Morta ความตาย
7.0
เขียนโดย Mono_chrome
วันที่ 22 เมษายน พ.ศ. 2560 เวลา 15.10 น.
3 บท
1 วิจารณ์
4,919 อ่าน
แก้ไขเมื่อ 22 เมษายน พ.ศ. 2560 15.30 น. โดย เจ้าของนิยาย
2) ภาค 1 กุญแจแห่งความจริง บทที่ 2
อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความวันอาทิตย์ ที่ 23 เดือน กรกฎาคม พุทธศักราช 2560 เวลา 7:35 นาที
ฉันรีบอาบน้ำแต่งตัว และ Check out บ้านพักและมุ่งหน้าสู่บ้านทนายสุรินทร์ ที่ฉันเคยไปเล่นตอนเด็กๆ เพราะทนายสุรินทร์กับพ่อของฉันเป็นเกลอกัน พอฉันเดินทางไปถึงก็พบทนายสุรินทร์กำลังนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่
ฉันเข้าไปเมื่อทนายสุรินทร์เห็นหน้า เขาก็แทบจะร้องไห้ออกมา เขาก็รู้ข่าวเมื่อวานแล้วว่าเอนรักของเขาหายสาบสูญไป
“เหมือนที่เขาพูดไว้จริงๆ”
ทนายสุรินทร์พูดออกมาก่อนที่จะเข้าไปในบ้านไปหาอะไรบางอย่าง มันคือหนังสือที่ถูกล็อกด้วยแม่กุญแจเก่าๆ กับจดหมายฉบับหนึ่งที่แนบมาด้วย
“พ่อของเธอบอกกับฉันว่า หากเขาหายไปให้นำสิ่งนี้มามอบให้กับเธอ”
ฉันลองเปิดจดหมายอ่านดูมันคือลายมือของพ่อ
“ถึงรสา ลูกรัก ถ้ารสาได้อ่านจดหมายฉบับนี้ นั่นหมายความว่าพ่อกับแม่คงไม่อยู่ให้ลูกเห็นหน้าอีกแล้ว ตามหากุญแจให้เจอ ปลดผนึกหนังสือเล่มนี้ที่ถูกผนึกมาตั้งแต่โบราณ ถึงมันดูไม่น่าเชื่อแต่มันคือเรื่องจริง ตามหากุญแจเปิดผนึกหนังสือและฆ่า “มัน” เพื่อจะไม่ให้มันรุกล้ำเข้ามา พ่อไม่มีเวลาอธิบายลูกมาก ถ้าเกิดลูกสงสัยอะไร ให้ไปปรึกษาลุงเจ้าของร้านขายของเก่าที่ลุงสุรินทร์รู้จัก บันทึกไว้เมื่อวันจันทร์ ที่ 5 เดือนพฤษภาคม 2557 ลงชื่อ นายกิตติศักดิ์ วาราจักรกุล”
ฉันถามลุงสุรินทร์ถึงที่อยู่ของลุงที่เป็นเจ้าของร้านขายของเก่า ลุงบอกมาว่าเขาย้ายไปอยู่เมืองหลวง เหมือนกับยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว มหาลัยของฉันก็อยู่ที่เมืองหลวงพอดี ไปหาลุงแกก็เหมือนกลับหอ
เวลา 14.54 น. ณ ย่านการค้าแห้งหนึ่งในเมืองหลวง
ฉันเดินไปเจอร้านของเก่าร้านหนึ่งอยู่หัวมุมเปลี่ยวๆไม่ค่อยมีคนเดินผ่าน ฉันเข้าไปก็เจอลุงแก่ๆ กำลังเช็ดแจกันลายมังกรที่แสนสวยงามอยู่
“มาแล้วเหรอ”
นั่นคือเสียงที่ฉันได้ยินก่อนที่เขาจะมองมาหาฉัน
“ลูกของเฟื่องฟ้าสินะ เข้ามานี่ก่อนสิ”
เขารู้จักชื่อแม่ฉันด้วย...
“รู้รึเปล่า นามสกุล วาราจักรกุล นั้นมาจากฝั่งแม่เธอ”
ใช่ นามสกุลของฉัน วาราจักรกุล มาจากฝั่งแม่ของฉัน
“เดิมทีตระกูล วาราจักรกุล เคยเป็นหมอผีมาก่อน แม่เธอได้เล่าอะไรพวกนี้ให้ฟังไหม”
เดิมทีฉันก็งุนงง และให้เขาเล่าให้ฟัง
แต่เริ่มเดิมทีบรรพบุรุษ วาราจักรกุล เป็นตระกูลที่มีไสยเวทย์อาคมอันแข็งแกร่งเป็นหนึ่งในสามตระกูลที่ถูกเคารพบูชา ในสมัยก่อน และตอนนั้นเอง ได้มีวิญญาณร้ายดวงหนึ่ง แม้แต่คนทั้งสามตระกูลยังปราบไม่ได้ มีนามว่า “ควีน แอนตัสสิโล่” ราชินีที่ถูกลอบปลงพระชนม์ตอนอายุได้ 9 ขวบ จึงทำได้แค่ผนึกเธอเอาไว้ในมิติหนึ่ง และได้บันทึกไสยเวทย์ลงในตำราและมอบให้กับตระกูล วาราจักรกุล เป็นคนสืบทอด มาจนถึงปัจจุบัน....
