รักวุ่นๆของยัยอัปลักษณ์

6 เดือนผ่านไป
 
 
ตื้อๆๆ ( เสียงนาฬิกาปลุก ) 
 
 
 
ฉัน : งื้ออ =3= ( เสียงงัวเงีย)
 
 
 
แม่ : นี่...ยัยเข็ม ตื่นได้แล้ว 
 
 
 
ฉัน : ค้าาา 
 
 
 
10 นาทีผ่านไป
 
 
 
แม่ : ตื่นน-ได้-แล้ว!!!! 
 
 
 
ฉัน : โถ่วว แม่จ๋าาา... เข็มไปโรงเรียนสายสีกวันหนึ่งคงไม่เป็นไรหรอกกก
 
 
 
แม่ : เฮ้ออ...เจ้าลูกคนนี้ อ๋อ...  เดี๋ยว #ผัดไท จะเย็นหมดน้าา^^
 
 
 
ฉันรีบสะดุ้งทันที หลังจากที่ได้ยินคำว่า #ผัดไท เป็นอาหารที่ฉันชอบที่สุด
 
อยากจะบอกว่า... หน้าฉันดีขึ้นแล้วนะ555 สิวยุบ หน้า/ตัวเริ่มขาว ฉันว่าตอน
 
นี้... ฉันสวยเลยทีเดียว จนบางคนจำแทบไม่ได้แหน่ะ 555 ส่วนนายนั่นฉันรู้
 
ชื่อแล้ว... นายนั่นชื่อพีท พีทเป็นรุ่นพี่ฉัน ห่างกันปีเดียว พี่พีทก็นิสัยดีนะ ฉัน
 
จึงมอบตำแหน่ง  "ดูโอ้"  ให้พี่พีทซะเลย 555
 
 
ฉัน : รับแซ่บ... จะรีบไปเดี๋ยวนี้คับผมมม*-*
 
 
 
20 นาที ผ่านไป
 
 
 
ฉันรีบลงบันไดเพื่อที่จะไปกิน อาหารที่ฉันโปรดปรานมากที่สุด ผัดไทไง
 
จะใครล่ะ 
 
 
 
แม่ : ใจเย็นๆ เดี๋ยวก็ตกบันไดหรอก 
 
 
ฉัน : ค้าาา •...•
 
 
 
แม่ : แม่มีเรื่องจะให้ช่วยหน่อย 
 
 
 
ฉัน : อะไรคะ ( พร้อมตักผัดไทเข้าปาก )
 
 
 
แม่ : กินเสร็จแล้ว...หยิบกล่องคุกกี้ไปให้เพื่อนข้างบ้านที่ย้ายมาใหม่ด้วยนะ.  
 
        ไปทำความรู้จักบ้าง... 
 
 
 
ฉัน : รับทราบแล้วค้า
 
 
 
พอฉันกินผัดไทเสร็จ..ก็หยิบกล่องคุกกี้ไปให้เพื่อนบ้านใหม่..ตามคำสั่งของ
 
ขุ่นแม่. นานๆทีจะมีคนมาย้าย^^  เป้ปเดียวก็ถึงแล้ว ... เพราะอยู่ข้างๆบ้าน
 
นี่เอง
 
 
 
ก๊อกๆ ( เสียงเคาะประตู ) 
 
 
 
มีผู้หญิงวัยเท่าแม่ฉันเปิดประตูพร้อมใบหน้ายิ้มแย้มสดใส...
 
 
 
คุณน้า : มีอะไรรึเปล่าจ๊ะหนู^^
 
 
 
ฉัน : เอ่อ...อ๋อ.. พอดีแม่หนูเห็นมีคนย้ายมาใหม่ เลยให้หนูมาทำความรู้จักค่ะ .
 
 
 
แม่ : อ๋อ.. สวัสดีจ้า เอ๊ะ ! อยู่โรงเรียนเดียวกับลูกชายน้าเลย หนูเคยรู้จัก คน.        
        ที่ชื่อ ภูมิ เปล่าจ๊ะ ^^
 
 
 
ภูมิไหนแว๊~~ ฉันก็ไม่ค่อยจะรู้จักใครในโรงเรียนซะด้วย...
 
 
 
ฉัน : เอ่อ... คงไม่อ่ะค่ะ
 
 
 
คุณน้า : อ่อ..งั้นเดี๋ยว...
 
 
 
... : ใครมาเหรอคับแม่ 
 
 
 
เ_ี้ยยยยยยย!!!! พะพะพี่ภะภูมิ.!!!!! ฉันลืมไปเลยนะ..ว่าเขาเคยอยู่โรงเรียน
 
เดียวกับฉัน ตอนนี้ฉันทำตัวไม่ถูกเลย ทำไมต้องมาย้ายบ้านที่นี่ด้วย เฮ้ออ-'-
 
 
 
คุณน้า : อ๋อ.. พอดีหนูคนนีเห็นเราย้ายบ้านใหม่ เลยมาทำความรู้จักน่ะ 
 
 
 
พี่ภูมิมองหน้าฉัน ... แววตาเขาดูเฉยชา... สงสัยจำฉันไม่ได้ล้ะสิ หึ!! ดีและ
 
ขอเผ่นก่อนแล้วกัน
 
 
 
ฉัน : คะคุณน้าคะ.. แม่หนูฝากคุกกี้มาให้ค่ะ ( ยื่นกล่องคุกกี้ )
 
 
 
คุณน้า : ขอบคุณมากน้าจ้า
 
 
 
ฉัน : งั้นหนูลานะคะ เดี๋ยวไปโรงเรียนสาย^^ 
 
 
 
ที่จริงเหลืออีก 1 ชม. กว่า โรงเรียนถึงจะเข้า ขอให้น้าเชื่อด้วยเถิด
 
 
 
คุณน้า : เอ้า..หรอ ทำไมเร็วจัง... แล้วนี่หนูไปโรงเรียนยังไงจ้ะ
 
 
 
ฉัน : เดินไปค่ะ ^^
 
 
 
คุณน้า : ห้ะ!!! เดินไปเลยเหรอ ไกลไปไหมหนู งั้น...เดี๋ยวนั่งรถกับภูมิไปเลย.               
              ยังไงก็อยู่โรงเรียนเดียวกัน^^
 
 
 
ชิบบบ -_- หนู๊วววอยากกกตายยย ฮรือออ จะปฎิเสธยังไงแว๊~~
 
 
 
ฉัน : เอ่อ....ไม่เป็นไรดีกว่าค่ะ หนูชอบเดินอ่ะค่ะ ^^"
 
 
 
คุณน้า : ไม่ได้ๆ เดี๋ยวผิวเสียหมด ป่ะๆ ไปขึ้นรถเลย ตาภูมิจะไปแล้วว
 
 
 
คุณน้าลากฉันขึ้นรถ ซึ่งพี่ภูมิเป็นคนขับ... ฉันก็คงปฎิเสธไม่ทันแล้วล่ะ เฮ้อ..
 
 
แม่นะแม่ โถ่วววฉันไม่น่ามาเลยย