This is yours หัวใจนี้เป็นของเธอคนเดียวและตลอดกาล!

 "ตึกๆๆๆ"      "แอ็ด" เหมือนเดิม...ทุกสายตาจับจ้องมาที่ฉันอีกแล้ว     

        "เธอมาสายอีกแล้วนะ"

        "ขอโทษค่ะ T^T"อย่างที่เห็นล่ะค่ะ ดิฉันมาสายอีกแล้วง่ะ T///T 

        "เฮ้อออออ" นี่น่าจะเป็นครั้งที่ล้านแล้วมั้งที่ครูเขาถอนหายใจกับเรื่องนี้

        "ช่างเถอะวันนี้ฉันไม่เอาผิดกับเธอละกันนะ" โอ้ววว วันนี้มาแปลกจัง

        "ขอบคุณค่าาาาา (>/\<)"

        "งั้นวันนี้พอแค่นี้ก่อนล่ะกันนะ อีกนาทีเดียวก็จะเลิกแล้วด้วย งั้นครูไปก่อนนะ" อ้าว ซะงั้น

นึกว่าเพราะอะไร 555+

        "แกนี่น้าเคยมาตรงเวลากับเค้าบ้างไหมเนี่ย ==*" มิกกี้ถามฉันหลังจากที่เก็ยของแล้ว

       "ก็ตั้งนาฬิกาปลุกแล้วนะ แต่ว่ามันก็ยังไม่ยอมตื่นอ่ะ T_T"

       "เออๆช่างมันเถอะ แกรู้ป่าววันนี้น่ะ อนิเมะตอนใหม่ออกมาและ..." 

       "ตึง!"เสียงกระแทกประตูออกมาจากประตูหน้า ทำให้มิกกี้ต้องหยุดพูดแล้วหันไปมอง

คนที่อยู่หน้าประตูเป็นผู้ชายหน้าตาดีคนนึงอ่ะนะ ผมเขาออกสีดำและน้ำคาลนิดๆ สูงประมาณ

ร้อยเจ็ดสิบห้าเซนได้มั้ง แล้วก็...หน้าตาเหมือนนักเลงสุดๆ (แต่ก็ยังหล่ออ่ะนะ)

แต่หน้าเขาคุ้นตามากเลยอ่ะ...อืมมมม == (พอดีเป็นคนจำอะไรไม่ค่อยได้น่ะ เช่น หน้าหรือชื่อ

ไรงี้อ่ะ 

         "ตึกๆๆๆ" โอ็ะเขาเดินมาหาฉันด้วยล่ะ

          "กึก"แล้วหยุดหน้าโต็ะฉันด้วย ฉันไปรู้จักเขาด้วยเหรอ ฉันไม่ได้เลยอ่ะ

          "เอ่อ...เรารู้จักกันเหรอ?"ทันทีที่เขาได้ยินคำถามนี้จากปากฉัน เขาก็ทำหน้าไม่พอใจทันที

พร้อมกับจับคางฉันแล้วเชิดหน้าฉันขึ้น เอิ่ม...ทำอะไรเนี่ย ฉันเขินนะ ><<<<

          "เธอคิดว่าทำแซนวิชฉันหล่นแล้วจะหนีไปได้เฉยๆเหรอ?"แซนวิชเหรอ...เห้ย!

แสดงว่านี่มันคนเมื่อวานนี่หว่า =[]=

           "มันแค่แซนวิชคู่เดียวเอง ฉันทำให้นายใหม่ก็ได้ =="

           "มันไม่เหมือนกัน" ตรงไหน?"นั่นคู่แรกในชีวิตฉันเลยนะ"ขี้เกียจเถียงกับหมอนี่ละ

คุยด้วยแล้วอารมณ์เสีย ==*

            "งั้นนายก็ว่ามาเลย ว่าให้ทำอะไร ฉัน ไม่มี อารมณ์มาเถียงกับนายแล้ว"

            "ง่ายๆเลย ฉันอยากให้เธอมาช่วยงานที่ร้านพ่อแม่ฉันเป็นเวลาสามเดือน จากนั้นก็

จบกัน แค่นี้แหละ เดี๋ยวตอนเลิกเรียนฉันมารับ ไปละ"พอพูดเสร็จแล้วเขาก็ปล่อยคางฉันแล้วเดิน

