ชีวิตของฉัน(phetzi)

-

เขียนโดย phetzi

วันที่ 10 เมษายน พ.ศ. 2560 เวลา 21.41 น.

  1 ตอน
  0 วิจารณ์
  2,832 อ่าน

แก้ไขเมื่อ 10 เมษายน พ.ศ. 2560 22.28 น. โดย เจ้าของนิยาย

แชร์นิยาย Share Share Share

 

1) ชีวิตในวัยเด็กของฉัน1

อ่านบทความตามต้นฉบับ อ่านบทความเฉพาะข้อความ
ขนาดตัวอักษร เล็ก กลาง ใหญ่ ใหญ่มาก
ชีวิตของฉันในวัยเด็กตั้งเเต่ฉันจำความได้ครอบครัวของฉันไม่ใช่ครอบครัว
ที่รวยเลยจะมาเล่าชีวิตในวัยเด็กให้ฟังเป็นเเรก
 
ฉันจำได้ว่าฉันโตมาฉันจะมีเเม่คอยดูเเลส่วนพ่อก็ไปทำไล่ทำนาตอนเป็นเด็กน้อยฉันยากได้ของเล่นอะไรก็ต้องไปเล่นกับคนข้างบ้านเพราะเขารวยตอนเด็กฉันเป็นเด็กขี้อิจฉาชอบด่าเพื่อนเเต่ฉันก็ยังมีเพื่อนที่เล่นกับฉันอยู่ฉันมีเเม่ที่พาไปตลาดนัดทุกวันอังคารพฤเสาร์ทุกเย็นส่วนพ่อก็ทำงานอย่างเดียวตอนนั้นครอบครัวฉันลำบากมากฉันจำได้ว่าเเม่กินข้าวกับน้ำปลาเเละฉันเป็นเด็กที่นิสัยเสียมากไปขอตังเเม่เเต่เเม่ไม่มีให้กับเทน้ำปลาทิ้งใส่ต้นไม้ผลักเเม่บ้างด่าบ้างเเต่พอโตมาหน่อยก็เลยรู้คนข้างบ้านสอนฉันว่าด่าพ่อด่าเเม่ไม่ดีตายไปจะไปเป็นเปรตฉันก็เลยเลิกด่าฉันมีน้าที่ตลกมากเวลาฉันร้องไห้น้าคงลำคาญมั่งเลยเคาะขันซะจนบุดเลยน้าชอบหอมเเก้มฉันทุกวันตอนเป็นฉันอ้วนเลยน่ารักหน่อยฉันมีเพื่อนข้างที่ดีสองคนนั้นเป็นพี่น้องกันพี่น้องหญิงชายฉันจำได้ว่าเราเล่นด้วยกันมาอย่างสนุกมาตลอดเราชอบเล่นซ่อนหาเล่นต่อสู้ฉันจำได้ว่าต่อสู้กันทีไรฉันเจ็บตัวทุกเพราะเล่นเเรงพี่คนผู้หญิงเขากลัวปูมากเพราะเราเล่นปูกันเเล้วพี่ผู้หญิงเอามือไปเเหย่เลยเจอปูหนีบเเล้วเรารู้ว่าพี่เขากลัวเราก็เลยเอาปูปลอมไปหลอกเขาก็กลัวเเละได้เเต่เรียกชื่อพวกเราเราก็เลยตลกเเละเราไปเที่ยวไหนก็จะได้ไปเที่ยวกับพวกเขาตลอดเพราะเราสนิทกันต่อไปเป็นน้องที่เราสนิทเราเล่นพ่อเเม่ลูกด้วยกันชอบหลอกให้น้องเขาเปิดลิเกให้ดูบ่อยๆๆถ้าไม่เปิดเราก็บอกว่างั้นไม่เล่นด้วยล่ะกับบ้านเเหละเรานี่เป็นเด็กนิสัยเสียจริงๆๆเเต่น้องเขาน่ารักมากตอนนี้นะน้องคนนี้เขาสนิทกับเรามากมีอะไรก็เล่าให้กันฟังหมดต่อไปเพื่อนคนหนึ่งชื่อว่ากุ้งเราชอบเล่นด้วยกันชอบเล่นขายของด้วยกันชอบวาดรูปด้วยกันเขาเป็นเพื่อนที่ดีมากสนิทกันมากสมัยเรียนปถมม.ต้นฉายาว่าอ้วนผอมไปไหนไปกันเป็นคนเฉิ่มเหมือนกันเเต่เราเป็นเด็กนิสัยไม่ดีชอบว่าชอบด่าชอบใส่ร้ายเขาชอบให้เขาอยู่คนเดียวพอเราไม่มีเขาเราก็คิดถึงต่อไปเป็นเพื่อนสามคนพี่ปพี่พเพื่อนพพี่ขเพื่อนพวกนี้ก็เป็นที่ดีไปไหนเราก็อาศัยเชาตลอดเพราะเราไม่มีตังพอโตเเล้วไม่ค่อยสนิทกันเท่าไรเเต่พวกเราชอบเล่นพ่อเม่ลูกเล่นขายของบ้างเล่นอะไรๆๆหลายๆอย่างด้วยกันเเละยังมีเพื่อนกล้วยที่เเม่เราชอบพาเราไปเล่นบ้านเพื่อนกล้วยเล่นขายของบ้างอะไรบ้างต่อไปเพื่อนปเราชวนเขมาเล่นด้วยเเต่เราดังไปอิจอะไรเขานี่เเหละไปถีบเขาตกโต๊ะเขาหัวโนเลยพ่อนี้ด่าเราเอ็ดเลยเเหละเราก็ยังมีนิสัยอย่างนี้อีกกำลังเล่นขายของกับเพื่อนอเเล้วมั่นไส้เขาเอาดินป้ายหัวเขาเฉยเเละเรายังจำได้ว่าเรามีเพื่อนในวัยเด็กเยอะมากฉันจำได้ตอนฉันอยู่อนุบาลฉันตัวใหญ่กว่าเพื่อนเลยเรียกฉันว่าพี่ตอนอยู่ป.1ฉันเป็นเด๋กที่เกียจไปร.รมากเพราะฉันกลัวครูเพราะคนครูดุมากชอบด่าเสียงดังฉันเลยกลัวเเต่ยังไงก็ได้ไปร.รคือเก่าเพราะเเม่ไปบอกให้ครูมาตามฉันต้อเเอบไปหลบในห้องน้ำยังไงก็ต้องออกมาได้ไปร.รเหมือนเดิม55ตอนอยู่ป.2ฉันชอบเจอเเกล้งตลอดถึงตัวใหญ่อย่างไงเเต่ใจฉันปลาซิวมากเจอเพื่อนตัวเล็กเเกล้ง
 

 

คำยืนยันของเจ้าของนิยาย

✓ เรื่องนี้เป็นบทความเก่า ยังไม่ได้ทำการยืนยัน

คำวิจารณ์

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถเขียนวิจารณ์ได้


รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
คำวิจารณ์เพิ่มเติม...

โหวต

เนื้อเรื่องมีความน่าสนใจ
0 /10
ความถูกต้องในการใช้ภาษา
0 /10
ภาษาที่ใช้น่าอ่าน
0 /10

* ต้องล็อกอินก่อนครับ ถึงสามารถโหวดได้


แบบสำรวจ

 

ไม่มีแบบสำรวจ

 

 
รอสักครู่กำลังโหลดข้อมูล
ข้อความ : เลือกเล่นเสียง
สนทนา