บันทึกของวันนี้จบลงเพียงเท่านี้
ฉันรีบอาบน้ำแต่งตัว และ Check out บ้านพักและมุ่งหน้าสู่บ้านทนายสุรินทร์ ที่ฉันเคยไปเล่นตอนเด็กๆ เพราะทนายสุรินทร์กับพ่อของฉันเป็นเกลอกัน พอฉันเดินทางไปถึงก็พบทนายสุรินทร์กำลังนั่งอ่านหนังสือพิมพ์อยู่
ฉันเข้าไปเมื่อทนายสุรินทร์เห็นหน้า เขาก็แทบจะร้องไห้ออกมา เขาก็รู้ข่าวเมื่อวานแล้วว่าเอนรักของเขาหายสาบสูญไป
“เหมือนที่เขาพูดไว้จริงๆ”
ทนายสุรินทร์พูดออกมาก่อนที่จะเข้าไปในบ้านไปหาอะไรบางอย่าง มันคือหนังสือที่ถูกล็อกด้วยแม่กุญแจเก่าๆ กับจดหมายฉบับหนึ่งที่แนบมาด้วย
“พ่อของเธอบอกกับฉันว่า หากเขาหายไปให้นำสิ่งนี้มามอบให้กับเธอ”
ฉันลองเปิดจดหมายอ่านดูมันคือลายมือของพ่อ
“ถึงรสา ลูกรัก ถ้ารสาได้อ่านจดหมายฉบับนี้ นั่นหมายความว่าพ่อกับแม่คงไม่อยู่ให้ลูกเห็นหน้าอีกแล้ว ตามหากุญแจให้เจอ ปลดผนึกหนังสือเล่มนี้ที่ถูกผนึกมาตั้งแต่โบราณ ถึงมันดูไม่น่าเชื่อแต่มันคือเรื่องจริง ตามหากุญแจเปิดผนึกหนังสือและฆ่า “มัน” เพื่อจะไม่ให้มันรุกล้ำเข้ามา พ่อไม่มีเวลาอธิบายลูกมาก ถ้าเกิดลูกสงสัยอะไร ให้ไปปรึกษาลุงเจ้าของร้านขายของเก่าที่ลุงสุรินทร์รู้จัก บันทึกไว้เมื่อวันจันทร์ ที่ 5 เดือนพฤษภาคม 2557 ลงชื่อ นายกิตติศักดิ์ วาราจักรกุล”
ฉันถามลุงสุรินทร์ถึงที่อยู่ของลุงที่เป็นเจ้าของร้านขายของเก่า ลุงบอกมาว่าเขาย้ายไปอยู่เมืองหลวง เหมือนกับยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัว มหาลัยของฉันก็อยู่ที่เมืองหลวงพอดี ไปหาลุงแกก็เหมือนกลับหอ
เวลา 14.54 น. ณ ย่านการค้าแห้งหนึ่งในเมืองหลวง
ฉันเดินไปเจอร้านของเก่าร้านหนึ่งอยู่หัวมุมเปลี่ยวๆไม่ค่อยมีคนเดินผ่าน ฉันเข้าไปก็เจอลุงแก่ๆ กำลังเช็ดแจกันลายมังกรที่แสนสวยงามอยู่
“มาแล้วเหรอ”
นั่นคือเสียงที่ฉันได้ยินก่อนที่เขาจะมองมาหาฉัน
“ลูกของเฟื่องฟ้าสินะ เข้ามานี่ก่อนสิ”
เขารู้จักชื่อแม่ฉันด้วย...
“รู้รึเปล่า นามสกุล วาราจักรกุล นั้นมาจากฝั่งแม่เธอ”
ใช่ นามสกุลของฉัน วาราจักรกุล มาจากฝั่งแม่ของฉัน
“เดิมทีตระกูล วาราจักรกุล เคยเป็นหมอผีมาก่อน แม่เธอได้เล่าอะไรพวกนี้ให้ฟังไหม”
เดิมทีฉันก็งุนงง และให้เขาเล่าให้ฟัง
แต่เริ่มเดิมทีบรรพบุรุษ วาราจักรกุล เป็นตระกูลที่มีไสยเวทย์อาคมอันแข็งแกร่งเป็นหนึ่งในสามตระกูลที่ถูกเคารพบูชา ในสมัยก่อน และตอนนั้นเอง ได้มีวิญญาณร้ายดวงหนึ่ง แม้แต่คนทั้งสามตระกูลยังปราบไม่ได้ มีนามว่า “ควีน แอนตัสสิโล่” ราชินีที่ถูกลอบปลงพระชนม์ตอนอายุได้ 9 ขวบ จึงทำได้แค่ผนึกเธอเอาไว้ในมิติหนึ่ง และได้บันทึกไสยเวทย์ลงในตำราและมอบให้กับตระกูล วาราจักรกุล เป็นคนสืบทอด มาจนถึงปัจจุบัน....
บันทึกของวันนี้จบลงเพียงเท่านี้
คำยืนยันของเจ้าของนิยาย
✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน
คำวิจารณ์
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
โหวต
เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
7 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
7 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
7 /10
* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้
แบบสำรวจ