รักวุ่นๆยัยนักเรียนตัวเเสบ
เขียนโดย jinyong
วันที่ 28 เมษายน พ.ศ. 2560 เวลา 17.43 น.
แก้ไขเมื่อ 28 เมษายน พ.ศ. 2560 19.06 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) ความจริงถูกเปิดเผย
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ2
ความจริงถูกเปิดเผย
ตึก ตึก ตึก! ฉันรีบวิ่งเพื่อที่จะไปห้องผู้อำนวยการ ฉันคิดใน
ใจว่าเพื่อ10 คะแนนฉันต้องปกป้องมันให้ได้
นะในที่สุดก็ถึงสักทีหวังว่าผอ.คนใหม่จะใจดีนะ “ฉันหายใจเฮือกใหญ่ก่อนจะเดิน
ไปที่ประตู”
“ก๊อก ก๊อก ก๊อก” ท่านผู้อำนวยการขออนุญาตเข้าไปนะคะ"
“ เชิญครับ”
“อ้ะเสียงนี้มัน..เฮอะจะเป็นไปได้ยังกัน ฮ่าฮ่า ฉันคงจะเพี้ยนที่ไปนึกถึงอีตาโรคจิต
นั่นภารโรงนั่นฟุ้งซ่านเเล้วเรา งั้นหนูเข้าไปนะคะ “ แอ๊ด (เสียงประตู)” เอ่อท่าน
ผู้อำนวยการเรียกหนูมาทำไมหรอ..คะ
“มาแล้วหรอยัยนักเรียนตัวแสบ” กรี๊ด!!! ไอโรคจิตตามมาถึงนี่เลยหรอเนี่ย นาย
เข้ามาได้ยังไง แล้วผู้อำนวยการไปไหน!
หึ ฉันบอกเธอไปแล้วไม่ใช่หรอว่าฉันไม่ใช่ภารโรงแต่สิ่งที่ฉันจะบอกเธอก็คือ
“ฉันเป็นผู้อำนวยการคนใหม่ของโรงเรียนนี้”
อะอะไรนะ? นายเป็นผู้อำนวยการคนใหม่ อุ้บ!ฮ่าฮ่าฮ่า น่าขำชะมัด อย่างนายเนี่ย
นะเป็นผู้อำนวยการ อย่างนายเนี่ยอายุน่าจะไม่เกิน 20 ไม่แน่อาจจะเด็กกว่าฉัน
ก็ได้
ฉันเป็นเจ้าของโรงเรียนนี้แล้วก็เป็นผู้อำนวยการด้วย หึ (ยิ้มมุมปาก) เธออาจจะ
ไม่เชื่อฉันอย่างงั้นฉันจะทำบางอย่างให้เธอดู “พูดจบเขาก็กดโทรศัพท์ที่อยู่ตรง
หน้าเขาแปปเดียวก็มีเสียง ครูศรีสมร ตอบกลับมาอย่างไวแถมพูดคะขากับไอ
โรคจิตนี่ด้วย”
มะไม่จริง งั้นนายก็เป็นผู้อำนวยการจริงๆ.. “ใช่ฉันบอกเธอไปแล้วไงยัยนักเรียน
ตัวแสบ” ไม่จริง งั้นฉันจะโดนไล่ออกหรอ “ฉันอยากให้เธอขอโทษฉันเรื่องเมื่อ
เช้าก่อนแล้วฉันจะดูความประพฤติอีกทีดีไหมล่ะยัยนักเรียน” อ้ะเจ็บน่าอกอีก
แล้ว มาเป็นอะไรตอนนี้เนี่ยไม่ได้ๆฉันจะแสดงความอ่อนแอให้เขาเห็นไม่ได้ “ฉัน
ไม่ผิดทำไมฉันต้องขอโทษด้วยคุณเองก็วิ่งเหมือนกัน”
ฉันไม่ได้วิ่งฉันเดินเร็วต่างหากหล่ะ เธอนั่นแหละยัยนักเรียนที่วิ่งแล้วยัง
มาทำเอกสารฉันเลอะอีก “อ้ะทำไงดีมันร้าวไปทั้งตัวแล้ว เจ็บชะมัด นี่ฉันจะแพ้
หรอเนี่ย” เอายังไงดีน้ายัยนักเรียนจะขอโทษฉันดีๆหรือจะให้ฉันต้องทำให้เธอ
ขอโทษฉัน “ฉะฉันไม่ไหวแล้ว ฉะฉันขอโทษได้โปรดพะพาฉันกลับบ้านที “พูด
จบฟ้าก็ได้ล้มลงไป” นี่ยัยนักเรียน! เธอไม่สบายหรือไงเนี่ย “ฉะฉันอยากกลับ
บ้านได้โปรดเถอะพาฉันกลับบ้าน”พูดจบเด็กสาวก็สลบล้มลงไปในอ้อมแขนผู้
อำนวยการ” นี่เธอฟื่นสิโถ่เว้ย ทำไมเธอให้ฉันไปส่งเธอที่บ้านแทนที่จะไปโรง
พยาบาลกันนะ ฉันเลือกไม่ได้แล้วสิ จริงสิเมื่อเช้าฉันให้ครูศรีสมรหาข้อมูลยัยนี่ให้ โอ้ยให้ตายเถอะวุ่นวายตั้งแต่เข้ามาวันแรกเลยหรอเนี่ย
ผู้เขียน♥♥
ถึงตอนที่2กันเเย้วที่หายไปนานไม่ใช่อะไรเค้าไม่สบายเลยมานั่งเขียนไม่ไหว ตอนนี้เค้าก็ดีขึ้นเเย้ว เลยมาเขียนให้ทุกคนอ่านต่อ ตอนต่อไปอาจจะมีดราม่านิดๆอ้ะๆนี่เค้าสปอยหรอ5555ก็ขอบคุณทุกคนที่เข้ามาอ่านด้วยน้าค้าาา จุ้บๆ
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