ออกไป คนอะไรพูดรัดกุมชะมัดมอกรายละเอียดมากกว่านี้ไม่ได้หน่อยรึไงเนี่ย -- ... โอ้ว...ฉัน

เพิ่งสังเกตว่าทั้งห้องมองมาที่ฉันหมดแล้วง่ะ O_O

            "แก มีแฟนก่อนฉันได้ไงอ่ะ ฉันไม่ยอม โนวววววววว ToT"มิกกี้มาโวยวายกับฉันหลัง

จากที่หมอนั่นออกไปแล้ว

             "เขาไม่ใช่แฟนฉัน เมื่อกี้คุยกันไม่ได้ยินเหรอ"ฉันถามมิกกี้ไปเพราะเมื่อกี้ตอนคุยกับ

เค้าอยู่ มิกกี้ก็อยู่ข้างๆฉันนั่นแหละ

             "พอดีหลงความหล่อน่ะ ว่าแต่พวกแก คุยเรื่องอะไรกันเหรอ จะไปเดทกันหลังเลิกเรียน

รึไง?"ใช่ซะที่ไหนเล่า ==*

             "เรื่องมันยาวน่ะ แต่ว่าฉันไม่ได้ไปเดทกับหมอนั่นหรอก คนอะไรไม่รู้ไม่ยอมฟังคนอื่น

อธิบาย พูดแล้วอารมณ์เสีย ==*"

             "เออๆ เดี๋ยวแกค่อยอธิบายให้ฉันฟังละกัน"พอคุยกันเสร็จก็ได้ยินเสียงตะโกนจากข้าง

หน้า อย่าบอกนะว่า...

             "มิกกี้!ลูกตาล!นี่หลายครั้งแล้วนะ! ครูจะเริ่มสอนแล้ว!"นั่นไง...ครูมาตั้งแต่ตอนไหนวะ

ไม่เห็นรู้ตัวเลย ยิ่งอารมณ์เสียอยู่ด้วย หึ่ย!โดยเฉพาะหมอนั่นน่ะ อยู่ดีๆก็ให้ไปช่วยงานเค้า

แล้วไม่บอกข้อมูลมาให้เลยเนี่ยนะ! แค่คิดก็อารมณ์เสียแล้วโว้ยยยยยย

หลังเลิกเรียน

            "นี่เธอ!จะไปไหนน่ะ วันนี้เธอต้องไปช่วยงานที่บ้านฉันจำไม่ได้รึไง ==*" แง้ๆๆๆๆ

ฉันอุตส่าห์แอบออกมาทางประตูหลังแล้วนะ ไม่ใช่ว่าไม่อยากไปช่วยหรอกนะ แต่ว่ามิกกี้บอกว่า

วันนี้อนิเมะตอนใหม่ออกมาวางขายแล้วง่ะ ม่ายนะฉันต้องไปซื้อมันนะ Limited Edition ด้วย

T////T

             "นายๆ วันอื่นได้ปะ วันนี้ฉันมีธุระน่ะ"

             "ไม่ได้ตกลงกันไว้ก่อนหน้านี่แล้วเปลี่ยนไม่ทันแล้ว"ไอ้คนที่ไม่ค่อยปล่อยให้คนอื่น

พูดอย่างนายน่ะ ไม่มีหน้ามาบอกคำนี้หรอก ==

             "เออๆ ไปก็ได้วะ! จะได้เสร็จๆ"

             "ผู้หญิงอะไรเนี่ย หยาบคายชิบหายเลย!"พูดแล้วดูตัวเองมั่งสิ - -

              "ไปกันได้แล้ว! อย่ามาเปลี่ยนเรื่อง"

             "เธอรู้เหรอว่าบ้านฉันอยู่ไหนน่ะ O_O"...เออว่ะ พอเขาเห็นฉันเงียบก็ถอนหายใจ

เฮือกใหญ่เลย

              "เธอนี่น้า..."อะไรยะ สายตาแบบนั้นหมายความว่ายังไง เดี๋ยวแม่ฆ่าทิ้งเลยนี่

              "แล้วเธอจะตามมาไหมน่ะ ==" ก็ขอเวลาคิดอะไรเรื่อยเปื่อยแปปนึงไม่ได้รึไงยะ!

น่าอารมณ์เสียซะจริงๆเล้ยยยย นายคนนี้เนี่ย...