Love three sad (รักสามเศร้า) ตอน2

"Love three sad (รักสามเศร้า)"

  กริ๊งงง..!!!!?
  เสียงกริ่งดังขึ้นอีกรอบ นั่นคือสัญญาณของการเข้าเรียนช่วงบ่าย พวกเธอสองคนจึงเดินเข้าห้องเรียนและไปเรียนตามปกติ
  15.30 น.
  "ขอบคุณค่ะ" นักเรียนทุกคนกล่าวลาคุณครูเนื่องจากจบคราสเเล้ว เธอสองคนเก็บหนังสือไว้ในกระเป๋า และสอดเก้าอี้ไว้ใต้โต๊ะ 
เธอสองคนจึงเดินออกจากห้องเรียน แล้วเดินลงไปตรงอาคารอเนกประสงค์ เพื่อรอผู้ปกครองมารับ
  "น้ำอุ่นน..!!!?"
  อยู่ๆไปร์ทก็หยุดชะงัก และยื่นมือไปคว้าแขนของน้ำอุ่น เนื่องจากไปร์ทฉุกคิดได้ว่า เธอต้องการที่จะรู้จักชื่อของชายคนนั้น
  แล้วเธอก็พูดขึ้นมาว่า "น้ำอุ่น เธอเดินไปก่อนเลยนะ เดี๋ยวฉันขอขึ้นไปเอาหนังสือข้างบนก่อน พอดีลืมไว้น่ะ"
  น้ำอุ่นจึงทำหน้าสงสัย พรางคิดว่าลืมหนังสืออะไร แต่น้ำอุ่นก็พยักหน้า แล้วเดินไปที่อาคารอเนกประสงค์ ไปร์ทจึงควานตามองหาชายคนนั้น
  "นั่นไงง..!!!?"
  เธอหันไปเจอชายคนนั้นอยู่ที่สนามบาส เธอจึงรีบเดินไปที่สนามบาส เพราะกลัวผู้ปกครองของเธอจะมารับเสียก่อน
  ไปร์ทจึงเดินไปถึงจุดใกล้ๆสนามบาสที่มีเพื่อนเขานั่งอยู่ เธอสันนิษฐานว่าพวกเขาน่าจะเป็นเพื่อนชายคนนั้นเพราะว่าเธอเคยเห็นชายคนนั้นชอบเดินมาคุยมาเล่นกับคนแก๊งนี้
  อยู่ๆไปร์ทก็หยุดชะงักอีกรอบ และคิดในใจไปด้วยว่า "เราจะเข้าไปถามดีมั้ยเพราะถ้าถามตอนนี้กลัวเพื่อนเขาจะล้อ แต่อีกใจนึงก็คิดว่า ถ้าไม่เข้าไปถามตอนนี้ ผู้ปกครองอาจจะมารับแล้วก็ได้"
เธอจึงตัดสินใจที่จะเดินเข้าไปถามเขา

  "ฮึดด..!!!? สู้เว้ยย" เธอพูดคนเดียวในใจเพื่อให้กำลังใจตัวเอง เธอจึงเดินเข้าไปหาเขา และช่วงที่เธอกำลังเดินเข้าไป เป็นช่วงที่เขาเบรกพอดี
  "นี่เธอๆ เธอชื่ออะไรหรอ" เธอพูดขึ้นมาขณะสะกิดไหล่ผู้ชายคนนั้นไปด้วย เพื่อนของเขาจึงทำเสียง วี๊ดวิ่วว..!!? กันเหมือนต้องการที่จะล้อชายคนนั้น
  ชายคนนั้นจึงหันมาละบอกว่าเพื่อนของเขาว่า "อะไรของพวกมึง" ชายคนนั้นจึงหันมาหาเธอ และตอบกลับไปว่า "เราชื่อเรน มีอะไรรึป่าว" ไปร์ทจึงแอบยิ้มเล็กน้อย และถามต่อ แต่ไปร์ทยังไม่ได้ตอบคำถามของเรนที่ถามมา
  "เธออยู่ชั้นอะไรหรอ" เรนจึงตอบกลับมาว่า "เราอยู่ม.3 มีอะไรรึป่าว นี่เราถามไปเธอยังไม่ได้ตอบเลยนะ" ไปร์ทจึงอุทานขึ้นมาเบาๆว่า
  "หืออ นี่อยู่ม.3หรอนี่" และเธอจึงตอบเขาไปว่า "อ่อป่าวค่ะ พอดีหนูแค่อยากรู้จักชื่อพี่เฉยๆ" เรนทำหน้าสงสัย และถามกลับไปว่า
  "หนู...? นี่เราชื่ออะไร อยู่ชั้นอะไรเนี่ย" ไปร์ทจึงรีบตอบกลับไปและพยายามทำหน้านิ่งๆเข้าไว้ เพราะกลัวว่า ถ้าทำหน้าเขินขึ้นมาจะโดนจับได้
"หนูชื่อไปร์ทค่ะ อยู่ม.1" เธอเขินมากจึงเงยหน้าขึ้นมามองเรน แล้วก็รีบวิ่งไปที่อาคารอเนกประสงค์
  พอไปร์ทวิ่งออกไปแล้ว เรนจึงทำหน้าสงสัย และคิดในใจว่า "เขาคือใคร แล้วมาถามชื่อเราทำไม" พอเรนเดินไปนั่งกับแก๊งเพื่อนๆของเขา เขาก็โดนเพื่อนๆล้อกันใหญ่
  เรนจึงพูดขึ้นมาว่า "ไม่ได้มีอะไร น้องเขาแค่มาถามชื่อเฉยๆ เลิกล้อเลยนะพวกมึงอ่ะ" เพื่อนเขาเกือบทั้งกลุ่มจึงหันหน้ามามองกันเหมือนจะส่งซิกอะไรสักอย่าง
  และเพื่อนของเขาก็พูดขึ้นมาพร้อมกันว่า "ใครอ่ะ ชื่อไรอ่อ" เรนจึงตอบกลับว่า "น้องเขาชื่อไปร์ท น้องเขาเป็นใครกูก็ไม่รู้จักเหมือนกันว่ะ ไปกัน กลับบ้าน"
  เรนจึงพูดขึ้นมาเพื่อทีจะตัดบทสนทนา เพราะไม่อยากให้เพื่อนล้อต่อ เรนจึงกอดคอเพื่อน และเดินกลับบ้านกัน ระหว่างทางกลับบ้านเขาก็โดนล้อตลอดทาง
  เรนจึงพูดขึ้นมาว่า "เลิกล้อเลยนะพวกมึงอ่ะ ถ้าล้ออีกครั้งคนละร้อยนะเว้ย"
เพื่อนของเขาจึงหัวเราะและเพื่อนคนนึงก็พูดขึ้นมาว่า "เออๆๆ ไม่ล้อก็ได้วะ555" เพื่อนของเขาอีกคนนึงก็พูดขึ้นมาอีกว่า "งั้นแยกย้ายเลยละกันนะ บายเว้ย"
  พวกเขาจึงโบกมือลากัน และแยกย้ายกลับบ้าน พอเรนกลับไปถึงบ้านแล้ว เขาก็ขึ้นไปบนห้องแล้วเปิดคอมแล้วเข้าเฟสตามปกติ ผ่านไปสัก5นาที ก็มีคนแอดมาขอเป็นเพื่อน
  เรนจึงกดเข้าไปดู แล้วก็พบกับบ.....
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
............โปรดติดตามตอนต่อไปป~~