- รวยไปไหน..
ฉันกับเพื่อนเข้าไปในห้องพีท..ผู้คนมากมายเดินไปมาเยอะแยะไปหมด..มีขนมแอลกอฮอล์น้ำดื่ม
อยู่ทั่วทุกที่.. จะกินให้พุงแตกเลย แล้วว....ฉันก็เห็น..กะหรี่ปั๊ปปปปป !!! ของโปรดของช๊านนนน
เดี๋ยวค่อยไปกินแล้วกัน..ตอนนี้ต้องหาที่นั่งก่อน นั่นไง..มีโต๊ะว่างพอดี..
ฉันกับเพื่อนเดินถึงโต๊ะ..พร้อมจะนั่ง อยู่ดีๆก็มีกลุ่มผญ.เข้ามาแทรกแล้วรีบนั่งเฉยเลย..
เอ่อ...งงค่ะ เดี๋ยวนะ เสียมารยาทไปไหม???!!
แพท : เอ่อ...พวกเทอ...
ตอง : นี่มาแย่งกันทำไมอ่ะ...ไม่เห็นหรอคะ..ว่าจะมีคนนั่ง
กลุ่มผญ.หันมามองพวกเรา พร้อมแสยะยิ้มนางร้าย โอ๊ยยย ตบเลยไหมม
เดี๋ยวนะ ยัยผู้หญิงที่ใกล้ฉัน..ดูคุ้นๆ อ๋อ..!! ยัยเชอร์รี่!!!เหอะ!!
ฉัน : เชอร์รี่เหรอ.
เชอร์รี่ : ใครมาก่อนได้ก่อนย่ะ
ยัยเชอร์ไม่ฟังฉันเลยสักนิด มันยั่วโมโหไหม ฉันไม่อยากมีเรื่องหรอกนะ..เดี๋ยวพี่เพชรเห็น-3-
ตอง : งั้นก็เชิิญเปรตขอส่วนบุญทั้งหลายนั่งกันเลยค่ะ ^^
โอ๊ยย...ตอง ช้านนรักเทอวววว
ฉันกับเพื่อนมองหาที่นั่งใหม่ ดูเหมืือนจะไม่มี..
พู่มม! ซ่า!!
ยัยเชอร์หยิบแก้วที่ใส่แอลกอฮอล์มาสาดใส่หน้าชั้น ดีนะไม่เลอะเสื้อ ไม่งั้นแกตายแน่*-*
ฉัน : เห้ยย..!!ทำไรเนี่ยย
เชอร์รี่ : โทษที พอดีสะดุดฝุ่นอ่ะ ( แสยะยิ้ม )
หื้มมม... นี่ฉันกำลังดูละครอยู่ป่ะเนี่ย--
ตอง : เห้ย..!! ทำไรอ่ะ..
ฉันปะทะยัยเชอร์รี่ด้วยสายตา อยากจะกระโดดตบเหินฟ้ามากก...
รู้สึกบรรยากาศก็เงียบลง พร้อมสายตาทั้งหมด มองมาทางพวกฉัน
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
8 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7.5 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
9 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